طرفداری- از جوزپه ویانی تا نرئو روکو و از روکو تا آریگو ساکی؛ همه آن ها در میلان یک هدف مشترک داشتند و آن پیروزی بود. از بدو آغاز فوتبال هجومی تا ظهور کاتناچیو، میلان همیشه اولین تیمی بوده است که سبک جدیدی را آغاز کرده و موفق به انجام آن شده است. در لیگ داخلی در تعداد قهرمانی ها پشت سر یوونتوس قرار دارند اما در اروپا، تنها رئال مادرید موفق تر از آن ها ظاهر شده است.
میلان تحت نظر وینچنزو مونتلا با وجود راه پر پیچ و خم، در حال پیشرفت است و اکنون زمان آن رسیده است که از خود بپرسند، آیا این سبک و شیوه جدید، موفقیت خواهد آورد؟
مشکلاتی که مونتلا از آغاز فصل قرار بود با آن دست و پنجه نرم کند، آشکار بود؛ او به عنوان یک مربی خوشتیپ و شیک به میلان آمد، می دانست که زیر سایه دو اسطوره اخراج شده یعنی اینزاگی و سیدورف خواهند ماند که هردو آنان مانند مونتلا مربیان جوانی بودند و ایده های فراوانی داشتند. آن ها همه ویژگی هایی که پرزیدنت برلوسکونی می خواست را داشتند اما خب خیلی زود از باشگاه جدا شدند.
حالا میلان وارد دوره پیچیده ای می شود، مونتلا باید از بازیکنانی بهترین بازی را بگیرد که به اعتقاد برخی ها یک مشت بازیکنان معمولی هستند! همه مونتلا را به خاطر سبک بازی هجومی و چشم نوازش می شناسند. بازی مالکانه تیم های او منعکس کننده شیوه بازی مربیان مدرن و جدید است. پرس شدید، اعتقاد او به شروع دفاع از جلو را نشان می دهد. در قسمت دفاعی او شدیدا به نظم اعتقاد دارد و تقریبا شبیه به سیستم تیم ساکی عمل می کند اما خب با بازیکنانی به مراتب با کیفیت پایین تر. قطعا مونتلا، مهره گم شده خط دفاعی متزلزل میلان را پیدا کرده است.
مونتلا در فیورنتینا نشان داد که به شیوه مارچلو لیپی فکر می کند، او ابتدا به استراتژی بازی و سپس به تاکتیک های مربوط می پردازد. او اول براساس قابلیت های تیمش، به بازی پیش رو فکر می کند و پس از آن به بازیکنان دستورات و تاکتیک ها را براساس حریف، اعمال می کند، این واقعیت که میلان در اروپا نخواهد بود قطعا به این مربی 42 ساله برای اجرای بهتر تاکتیک ها کمک شایانی کرده است.این فصل همه میلان را با بازیکنان بسیار جوان و با استعدادی که از آکادمی وارد باشگاه شده اند، می شناسند، جوانانی که به لطف هواپیمای کوچک، استعدادشان شکوفاتر شد.
در هفته های اخیر مالکان جدید میلان، پیشنهاد مدیر فنی را برای پائولو مالدینی ارائه دادند، پیشنهادی که به خاطر " قانع کننده نبودن پروژه میلان" از سوی این اسطوره روسونری ها، رد شد. این حرف مالدینی، توهینی به مالکان چینی میلان بود که شاهد قدرت گرفتن اینتر، در دستان هم وطنانشان هستند.
با این همه، هنوز هم " میلانِ جوان" مونتلا در حال رشد است. آن ها جی جی دونارومایی دارند که تنها 17 سال دارد و از هم اکنون به عنوان یک سنگربان بزرگ، خود را به جهانیان نشان داده است. السیو رومانیولی که شاید گفت آینده دارترین مدافع ایتالیا است، مانوئل لوکاتلی که خود را با اشک ها و فریادش به هواداران شناساند و داویده کالابریا و امبایه نیانگ و سوسو که نباید آن ها را فراموش کرد و در کنار ستاره هایی مانند باکا به رشد ادامه می دهند.
آینده میلان درخشان است؛ این تیم جوان و با انرژی دقیقا چیزی است که مونتلا می خواهد، آن ها به هر نحوی که این مربی ایتالیایی بخواهد بازی و پیشرفت خواهند کرد. آیا موقعیت و محیط اطراف آنان عالی است؟ جواب قطعا منفی است اما شاید این جو منفی به کمک آن ها بیاید. میلان همچنان فوتبال خوبی ارائه می دهد و ششم است. مربی جوان، بازیکنان جوان چیزی است که شیاطین سرخ و سیاه در اختیار دارند، با هزینه هایی که در میلان انجام خواهد شد، این تیم ظهور یک دوره جدید را نوید می دهد.
