طرفداری- سیاست جدید باشگاه بایرن مونیخ، ترکیب تیم در دهه 90 را در ذهن فوتبال دوستان تداعی می کند. به نظر می رسد اولی هونس بار دیگر خواهان داشتن ترکیبی تمام آلمانی در تیمش باشد.
نیکلاس سوله، سباستین رودی و سرژ گرنابری، خریدهای به انجام رسیده باشگاه بایرن، برای فصل 2017/18 هستند؛ لئون گورتسکا فصل آینده قراردادش با شالکه به اتمام می رسد و رسانه ها خبر از توافق او برای حضور در مونیخ پس از پایان فصل 2017/18 می دهند. همچنین وبسایت TZ، اعلام کرده که یولیان برانت یک فصل دیگر در بایرلورکوزن بازی خواهد کرد و پس از آن در جمع باواریایی ها حاضر خواهد بود. ماروین پلاتنهارت، بک چپ باشگاه هرتابرلین دیگر خرید احتمالی بایرن مونیخ است؛ علیرغم اینکه برلینی ها جدایی او را تکذیب می کنند، انتظار می رود مدافع 25 ساله نیز حداکثر تا تابستان سال 2018 با پیراهن بایرن مونیخ در مستطیل سبز حاضر شود.
پس از محکومیت اولی هونس و کنار رفتن او از مسند ریاست باشگاه بایرن مونیخ در سال 2014، پررنگ ترین نقش را در خریدهای بایرن مونیخ میشائیل رشکه داشت. جذب استعدادهای خارجی مانند کومان، کاستا و سانچز با مبالغ 21، 30 و 35 میلیون یورو توسط او انجام گرفت؛ همچنین پیوستن تولیسو به بایرن مونیخ با هزینه بیش از 40 میلیون یورویی نیز از سبک خریدهای رشکه بود. خریدهایی که از شدت اتهامات تضعیف رقبای بوندس لیگایی به بایرن کاست و حکایت از تفکری بزرگ تر داشت، ایجاد تیمی با ترکیبی از ملیت های گوناگون، تیمی بین المللی!
حال اولی هونس دوباره رئیس باشگاه است، داگلاس کاستا و رناتو سانچز از محتمل ترین خروجی های باشگاه هستند؛ جدی ترین گزینه هایی که به باشگاه لینک می شوند، همه آلمانی!
زمانی که تیم ملی آلمان با حضور هفت بازیکن از بایرن مونیخ در تابستان 2014 قهرمان جهان شد، توماس مولر گفت:
اینکه اف سی بایرن مونیخ با نام اف سی بایرن آلمان شناخته شود همواره رویای اولی هونس بوده است.
و بار دیگر سیاست نقل و انتقالاتی باشگاه بایرن الگویی آشنا را دنبال می کند، ایده ای که در دهه 90 شاهدش بودیم؛ خرید ستاره های آن زمان فوتبال آلمان، کان، ماتئوس، افنبرگ، شول و کلینزمن.
اولی هونس می خواهد 11 آلمانی در بایرن مونیخ داشته باشد که یواخیم لوو دقیقا بتواند همان ترکیب را در پیراهن تیم ملی به زمین بفرستد. این سیاست و اینگونه سرمایه گذاری برای بایرن مونیخ از لحاظ اقتصادی بسیار کم خطرتر از خریدهایی مانند رناتو سانچز، تولیسو و یا الکسیس سانچز است؛ نیازی به خرج های گزاف نیست و بازیکنان جدید زمانی را صرف آشنایی با فرهنگ و کشور آلمان نمی کنند. همچنین کار بایرن را در لیگ داخلی بسیار راحت تر می شود. رقبایی که توان رقابت ندارند و ستارگانی که همگی در یک باشگاه جمع شده اند. بازیکنان بایرن در اردوی ملی نیز کنار هم خواهند بود و خللی در برنامه باشگاه ایجاد نمی شود.
اما بایرن مونیخ بار دیگر متوجه اتهام تضعیف رقبا خواهد شد و آیا ترکیب تمام آلمانی، در لیگ قهرمانان اروپا که بزرگ ترین هدف بایرن در سال های اخیر بوده است، می تواند مدعی جدی باشد؟
یادداشت از وبسایت اشپورت آینس
همراه با تغییرات نگارنده
