طرفداری- آدام سیلور، رئیس NBA، تشویق کردن بازیکنان لیگ NBA به بیان مستقیم نظرات خود در برخورد با رسانه ها را از وظایف لیگ دانست.
به گزارش Telegraph آدام سیلور در تلاش است تا ستاره های لیگ را به عنوان اشخاصی منحصر به فرد معرفی کند.
آدام سیلور گفت:
ما باید بپذیریم که بازیکنان جوان دارای ابعاد مختلفی هستند. و ما هم در جهانی با ابعاد گوناگون، دسته های مختلفی از بازیکنان را داریم. پس برای توسعه به عنوان یک لیگ جهانی، ما باید نماینده ای از آنچه دنیا است، باشیم.
او تمایل دارد تا با اقدامات خود ارزش های لیگ را سازماندهی کند. اما اختیارات او به عنوان یک مأمور عالی رتبه، برای انجام تغییرات گسترده به وسیله مالکان تیم های لیگ محدود شده است. در سال 2016، دو سال بعد از انتخابش به عنوان رئیس لیگ NBA، او تصمیم گرفته بود شهر میزبان بازی های All-Star، شارلوت در ایالت کارولینای شمالی را به دلیل قوانین ایالتی آن که با قانون منع تبعیض علیه همجنسگرایان در تضاد بود، تغییر دهد.
از نظر ما آن قانون با ارزش های لیگ در تناقص بود. بدون شک خواستار این نبودیم که حوزه های قضایی قوانین خود را برای مطابقت با ما تغییر دهند. فقط می گفتیم اگر قوانین شما به این شکل است پس احتمالا با ارزش های لیگ همسو نخواهند بود.
آن قانون در ماه مارس سال گذشته تغییر کرد و دو ماه بعد آدام سیلور شهر شارلوت را به عنوان میزبان بازی های All-Star در سال 2019 اعلام کرد.
سیلور در جریان صحبت های خود در بازدید سالانه از ورزشگاه O2 به هشتمین مسابقه از فصل عادی (از سال 2011 تا کنون) که شب پنجشنبه میان تیم های بوستون سلتیک و فیلادلفیا سونی سیکسرز در استادیوم O2 شهر لندن (که بلیت های آن در ساعت های اولیه به فروش رفت) اشاره کرد.
شما تصور می کنید این میزبانی ها به دلیل زیرساخت و همچنین شباهت این ورزشگاه به ورزشگاه های NBA است؛ در حالی که دلیل آن، عشق عمیق و دیرینه بریتانیا به بسکتبال است. روشن است که بسکتبال به اندازه ای که در بریتانیا محبوب است، در دیگر مراکز اروپایی محبوب نیست. من این مسابقه را یک رویداد اروپایی می دانم.
ما بخش کوچکی از بازار سرگرمی های بریتانیا هستیم. احمقانه است اگر حتی بخواهیم سهم خود را با سهم لیگ برتر در این بازار مقایسه کنیم. با این حال در اینجا ظرفیت های بسیاری برای توسعه وجود دارند. از نظر من فوتبال و بسکتبال منحصر به فردترین ورزش ها در سطح جهان هستند. ما سمت و سوی حرکت جامعه جهانی را در نظر داریم. امروزه مردم سراسر دنیا تلویزیون را در جیب های خود دارند که این امر به ما کمک می کند تا بر بعضی از مشکلات موجود درباره اختلاف های زمانی میان مناطق جغرافیایی مختلف غلبه کنیم. به اعتقاد من این تازه شروع کار ما است.
