بهزاد امی تغییر سبک اساسی و موثر در فوتبال ایتالیا لازمه.الان مثل کلاغی هستن ک اومدن راه رفتن کبک را یاد بگیرند اما راه رفتن خودشونم فراموش کردند.قبلا ایتالیا با دفاع مستحکم و کم گل خوردن مشهور بود، الان اومدن با بازیسازی از عقب و تلاش برای بازی مالکیت گرا و حتی پرس از جلو کاری از پیش ببرند و مدرن بشن، اما نتیجش فاجعه بار بوده و تعداد گلهای خورده از شمارش خارج. چون نتونستند در این دوتا آیتم کوچکترین پیشرفتی بکنند. قبلا هم گفتم بازیسازی از عقب یا بویژه پرسینگ ناقص از بازیسازی نکردن و پرس نکردن هم بدتر هست. الان اگه فوتبال میلان را نگاه کنید.اینا عیانه. از دوره پیولی مدام اصرار داشتن از خط شش قدم با گلر و دفاع وسطها بازیسازی را شروع کنند و هیچوقت هم موفق نمی‌شدند رد بشن و بعد دوسه تا پاس روبه عقب و عرضی ،دراخر ناگزیر میشدند بکشند زیرش بسمت زمین رقبا .منتها تفاوت الان با قبل در ژیرو هست.قبلا با داشتن بازیکن متخصص در بازی هوایی میشد امیدوار بود گاهی با سر بسابونه یا پاسی ب وینگرها برسونه.الان دارند سبکی بازی میکنند که در اون هیچ مزیت و توانمندی ندارند.در عوض بخاطر استفاده از هافبک ب اصطلاح رجیستا.بجای هافبک تخریبی در جلوی دفاع (ک لازمه بازیسازی از عقبه)؛ ساختار دفاعیشونم ب شدت بفنا رفته.هرتوپی ک ضدحمله میشه یا از خط پرس ناقص میلانی‌ها جایی ک امثال لیائوقدم میزنن رد میشه بطور بالقوه یک موقعیت گل و یه برتری عددی خطرساز بشمار می‌ره.برای همینه ک دفاع و گلر انقدر اشتباه میکنند.چون رقبا با نفرات پرتعدادتر ب دروازه میلان و تیمای ایتالیایی حمله ور میشن.این وضعیت برای بقیه تیمها هم کم یا بیش صدق میکنه.مثل یووه. بنظرم یووه در مالکیت، الان از میلان سرتر هست بویژه بعد اومدن کونسی. اما تغییر سبکشون بخاطر ناکامی خریدهای مهمش کوپ و لوییز و.. چندان موفق نبوده.بنظرم شرم آور هست ک تیمای ایتالیایی آنقدر آشفته و درهم برهم بازی میکنند درحالیکه برخلاف بازیکنان شون ،گروهی از بهترین و مدرنترین مربیان در اروپا را دارند. الان نسل جدید ایتالیایی ها عالی هستند.پالادینو در فیورنتینا مربی جالبی هست و دزربی و مارسکا و چندین مربی قوی دیگه. در اسپانیا و آلمان هم مربیان نوگرا و عالی هست.فقط باید مدیریت ورزشی تصمیم درست بگیره.جایی ک این تیما درش مشکل اساسی دارند حیطه تصمیم سازی های مدیریتی هست.
