طرفداری- منصفانه است که بگوییم نیم فصل اول سال گذشته چلسی با نیم فصل اول امسال چقدر تفاوت داشته است. حتی با تغییر مربی و آمدن هیدینک باتجربه، استانداردهای تیمی که سال قبل آن قهرمان شده بود، به طور کامل برنگشت و در پایان فصل این تیم لندنی رتبه ای بهتر از دهم کسب نکرد.
البته نمی توان تغییراتی که نسبت به نیم فصل اول به وجود آمد را انکار کرد. در بازی های انتهای فصل، دیگو کوستا و ادن هازارد که دو مهره موثر در قهرمانی چلسی در سال 15-2014 بودند، کم کم فرم سابق خود را پیدا کرده و به شروع به درخشش کردند.
تیبو کورتوا و نمانیا ماتیچ به روزهای خوب خود بازگشتند و برانیسلاو ایوانوویچ به عنوان یکی از مقصران عملکرد ضعیف فصل گذشته کاملا به یک نیمکت نشین تبدیل شد. پدرو نیز به مرورخودش را در استمفورد بریج پیدا کرد؛ در حالی که در ابتدای فصل یک مهره گمشده بود.
چلسی نه تنها عزم دفاعی و اعتماد به نفسش را از دست داد، بلکه 'عامل ترس' برای حریفان هم دیگر در استمفوردبریج معنا نداشت و همه تیم ها قادر به گرفتن امتیاز از آن جا بودند. تنها بازیکنی که فرم خوبش را حفظ کرد، ویلیان برزیلی بود.
در تابستان آنتونیو کونته، سرمربی سابق باشگاه یوونتوس به چلسی آمد؛ کسی که سابقه تاثیرگذاری پیش از آمدن به لندن داشت و به دلیل ذهن پر از تاکتیکش بسیار مشهور بود.
در آن زمان برای کارشناسان سوال بود که وی چگونه می خواهد به سرعت خود را با فوتبال انگلیس وفق داده و چه بازیکنانی را برای پیاده سازی سیستم 3-4-3 مورد علاقه اش به تیم اضافه خواهد کرد.
باید منصف باشیم که این برای مرد ایتالیایی سخت نبود و سریع خود را در فوتبال انگلستان پیدا کرد اما همه چیز پس از تغییر سیستم تیم از چهار دفاعه به سه دفاعه خاص ایتالیایی رخ داد.
برای اجرای این سیستم نیاز به ابزار مناسب بود و مارکوس آلونسو و داوید لوئیز به تیم اضافه شدند. اما برجسته ترین خرید برای چلسی، انگولو کانته فرانسوی بود که به تازگی طعم قهرمانی در لیگ برتر را با لسترسیتی تجربه کرده بود.
با وجود این که اکثر توجهات روی آتش بازی های ریاض محرز و جیمی واردی بود، نمی توان تاثیر فوق العاده کانته را در آن تیم انکار کرد و بدون شک مرد فرانسوی یکی از کلیدی ترین مردان رانیری در قهرمانی لسترسیتی بود.
او را با گلزنی و یا پاس گل کسی نمی شناسد ولی گرفتن توپ از حریف و ایجاد ضد حمله دقیقا چیزی بود که لستر می خواست و همین عامل و سیستم باعث قهرمانی آن ها شد. البته نمی توان همه چیز را به او نسبت داد و همه بازیکنان در شگفتی فصل گذشته نقش داشتند ولی نقش باورنکردنی او در آن تیم رویایی، غیر قابل انکار است.
برخی معتقد بودند که این موفقیت ها مقطعی بوده و دیگر تکرار نخواهد شد ولی عملکرد خیره کننده او در تیم ملی فرانسه در جام ملت های اروپا و اجرای یک نقش کلیدی در میانه میدان برای رسیدن خروس ها به فینال، باعث سکوت همگان شد.
توانایی توپ گیری چیزی نیست که برای یک فوتبالیست ساده باشد و تکل زنی های موفق او، در مورد بازی خوانی و موقعیت دقیق او در زمین است. این مسائل ساده نیستند و اگر می خواهید به اهمیت نقش کانته پی ببرید، به وضع خط دفاعی و پرس ضعیف لسترسیتی در فصل جاری نگاه کنید.
همه می گفتند که قدرت دفاعی و ایجاد ضد حمله های سریع در لسترسیتی از بین رفته یا کاهش یافته است و این را کسی باور نکرد تا در بازی های این فصل همه به چشم خود این ضعف را دیدند. هافبک ها به خوبی وظایف کانته را انجام ندادند و مهم تر از آن، خبری از ضد حملات سریع و آتشین محرز و واردی نبود.
در حالی که دیگر افسانه لسترسیتی در حال فراموشی است، کانته با کسب سیزدهمین پیروزی متوالی با چلسی، در حال نزدیک شدن به دومین مدال قهرمانی اش در لیگ برتر است.
اجراهای اخیر تیم کونته واقعا فوق العاده بوده و همگی مدیون تغییر سیستم او هستند. این سیستم به توازن این تیم کمک بسیاری کرد و کانته علاوه بر محافظت از خط دفاعی، وظیفه انتقال سریع توپ برای هازارد، پدرو و کوستا برای شروع ضد حملات سرعتی را دارد.
در بازی های قبلی شاهد بودیم که چلسی در نبود بازیکنی مانند کوستا نیز می تواند روند خوبش را بدون ذره ای شک و تردید، ادامه دهد ولی نبود دیواری مانند کانته جلوی خط دفاعی قطعا به چلسی ضربه خواهد زد و عملکرد فوق العاده او در این فصل نشان دهنده این مسئله است.
