اختصاصی طرفداری – شیاطین سرخ با دو گل پل پوگبا و هنریک مخیتاریان، از سد آژاکس عبور کرده و با کسب عنوان قهرمانی مسابقات لیگ اروپا، ضمن فراموشی ناکامی های فصل خود، سهمیه سال آینده مسابقات لیگ قهرمانان اروپا را نیز کسب نمودند.
ژوزه مورینیو پس از فتح این کاپ، در کسب لیگ اروپا نیز همانند لیگ قهرمانان اروپا دبل کرد. او پیش از این با پورتو در سال 2003، مسابقات جام یوفا را فتح کرده بود. آقای خاص همچنین در 12 مصاف از 14 فینال خود، پیروز از زمین خارج شده تا تبحر ویژه خود در برتری در تک دیدار ها را به رخ بکشد.
در حالی که پیتر بوش با تبعیت از سرمربیان پیشین آژاکس، یک مربی کمال گرا به حساب می آید که به فلسفه باشگاه و سیستم 4-3-3 معتقد است، مورینیو با سیستم 4-2-3-1 تیمش را برای این دیدار مهیا ساخته بود. سورپرایز ویژه آقای خاص برای این جدال، بهره گیری از مروان فلینی در پست شماره 10 بود.
مورینیوی عمل گرا، مقابل آژاکس همانند کاری که پیش از این بار ها مقابل بارسلونا و پپ گواردیولا انجام داده بود، با بستن روزنه های نفوذ، اولویت خود را در بسته نگاه داشتن دروازه خودی و ضربه زدن به حریف در زمان های کور بازی در استفاده از ضدحملات و ضربات ایستگاهی قرار داده بود. مالکیت 31 درصدی شیاطین سرخ، گواه این ماجراست.
مروان فلینی که بدون شک یکی از بهترین نمایش های خود در پیراهن منچستر یونایتد را پشت سر می گذاشت، در این دیدار وظیفه پرس و تخریب بازی تک ضرب هافبک های آژاکس را برعهده داشت. جایی که شون، زیخ و کلاسون، سه هافبک میانی تیم آمستردامی را تشکیل می دادند.
به هنگام دفاع، مخیتاریان و ماتا، به عقب بازگشته و سیستم منچستر به 4-4-1-1 تغییر می یافت تا جبهه نخست دفاعی شیاطین سرخ، جلوتر از 4 بازیکن خط دفاعی، با ماتا، هررا، پوگبا و مخیتاریان شکل گیرد. فلینی نیز در خط مقدم این کمربند، وظیفه دوندگی و تخریب را برعهده داشت.
گل نخست منچستریونایتد بر روی پرس سنگین بازیکنان این تیم بر روی پرتاب تیم مقابل و سپس با حرکت ترکیبی ماتا-فلینی و شوت سرکش پل پوگبا به ثمر رسید تا شیاطین سرخ به خواسته خود در این دیدار دست یابند. پس از این گل و برای کسب پیروزی، تنها یک ایستگاه دیگر مقابل مورینیو قرار داشت: کنترل جریان بازی و اصطلاحا کشتن دیدار. گل دوم منچستری ها نیز از روی یک ضربه کرنر و با تیزهوشی هنریک مخیتاریان به دست آمد.
سرعت انتقال منچستر يونايتد از دفاع به حمله غير قابل تصور بود. در ضد حملات رسيدن از يک سوم دفاعی خودى به دروازه حريف كه در نهايت منجر به گلزنی می شود، معمولا بين 8 الی 12 ثانيه طول می كشد. اما در دقايقی از بازی خصوصا زمانيكه جسی لينگارد در يكی از صحنه هاى بازى با دروازه بان آژاكس تک به تک شد، سرعت ضد حمله يونايتد كمتر از ٨ ثانيه بود كه نشان از استراتژى تاثير گذار مورينيو در اين بازى حساس بود.جایی که منچستریونایتد در یکی از معدود شب های خوب خود در این فصل، یک نمونه کامل از تیم های تحت هدایت ژوزه بود.
قهرمانی در کامیونیتی شیلد، لیگ کاپ و لیگ اروپا، تا حدودی رتبه ششمی منچستریونایتد در این فصل را به حاشیه کشید. شیاطین سرخ اکنون با شناخت نقاط ضعف خود و حضوری فعال در بازار نقل و انتقالات تابستانی، می توانند یک مدعی جدی برای قهرمانی مسابقات فصل آینده لیگ برتر به حساب آیند.
