طرفداری-
5-سوکراتس
سوکراتس یک بازیکن فوق العاده موفق چه در فوتبال و چه در زندگی شخصیش بود. او به خاطر ضربات با پشت پایش به توپ معروف بود. خیلی ها به احترام او مقاله های زیادی نوشته اند. متاسفانه او در دسامبر 2011 از بین ما رفت.
این بازیکن به خاطر قدرت تمام کنندگی بالایش در ضربات ایستگاهی بسیار خطر ناک ظاهر می شد.
در زمینه باشگاهی او بیشتر موفقیتش را در کورینتیانس به دست آورد هر چند که طرفداران فیورنتینا و فلامینگو هم خاطرات خوبی را با او دارند. این بازیکن چه در زمین و چه در خارج از آن یک رهبر موفق بود. نظرات او در مورد مسائل خارج از فوتبال او را به یکی از متفکرین زمان تبدیل کرده بود. زیکو در مورد او می گوید:" چه چیزی میتوان راجع به سوکراتس گفت. او یکی از بهترین هایی است که تا کنون بازی کرده است."
او در سال 1986 در بازی های ملی، پنالتی هایش را بدون دورخیز می زد و توجه همه را به خود جلب کرده بود. سوکراتس در 60 بازی ملی 22 گل برای برزیل به ثمر رساند.
4-زیکو
یکی دیگر از ستارگان برزیل در تیم 1982. زیکو یک ستاره در فلامینگو بود.
وقتی تنها 18 سال داشت در قهرمانی برزیل و لیبرتادورس برای فلامیگو یک مهره کلیدی بود. او در 16 سالی که در باشگاه حضور داشت 7 قهرمانی ایالتی و 4 قهرمانی برزیل را تجربه کرد.
او 800 بازی برای روبرونگرو انجام داد که بیش از 500 گل به ثمر رساند. اما برای تیم ملی برزیل داستانش فرق کرد. در سال 1976 برای بازی در ترکیب اصلی در جام جهانی 1978 با مندونکا رقابت داشت ولی در سال 1982 در ترکیب اصلی تیم کاملاً جا افتاده بود.
با اینکه نمایش فوق العاده تیم 1982 برزیل منجر به قهرمانی نشد، ولی زیکو در 5 بازی 4 گل به ثمر رساند و در تیم منتخب جام قرار گرفت.
مانند خیلی دیگر از هم بازیانش زیکو هم در جام جهانی 1986 آمادگی لازم را نداشت و در نیمه نهایی با باخت به فرانسه با جام وداع کرد.
در آخرین سال های بازیش به ژاپن رفت و در پیشرفت فوتبال در آسیا نقش به سزایی داشت. او بعداً سرمربی ژاپن هم شد.
او به خاطر تکنیک ناب و قدرت تمام کنندگی بالایش معروف است. زدن ضربات آزاد هم از دیگر ویژگی های او بود. با اینکه او در لیست ما چهارم است ولی خیلی ها بعد از پله، زیکو را بهترین برزیل می دانند.
3- رونالدو
اگر به خاطر مصدومیتش نبود من مطمئن هستم که رونالدو در لیست ما در مکان بالاتری قرار می گرفت. او در فوتبال به موفقیت های چشمگیری دست یافت. در سن 21 سالگی در حالی که برای بازی های 98 فرانسه آماده می شد، بیش از 200 گل در چهار کشور به ثمر رسانده بود، جام جهانی 1994 را فتح کرده بود، و 2 بار به عنوان بهترین بازیکن سال فیفا انتخاب شده بود.
در آن تورنومنت، او ستاره ای بود که توجه همه را معطوف خود کرده بود. آن جام را روماریو به دلیل مصدومیت از دست داده بود و ببتو و ریوالدو و ادموندو همگی به عنوان مهاجم دوم بعد از این ستاره جوان ریو دوژانیرو بازی می کردند.
رونالدو این تورنومنت را با آقای گلی، عنوان بهترین بازیکن، و چهار گلی که زد به پایان برد. او در فینال به دلیل مصدومیت کارایی لازم را نداشت و عملاً نمی توانست بازی کند. او در 17 سالگی جام 1994 را برده بود. اما، در آن جام فرصت درخشش نداشت و به دنبال موقعیتی برای اثبات توانایی هایش می گشت. آن موقعیت در سال 2002 برایش به وجود آمد. بعد از 3 سال دوری از فوتبال به دلیل مصدومیت، او با 8 گلی که در جام جهانی 2002 زد تیمش را برای پنجمین بار قهرمان جهان کرد. دو گل او در فینال به آلمان که باعث پیروزی تیمش شد، از لحظات به یاد ماندنی در تاریخ فوتبال است. در سال 2006 هم در حالی که تیمش تورنومنت خوبی را پشت سر نمی گذاشت او 3 گل دیگر به رکوردش افزود. او با 15 گل بهترین گلزن تاریخ حام جهانی است.
رونالدو در 98 بازی ملی 62 گل به ثمر رسانده است.
2- گارینکا
برای تکمیل کردن لیست ستارگان بوتافگو باید بهترین ستاره آن ها را معرفی کنیم. گارینکا.
او در حالی که 20 ساله بود به کاریوکا پیوست و با تمرین های خوبش نیلتون سانتوس را تحت تاثیر گذاشت. کسی که بعداً بهترین دوست و الگوی کارینکا شد.
او به خاطر کارهای عجیبش با توپ به قهرمان مردم تبدیل شد. او از زمان تولد در پای راستش مشکل داشت ولی این نقصان هم مانعی برای او در رسیدن به موفقیتش در فوتبال نبود. تکنیکش بی نظیر بود. در سال 1958 در تیم منتخب جام جهانی قرار گرفت و چهار سال بعد به عنوان بهترین بازیکن جام انتخاب شد. هر دوی این جام ها را برزیل برد.
در حالی که پله به عنوان کامل ترین بازیکن جهان شناخته می شود کارینکا در سایه هم بازی سابقش و در بال راست می درخشید.
آن طور که رقیبانش می گویند هیچ وقت نمی فهمیدند که گارینکا قصد انجام دادن چه کاری با توپ را دارد.
در سال 1966 و بعد از 50 بازی ملی، او اولین شکست ملی اش را تجربه کرد. باخت به مجارستان در حالی که پله غایب بود. همین غیبت و شکست منجر شد که همگان بر این باور باشند که با حضور این دو اسطوره در کنار هم برزیل هیچ گاه نمی بازد.
1-پله
رونالد ریگان رییس جمهور آمریکا به او گفت: "سلام من رونالد ریگان رییس جمهور آمریکا هستم ولی تو نیازی به معرفی نداری. تو پله هستی. کل دنیا تو را می شناسند."
دعوا بر سر انتخاب بهترین بازیکن تاریخ فوتبال همیشه ادامه دارد. ولی با قاطعیت می توانیم بگوییم که پله کامل ترین بازیکنی است که فوتبال دنیا به خودش دیده است. پوشکاش در مورد او می گوید:" به نظرم دی استفانو بهترین بازیکن تاریخ است ولی پله فراتر از یک بازیکن است."
او تکنیک پشت سر گذاشتن بازیکنان حریف را داشت. دید فوق العاده او و پاس هایش، زبان زد همه هست. قدرتش در ضربات سر افسانه ای بود و بالا تر از همه این ها قدرت گلزنی اش که کسی در مورد این موضوع شکی ندارد.
در سن 17 سالگی، پله جوان ترین بازیکن تاریخ شد که فینال جام جهانی را در سال 1958 تجربه کرده است. او شش بار موفق به گلزنی شد، در نیمه نهایی هتریک کرد و در فینال 2 گل دیگر به ثمر رساند.
این اولین جام از 3 جام جهانی بود که فتح کرد.
در سال 1962 گارینکا جور پله را هم می کشید چون او در دور گروهی مصدوم شده بود و برزیل باز هم موفق بود.
1966 سال بدی برای آن ها بود و پله باز هم مصدوم بود و در دور اول برزیل حذف شد.
در سال 1970 پله یکی از بازیکنان آتشین ترین خط حمله جهان همراه با جرزینیو، ریویینو و گرسون بود که منجر به قهرمانی جهان شد. در حالی که جرزینیو آفای گل جام شد، پله 4 گل دیگر هم به رکوردش اضافه کرد. او با 77 گل زده در 92 بازی برترین گلزن تاریخ برزیل است. همه این ها فقط افتخارات ملی اش بود. در باشگاه او به پادشاه معروف بود.
بخش های قبلی این مقاله:
برترین بازیکنان تاریخ برزیل (3)
برترین بازیکنان تاریخ برزیل (2)
برترین بازیکنان تاریخ برزیل (1)
