Shahab Zamaniمورینیو با کاریزمایی که داشت و برای یک برهه زمانی مناسب بهترین انتخاب بود. یه انتخاب خوب برای یه تغییر بعد از اونهمه ماجراجویی برای انتخاب سرمربی. خیلی خلاصه سال اول بدی نداشت، سال دوم خیلی بهتر بود. درواقع خیلی خیلی بهتر. اما یه چیزی بعد از سال دوم خیلی توی ذوق میزد. حتی بیشتر از نگرفتن "دسیما" توی ذوق میزد!! اون هم ادعاهای عجیب جناب "مو" بود. یکجوری برخورد میکرد انگار "مادرید" مانع از گرفتن سومین قهرمانیش در اروپا شده. یکجوری صحبت میکرد که هیچوقت کسی رو شبیهش ندیده بودم. انگار این رئال نبود که به دسیما نرسیده. مورینیو مدام ادعای این رو داشت که باشگاه "رئال" مانع از گرفتن جام های بیشتر خودش شده!! "برنابائو" سرمربی های بزرگی رو در تاریخ به خودش دیده بود ولی هیچکدوم ادعای بزرگتر از باشگاه بودن رو نکردن. همین چندوقت پیش "کاپلو" در یک مصاحبه درمورد دوران مورینیو گفته بود: شما باید بپذیرید که هیچکس و هیچ چیز بزرگتر از "رئال مادرید" نیست و اگر چیزی خلاف این در ذهن شما باشه، موفق نخواهید شد.
مورینیو، خیلی ها رو مقصر دونست. کار از کادر فنی و مدیریتی باشگاه گذشته بود. کار از "والدانو" و "پرز" گذشته بود. رسانه ها رو درهم کوبیده بود و توی "برنابائو" با تماشاگرهای خودی گاها به مشکل میخورد. بعد از "رائول" افسانه ای کسی فکر نمیکرد جناب "مو" تا این حد با کسی مثل "کاسیاس" به مشکل بخوره!! مورینیو بعد از رفتنش به باشگاه لندنی، جمله ای رو میگه که من خیلی د وس دارم بهش توجه کنم. اون میگه: "اگه به مادرید برگردم خیلی از چیزها رو تغییر میدم و شاید بعضی از کارها رو نمیکنم" . هرچند درمورد کاسیاس همچنان میگه اون رو حتی زودتر نیمکت نشین میکردم اما روی حرف من به ماجراهای بعد از کاسیاسه. بنظرم مورینیو از چیزی که در ذهنش داشت فراتر رفت و اوضاع از کنترلش خارج شد. با "اوزیل" به مشکل خورد و بعد "راموس" رو به دلیل حمایت از اوزیل نیمکت نشین کرد. کاپیتان های رئال کنارهم روی نیمکت بودند ولی هیچکس برعلیه جناب "مورینیو" صحبت نکرد. بعد در جواب یک خبرنگار قبل از بازی با "اتلتیکو" با لحن بدی درمورد کاسیاس صحبت میکنه و وقتی درمورد جمله مورینیو از "په په" سوال میپرسن اون میگه : "ژوزه باید با احترام بیشتری نسبت به کاسیاس صحبت کنه. ایکر برای مادریدی ها با خیلی ها فرق میکنه" . و بعد " په په" هم نیمکت نشین میشه!! و بعد "مارسلو" متهم به تنبلی و اضافه وزن میشه!! با "بنزما" به مشکل میخوره و بعد اون دعوای مشخصش با "رونالدو" که با دخالت مستقیم پرز در رختکن آروم میگیره. و خیلی چیزهای دیگه که مدام تکرا میشه!! این یعنی "آشوب" نه "تحول" .
اوضاع از دست مورینیو خارج شد و بعد مشخص میشه که از ماه ها قبل با مدیر باشگاه لندنی به توافق رسیده. این رو خودش بعد از پیوستنش به "چلسی" میگه. چه باور بکنید و چه باور نکنید اتفاق های زمان "ژوزه مورینیو" برای هواداران مادرید قابل هضم نبود. کادر فنی رئال بعد از مورینیو دو دسته شد. بازیکن ها بعد از مورینیو دو دسته شدند. تماشاگرها عملا بر علیه هم به ورزشگاه میومدن و انگار داستان اینتر و چلسی داشت برای "رئال مادرید" هم اتفاق می افتاد. اما این خیالی بیش نبود. "رئال مادرید" با همه چیز متفاوته. با همه چیز!!
دوران بعد از مورینیو انقدر جای بحث داره که هرچقدر هم بگی تموم نمیشه. اما برای این دو فصل بعد از جناب "مورینیو" یک جمله رو فقط میخوام بگم.
این مادرید "میراث" مورینیو نیست. شاید اگر بعضی از دوستان کمی درمورد شخصیت های مختلف در پیشینه این باشگاه اطلاع داشتند، اونوقت معنی کلمه "میراث" براشون واضح تر بود.