طرفداری - لوئيز انریکه، سرمربی پرافتخار بارسلونا با پیروزی شب گذشته تیمش مقابل آلاوز در فینال کوپا دل ری، با فتح 9 جام از 13 جام ممکن و پس از سه فصل، نیمکت بارسلونا را ترک کرد.
بنری که هواداران بارسلونا در ادای احترام به انریکه به نیوکمپ آوردند.
«برای همیشه یکی از ما خواهی بود.» این عین بنری بود که هفته گذشته در بازی بارسا مقابل ایبار، هواداران بارسلونا برای تشکر از انریکه برافراشته بودند و انریکه میتواند مطمئن باشد که برای همیشه در قلب کاتالانها و هواداران جای خواهد داشت. عین این اتفاق در پیروزی 3-1 مقابل آلاوز هم رخ داد و بارساییها هرگز دست از تشویق انریکه برنداشتند. هر چند که او در سومین فصلش نتوانست انتظارات را بر آورده کند.
لوئيز انریکه در تابستان 2014 و پس از فاجعهای که بارسلونا با تاتا مارتینو - سپری کردن فصلی بدون جام معتبر - تجربه کرده بود، هدایت تیم سابقش را بر عهده گرفت. اما از آنجا که انتظارات در بارسلونا در بالاترین حد ممکن است و این انتظارات پس از دوران پپ گواردیولا به اوج خود رسیده، از انریکه در همان کنفرانس مطبوعاتی نخستش سوال شد که آیا میتواند موفقیتهای دوستش را تکرار کند یا نه.
انریکه در مراسم معارفهاش در نیوکمپ
انریکه پاسخ داد:« مرا با پپ مقایسه نکنید. خب، البته وقتی شما مرا با پپ مقایسه میکنید، این یعنی کارهایی را درست انجام دادهام.» فصل اول به پایان رسید و دومین سه گانه تاریخ باشگاه را انریکه به ارمغان آورد و ادعایش را به اثبات رساند. انریکه در مراسم معارفهاش حرفهای بسیار امیدوارکنندهای به هواداران زده بود. اینکه مسی را احیا میکند و غرور را به تیم بازمیگرداند. او که در معارفهاش علاقهای به قیاس با پپ نداشت، پس از فتح لیگ قهرمانان اروپا در برلین مقابل یوونتوس، با حالتی جدی و مصمم به خبرنگاران گفت:
60 بازی کردیم؛ 50 بازی را بردیم، 4 مساوی داشتیم و 6 بار هم باختیم. این آمار، بهترین عملکرد تاریخ بارسلونا در طول یک فصل محسوب میشود. (حتی بهتر از آمار پپ).
همان موقع بود که بارسا به اولین تیم تاریخ فوتبال بدل شد که توانسته دو بار فاتح سه گانه شود. اتفاقی که در طول این همه سال که از عمر فوتبال میگذرد، تنها هشت بار رخ داده و هنوز هم هستند برخی از هواداران بارسلونا که اعتقاد دارند تیمشان باید هر فصل این کار را انجام بدهد و این غیرممکن است. لوئيز انریکه در فصل دومش، دو گانه داخلی لالیگا و کوپا دل ری را برای هواداران به ارمغان آورد. چیزی که تا همین چند سال پیش، اتفاق معرکه و شگفتانگیزی محسوب میشد، برای هواداران بارسا و به خصوص پس از قهرمانی رئال مادرید در لیگ قهرمانان اروپا، اتفاق خاصی به شمار نمیرفت! غیرممکن بودن وجود چنین باوری دقیقا به همان اندازه انتظار فتح سه گانه در هر فصل است!
و در نهایت سومین فصل که از همان هفتههای ابتدایی، آخرین فصل حضور انریکه به نظر میرسید. او از رسانهها و سوالات تکراریشان پیرامون اینکه آیا قراردادش را تمدید خواهد کرد یا نه، خسته شده بود. هر چند وقتی انریکه پس از پیروزی مقابل اسپورتینگ خیخون، رسما اعلام کرد که فصل آینده سرمربی بارسا نخواهد بود و به استراحت نیاز دارد، خیلیها سوپرایز شدند اما این تصمیم لوچو تا حدود زیادی تنشهای اخیر موجود در رختکن تیم را کاهش داد.
اما این پایان کار نبود. اتفاقات جالبی در راه بود. تغییر تاکتیک بارسا به سیستم 3-4-3 به آنها کمک کرد تا بزرگترین کامبک تاریخ لیگ قهرمانان اروپا را مقابل پاری سن ژرمن رقم بزنند. جایی که آبی اناریها بازی رفت را با چهار گل واگذار کرده بودند اما توانستند با برد 6-1 راهی دور بعد شوند. بردی که اعتبار انریکه را بیش از پیش افزایش داد. چه خودش قبل از بازی گفته بود:
بیشتر از هر بازی دیگری در عمرم برای این بازی آماده شدهام.»
خوشحالی انریکه پس از کامبک تاریخی مقابل پاری سن ژرمن
تیم انریکه نهایتا به یوونتوس باخت و حذف شد و در ادامه هم جام قهرمانی لالیگا را به رئال مادرید واگذار کرد اما با این حال هم لحظات خاطرهانگیزی در این فصل وجود داشت. برد 3-2 شیرین و دلچسب در ال کلاسیکو در سانتیاگو برنابئو و هتتریک در قهرمانی در کوپا دل ری، از جمله این لحظات بودند. مسی در فینال گل اول را زد. تئو هرناندز، بازی را به تساوی کشاند اما دو گل از نیمار و آلکاسر، کار را در همان نیمه اول تمام کرد.
قبل از شروع بازی با آلاوز، هواداران بارسلونا در کانونهای هواداری واقع در اطراف ورزشگاه به تشویق لوئيز انریکه پرداختند. بارها و بارها نامش را فریاد زدند. در طول بازی هم دست از تشویقش برنداشتند و نهایتا پس از قطعی شدن قهرمانی، بر شدت تشویقهایشان افزودند. شب گذشته در ویسنته کالدرون همواره میتوانستید نام انریکه را بشنوید و ادای احترام بارساییها به مربی حالا دیگر سابقشان را ببینید.
و انریکه لایق تمام این ستایشها و تشویقها بود. بله، این درست که بارسا برای فصل بعد نیاز به یک بازسازی دارد و نقاط ضعف زیادی برای پوشش دادن وجود دارد اما این از ارزش کار فوق العادهای که انریکه در این سه فصل انجام داد، نمیکاهد. لوچو حالا با فتح نهمین جام، خودش را برای همیشه در تاریخ بارسلونا به عنوان سومین سرمربی پرافتخار بارسلونا - پس از گواردیولا و کرایوف - جاودانه کرده و شما قطعا نمیتوانید از یک مربی بیشتر از این بخواهید. گراسیاس لوچو!