طرفداری - فوتبال از سال 1992 آغاز نشد اما فوتبال انگلیس از آن زمان، تغییرات زیادی به خود دید. از آن سال تاکنون، بازیکنانی از 105 کشور مختلف خارج از بریتانیا، به لیگ برتر آمده اند.
خیلی از این بازیکنان، تاثیر زیادی در تاریخ تیم ها و لیگ انگلیس گذاشته اند و قصد داریم در سری یادداشت هایی دنباله دار، به بررسی برترین بازیکنان خارجی تاریخ لیگ برتر بپردازیم.
پارک در سال 2005 با 4 میلیون پوند به منچستر یونایتد آمد. هدف اولیه خرید او، افزایش فروش پیراهن منچستر یونایتد در آسیا بود اما سر الکس فرگوسن خیلی زود متوجه شد که پارک، استعداد بسیار زیادی دارد. دوندگی زیاد در خط حمله، سخت کوشی در خط دفاع و فهم بالای تاکتیکی، مرد کره ای را تبدیل به یکی از بازیکنان محبوب اولدترافورد کرد.
سیلوین، بعد از گلزنی در فینال یورو 2000، با 13 میلیون پوند، از بوردو به آرسنال آمد. ویلتورد، مانند تیم ملی فرانسه، در آرسنال هم زیر سایه تیری آنری قرار داشت. پست اصلی او وینگر بود اما می توانست در پست مهاجم وسط نیز بازی کند.
توپچی ها، به دلیل دو گل بسیار تاثیر گذار ویلتورد، مدیون او هستند. گل عجیب و پیروزی بخشش برابر اورتون در گودیسون پارک که منجر به سیزدهمین برد پیاپی توپچی ها شد. دیگر گل تاثیر گذار مرد فرانسوی، در می 2002 و اولدترافورد بود؛ گلی که منجر به پیروزی یاران آرسن ونگر و قهرمانی آن ها در لیگ برتر شد.
کانچلسکیس، سال 1991 به اولدترافورد آمد و مدافعان زیادی را به دردسر انداخت. شاید نقش او در موفقیت های منچستر یونایتد، کمرنگ تر از آنچه که هست، دیده می شود.
وینگر تیزپای روس، دو بار قهرمان لیگ برتر شد و سابقه قهرمانی در جام حذفی و لیگ کاپ را هم دارد. در نهایت اورتون با پرداخت 5 میلیون پوند، او را به گودیسون پارک آورد و کانچلسکیس با پیراهن اورتون هم درخشید. وی بعدها در فیورنتینا، منچستر سیتی و ساوتهمپتون نیز بازی کرد.
وقتی مرد زیمبابوه ای در لیگ برتر توپ می زد، این لیگ میزبان تعداد کمی بازیکن خارجی بود. اندلوو تاثیر زیادی در عملکرد کاونتری سیتی داشت.
همیشه آزاری برای مدافعان حریف بود و در واقع بار کاونتری را بر دوش می کشید. کاونتری در سال 1997 به چمپیونشیپ سقوط کرد اما تا قبل از آن، 34 سال در لیگ دسته اول انگلستان رقابت می کرد و این رکورد، به میزان زیادی، مدیون اندلوو بود. مهاجم تنومند سیه فام، در بیرمنگام و شفیلد یونایتد نیز بازی کرد و از بازیکنان به یادماندنی میدلندز محسوب می شود.
برنده توپ طلای جهان، در سال 1995 و به صورت رایگان به چلسی آمد. شاید مرد هلندی در آن زمان، نمی توانست عملکردی مانند دوران اوجش به نمایش بگذارد اما گام بزرگی بود سوی قدرت گرفتن تیم های انگلیسی در اروپا. چلسی در آن فصل تیم یازدهم لیگ شد و گولیت نیز با شکست دادن اریک کانتونا، بهترین بازیکن فصل لقب گرفت.
سال بعد، گولیت جای گلن هادل را بر روی نیمکت چلسی گرفت و در واقع بازیکن-مربی شیرهای لندن شد. بعد از انتصاب گولیت به عنوان سرمربی، آبی ها خیلی زود موفق به کسب قهرمانی در جام حذفی شدند؛ اولین قهرمانی چلسی از سال 1970.
بازی سامبا در کوئینز پارک رنجرز، شهرتش را در انگلیس از بین برد. اما او در بین سال های 2007 تا 2012، یکی از بهترین مدافعان لیگ جزیره در نبردهای هوایی محسوب می شد. باور کردنش سخت است اما سامبا در حال حاضر، در بلکبرن توپ می زند و یکی از ارکان این تیم است.
عوامل زیادی باعث افت مدافع کنگویی شد اما انتقال او به آنژی ماخاچ قلعه و برخورد بسیار بد و نژادپرستانه با او در لیگ روسیه، دلیل اصلی افت سامبا محسوب می شود. وی خیلی زود به لیگ برتر بازگشت اما دیگر هرگز مثل قبل عمل نکرد.
اگر منچستر سیتی بیشترین استفاده را از دیستین برده باشد، اورتون بهترین استفاده را از مدافع بلندقامت و مستحکم برده است. تیم کلاسیک دیوید مویس، مدافع باسابقه ای را خرید و شش فصل از او استفاده کرد.
دیستن که سابقه 469 بازی در لیگ برتر را دارد، هنوز از فوتبال خداحافظی نکرده و ممکن است هر لحظه به ساندرلند دیوید مویس منتقل شود.
وقتی سنگال در جام جهانی 2002 در برابر فرانسه ایستاد و خلق شگفتی کرد تا به دور یک چهارم نهایی راه یابد، هیچکدام از بازیکنان تیم ملی این کشور، سابقه بازی در لیگ برتر را نداشتند. بعد از آن جام جهانی اما، 10 نفر از 23 بازیکن سنگال، به لیگ برتر منتقل شدند. البته باید اشاره کرد که انتقال الحاجی دیوف و سالیف دیائو به لیورپول، قبل از آغاز جام جهانی رسمی شده بود.
هیچکدام از این دو بازیکن، دوران خوبی را در آنفیلد نگذراندند و دیوف بعدها انتقادات شدیدی از استیون جرارد کرد. (که با پاسخ تند جیمی کرگر مواجه شد.) دیوف در این باره گفت:
همه این را میدانند. جرارد هیچوقت از سیاهپوستان خوشش نیامده است. وقتی در لیورپول بودم، به او نشان دادم که سیاهم، انگلیسی نیستم اما ضعیف هم نیستم که به راحتی شکست بخورم. در تمام مدت حضورم در آنجا، جرأت نکرد که مستقیماً در چشمهایم خیره شود. همه دیدیم که چگونه زندگی را برای ماریو بالوتلی دشوار کرد. من به او هشدار دادم. لیورپول تیمی نیست که سیاهان را بپذیرد، مگر اینکه انگلیسی باشند.
در نهایت مهاجم سنگالی به بولتون رفت و دوران بسیار موفقی را در آنجا گذراند و حتی دو بار به رقابت های اروپایی راه یافت. دیوف معمولا حواشی زیادی درست می کرد اما سم آلردایس، به خوبی او را اداره کرد. وی بعدها در بلکبرن و ساندرلند نیز بازی کرد.
شاید روزی لوکاکو تبدیل به نفر اول لیست برترین بازیکنان خارجی لیگ برتر شود اما فعلا این نگرانی ما نیست و لوکاکوی فعلی، استعدادی ناب و گلزنی خطرناک محسوب می شود. عملکرد خارق العاده اش با 76 گل در لیگ برتر (با تنها 23 سال سن) وی را تبدیل به گزینه بسیار خاصی در لیست ما می کند.
بعد از عملکرد خیره کننده در یورو 2008، مرد ظریف اندام روس، در ژانویه سرد 2009، به آرسنال آمد تا وضعیت بحران زده در آرسنال را بهبود ببخشد.
سرعت بالا، حرکات مستقیم و علاقه به شوت از راه دور، دورنمایی از توانایی های آندری آرشاوین بود. دوران طلایی او در آرسنال، مانند خیلی از بازیکنان معاصر توپچی ها، به دلیل مصدومیت های متعدد، به اتمام رسید.
توپچی ها هنوز هم پوکر به یاد ماندنی آرشاوین را هنگام تساوی 4-4 با لیورپول در آنفیلد را فراموش نخواهند کرد؛ آرشاوین این کار را وقتی انجام داد که تنها 2 ماه از انتقالش به آرسنال می گذشت.
قسمتهای دیگر از این سری یادداشتها: •100-91 • 90-81 • 80-71 • 70-61 • 60-51 • 50-41 • 40-31 • 30-21 • 20-11 • 10 (دیوید ژینولا) • 9 (پیتر اشمایکل) • 8 (پاتریک ویرا) • 7 (جانفرانکو زولا) • 6 (سرخیو آگوئرو) • 5 (دیدیه دروگبا) • 4 (دنیس برکمپ) • 3 (اریک کانتونا) • 2 (تیری آنری) • 1 (کریستیانو رونالدو)