طرفداری- پله می گوید: "موفقیت تصادفی به دست نمی آید، موفقیت ثمره سخت کوشیست." قبول کنید یا نه گاهی موفقیت ثمره سخت کوشی نیست. گاه باید چیزی ورای تلاش داشت، چیزی که در عالم مادی نمی توان وصفش کرد و برای وصفش باید مدهوش شوی. تنها وقتی اینگونه شدی، می فهمی چرا سال ها تلاشت در یک قدمی هدف ملول ماند. تراکتورسازان و هوادارانشان مدهوش اند. مدهوش چیزی که آن را در عالم مادی تیم صدا می کنند اما در عالم معنا آن عشقشان است. می دانند در راه رسیدن به آن گاه باید جانشان را هم بدهند. باید سختی ها را به بپذیرند و اگر در یک قدمی هدف پایشان سر خورد، دست یکدیگر را بگیرند و پیش بروند.
گذری بر صفحات خاک گرفته تاریخ کرده ایم. جایی که دست تقدیر هم نمی تواند آن را تغییر دهد. از این سفر در تاریخ می آموزیم سخت کار کردن، ایستادن تا آخرین نفس و عاشق بودن بدون قید و شرط چیست.
به 14 اردیبهشت 94 باز می گردیم. استقلالِ قلعه نویی رو در روی تراکتورسازی تونی اولیویرا. نمایش دلپذیر تی تی ها و تحمیل یک شکست سنگین به ژنرال و شاگردانش. در پایان آن دیدار بود که امیر قلعه نویی را در قابی نامانوس، همانند یک ژنرال شکست خورده پس از فروپاشی دژ سهمگینش دیدیم. همه از پایان داستان می گفتند ولی خیر، این گونه نبود.
به 21 اردیبهشت 94 بازگردیم. فینال تماشایی لیگ برتر میان صدرنشین و تیم دوم جدول رقابت ها. در حضور ده ها هزار هوادار پرشور و تراکتوری که همه تیم ها را شخم می زد، رویای کسب جام، بیش از هر مرتبه دیگری قابل دسترس به نظر می رسید ولی همه چیز به این خوبی ها پیش نرفت. تراکتورسازی در مقابل دیدگان ده ها هزار عاشق، در مواجهه با غول هفتم، ایستاده جان داد تا تقدیر یادگار امام، با تلخ ترین سکانس ممکن عجین شود.
اکنون و در واپسین هفته های لیگ شانزدهم، ققنوس بار دیگر برخواسته است. تراکتورسازی با امیر قلعه نویی، با تمامی مشکلات و مصائبی که بر سرش پیش آمد، با چنگ و دندان به دنبال رقم زدن یک فصل فراموش نشدنی است. فصلی که می تواند با ثبت نخستین دوگانه تاریخ فوتبال ایران پایان یابد.
44 امتیاز از 22 دیدار، گرچه تراکتورسازان را در صدر جدول رقابت ها قرار نداده، ولی اندوخته ای بسیار مناسب تلقی می شود. فرمول امتیازی تی‌تی‌ها برای قهرمانی در هر دوره ای از رقابت های لیگ برتر ثمربخش به نظر می رسد ولی وجود رقیبی قدرتمند و باصلابت همچون پرسپولیس، درخشش زاید الوصف تراکتوری ها را دراین فصل را در حاشیه قرار داده است. تراکتور تا پایان هفته 22 رقابت ها، 5 امتیاز بیشتر از دوره مشابه فصل گذشته قهرمان لیگ برتر کسب کرده و این موضوع، به روشنی از بخت بالای سرخپوشان تبریز از کسب جام خبر می دهد.
با تمامی تفاسیر و احتمال لغزش پرسپولیس در ادامه فصل، 9 راند دیگر در مقابل تراکتورسازان و امیر قلعه نویی برای ثبت موفقیت زمان باقیست. 2 بازنده قدیم که بهتر از هر روز دیگری پیروز می شوند و نزدیک تر از هر روز دیگری به جام. هر سرنوشتی که در این 8 دیدار پایانی و فینال رقابت های حذفی، برای سرخپوشان رقم بخورد، این تیم در پایان مسابقات سزاوار تحسین همگان خواهد بود. ارتشی که تا آخرین رمق خود، دست از تلاش برنداشت. تیمی که با چنگ و دندان مقاومت کرد. هوادارانی که تا پای جان ایستادند، تلخی دیدند، اشک ریختند، زجر کشیدند تا در کنار عشقشان حتی ثانیه ای بخندند.
