طرفداری- " زیبایی، قدرت است و لبخند، سلاح." جمله مشهور جان ری، دانشمند انگلیسی.
حدود 200 سال پس از درگذشت ری، باشگاه بایرن مونیخ تاسیس شده، اما به خوبی می توان تفسیر سخن او را در احوال باوارایی ها جست و جو کرد. بایرن مونیخ از بدو تولدش تاکنون گوشه ای ایستاده و با سلاح لبخندش حریفان را سلاخی می کند. شروع نه چندان پر سر و صدای بایرن را فراموش کنید، زمان حال را دریابید. زمانی که فوتبال آلمان در باواریا خلاصه می شود. شاید کسانی که روز های قدرتمند غیبت بایرن را به یاد داشتند دیگر در این جهان نیستند.
مونیخ حالا خیلی وقت است که عشق را با ماشین و ربات ترکیب کرده و تیمی از جنس آدم هایی ماشین نما ساخته که وقتی به ظاهرشان نگاه می کنی ترس بر اندامت می افتد، اما وقتی کنارشان می ایستی یا برایشان در آلیانتس آره نا فریاد mia san mia سر می دهی، با خودت فکر می کنی که آری، اینجا قلب احساسات جهان است. گاهی آنقدر خونسرد هستند که آن ها را با ربات اشتباه می گیری و گاه مثل اولی کان آنقدر مجنون که آن ها را فرا بشر خطاب می کنی. گاه آنقدر عاشقند مثل اولی هوینس که در زندان هم mia san mia فریاد می کشند، گاه آنقدر خشمگینند که حاضرند بازیکنان خودشان، دروازه بان خودشان را تحقیر کنند تا اثری از حریف در تیمشان نباشد. آن ها همین هستند، انسان. گاه می خندند و گاه می گریند، گاه دوستت دارند و گاه حس تنفر در جانشان شعله ور می شود. این بایرن مونیخ است. از جنوب آلمان برای تمام جهان.
دیدار بایرن مونیخ و اسپورتینگ لیسبون / لیگ قهرمانان سال2006
بایرن مونیخ در اولین بازی دور برگشت بوندس لیگا به مصاف وردربرمن می رود. تیمی که با همه چیز به یاد آورده می شود جز قهرمانی فصل 04-2003 بوندس لیگا. خیلی وقت است که آن ها را قهرمان صدا نمی زنند. وردربرمن این روز ها به خاطر نیمکتش برای ما ایرانی ها بیشتر حایز اهمیت قرار می گیرد. جایی که الکساندر نوری چند صباحی است که روی نیمکت سبز و سفید ها می نشیند. تیمی بر آمده از شهری که در طول تاریخش با جنگ عجین بوده است. خاطرات تلخی که پس از جنگ جهانی دوم دست از سر این شهر بر داشته، هر چند با تصرف شدن توسط ارتش انگلیس در اواخر آوریل 1945.
به ماه آگوست برگردیم، به مونیخ، به آلیانس آره نا، هفته نخست بوندس لیگا آغاز شده است. کارلو آنچلوتی برای نخستین بار طعم بوندس لیگا را می چشد و به عنوان مربی در این مسابقات قرار می گیرد. اولین مزه برای کارلتو به شیرینی عسل بود. 6 گل به وردربرمن زدند. لواندوفسکی هت تریک کرد و بایرن فصل را با لبخند آغاز کرد. آنچلوتی بعد از بازی در نشست خبری خود متذکر شد: "من تغییر زیادی نکرده ام. این تیم بسیار قدرتمند است." حالا 5 ماه از آن دیدار و آغاز دراماتیک گذشته است. کارلتو در کنفرانس پیش از دیدار برگشت با وردربرمن می گوید که برمن نسبت به ابتدای فصل دستخوش تغییر شده و بر این باور است که مشکل پپ در سیتی گریبان گیر او نیز شده است. مشکل چیست؟ عدم هماهنگی کامل بین مربی و بازیکنان.
اولین بازی آنچلوتی در قامت سرمربی بایرن مونیخ در بوندسلیگا
بایرن افتی داشته اما نسبت به کِی و نسبت به چه تیمی؟بایرن پس از گذشت 6 ماه از آغاز لیگ، تازه به ابتدای جاده موفقیت بازگشته است. ماه های جنون آمیز آوریل و می در راهند، لیگ قهرمانان در راه است، لایپزیش در کمین است، دورتموند از دور نظاره می کند. حالا بایرن آنچلوتی مانده و جاده ناهموار موفقیت. جاده ای که کارلتو بار ها تا ته آن رفته و دوباره از نو آغاز کرده.
حال پس از گذشت 60 سال الکساندر نوری با همان شور جنگندگی می خواهد تیمش را در بالاترین سطح فوتبال آلمان حفظ کند. پسران نوری از 17 بازی خود 16 امتیاز کسب کرده، در رده 15 جدول قرار دارند و طبق انتظار بایرن مونیخ با لبخندی وهم انگیز در صدر جدول نشسته است.
