طرفداری- 18 آگوست 1943 یکی از بزرگترین نوابغ تاریخ فوتبال ایتالیا و جهان در الساندریا متولد شد. او یک فوتبالیست زاده شده بود و شاید کمی عجیب باشد اما حدس زدن درباره آینده جیانی در همان 10سالگی هم کار سختی نبود.
مهم ترین بازیکن تیم در 17 سالگی
الساندریا متوجه استعداد ناب و خیره کننده جیانی در حرکت با توپ شد و با وی در 13 سالگی قرارداد امضا کرد. فقط دو سال گذشت تا ریورایِ نوجوان بتواند در 15 سالگی اولین بازیش را در سری آ انجام دهد، آن هم مقابل اینتر! ریورا تنها آمادئو آمادی، بازیکن سابق آ اس رم را برای تبدیل شدن به جوان ترین بازیکن تاریخ سری آ پیش روی خود می دید، ریورا تنها 8 روز از او بزرگ تر بود.
جیانی همه را شیفته خودش کرده بود، در حقیقت برای جوانی در آن سن و سال، به ثمر رساندن 6 گل در 30 بازی کار خارق العاده ای به حساب می آمد و می شد پیش بینی کرد، آتزوری صاحب سوپر استار جدیدی شده است. همین امر باعث شد خیلی زود توجه تیم های بزرگ به سمت او معطوف شود. الساندریا، مجبور به فروش ستاره خود شد و در این بین آث میلان که به دنبال جانشینی برای خوان اسکیافینو بود، تصمیم گرفت به این جوان با استعداد اعتماد کند و او را با مبلغ هنگفت 90 میلیون لیره، به خدمت گیرد. این انتقال یکی از بزرگترین قدم های میلان برای رسیدن به موفقیت هایی بود که یکی پس از دیگری به سراغشان آمد.
روسونری فقط دو سال توانست اسکودتو را نگه دارد، این بار ریورای جوان در خط هافبک و پشت سر خوزه آلتافینی، مهاجم زهر دار دهه 60 میلان، وظیفه بازیسازی را بر عهده گرفته بود. در 17 سالگی به یکی از مهم ترین بازیکنان ایتالیا و جهان تبدیل شده بود و طبیعی بود که یک سال بعد آتزوری او را فراخواند تا در جام جهانی 1962 شیلی بازی کند. جیانی، اولین بازی اش برای ایتالیا را در مقابل آلمان غربی انجام داد.
در این سن خیلی ها ممکن است بر اثر فشار و استرس زیاد نتوانند از زیر باز چنین مسئولیت سنگینی موفق بیرون آیند اما جیانی ریورا، کاملا خونسرد و آرام بود. در آن دوران جیانی بررا، خبرنگار ایتالیایی به انتقاد از ریورا پرداخت و او را بازیکنی لوکس خواند که در کار دفاعی شرکت نمی کند و فقط و فقط به دلیل استعداد بالایش در بازی تهاجمی و ارسال پاس مشهور شده است. همین امر باعث شد جیوانی فراری و پائولو ماتزا مربیان ایتالیا، ریورا را از ترکیب کنار بگذارند. ایتالیا بدون جیانی ریورا به جایی نرسید و در دور گروهی حذف شد.
ریورا، مهمترین رقیب یاشین برای کسب توپ طلا
در میلان، کسی نمی توانست جیانی را بیرون نگه دارد. شیاطین شهر میلان در فصل 1963-1962، به دنبال پس گرفتن اسکودتو و سلطه دوباره بر اروپا بودند. ریورا در آن فصل در فرمی باور نکردنی بود، 40 بازی برای میلان و آتزوری انجام داد و برای این تیم در راه کسب اسکودتو، گل های فراوانی به ثمر رساند، گرچه میلان نتوانست در آن فصل این عنوان را فتح کند اما به فینال جام باشگاه های اروپا راه یافت و حریف بنفیکا شد.
بازی در ومبلی لندن برگزار می شد، ریورا با حرکات سریع و پای هنرمندش دفاع بنفیکا را شکنجه می کرد. جیانی با دو پاس گل خود به آلتافینی زمینه ساز قهرمانی دیاولو شد. اوزه بیو و یارانش، مقهور پدیده میلان شده بودند. جیانی ریورا در سن 19 سالگی، نامزد اصلی کسب توپ طلا شده بود، اما فقط یک معجزه بزرگ می توانست توپ طلا را از او بگیرد و چنین شد، معجزه رخ داد و لئو یاشین افسانه ای، توپ طلا را برای اولین بار به نام یک دروازه بان ثبت کرد، رکوردی که تا به امروز همچنان پا برجاست.
بعد از موفقیت های زیاد، این بار روسونری با جدایی سرمربی افسانه ای خود، نرئو روکو با مشکل مواجه شد و اسکودتو را به صورت دراماتیک، به رقیب همشهری خود واگذار کرد. اینتر قدرت خود را بازیافته بود و میلان در سایه قرار گرفت، میلان باید کاری انجام می داد. در 1966 جیانی همراه با آتروزی در جام جهانی توسط کره شمالی حذف شد، بازی ای که هیچکس در ایتالیا مایل نیست به خاطر بیاورد.
جیانی ریورا باز هم در میلان به دنبال تکرار موفقیت های گذشته بود، در آن فصل روکو باز هم به سن سیرو بازگشته بود. نقش ریورا در تیم روکو غیر قابل بحث بود و این بار میلان دو سال پیاپی اسکودتو را کسب کرد . روسونری همچنین موفق شد در جام برندگان اروپا، با شکست 2-0 هامبورگ، این جام را نیز به موزه افتخارات خود اضافه کند.
جیانی ریورا، بالاتر از همه بزرگان
جیانی، از آزادی ای که روکو به او داده بود نهایت لذت را می برد و توانست به خوبی از عهده مسئولیت هایی که روکو به وی داده بود با سربلندی بیرون آید.
در جام باشگاه های 69، میلان با ریورا دست به کار بزرگی زد. آن ها ابتدا منچستر یونایتد، مدافع عنوان قهرمانی که از ستارگانی چون بابی چارلتون، دنیس لاو و جرج بست بهره می برد را شکست دادند و در فینال یکی از قاطع ترین نتایج تاریخ این بازی ها را مقابل آژاکس یوهان کرایف رقم زدند.؛ 4-1 نتیجه ای بود که کاپیتان جیانی ریورا و یارانش در فینال مادرید به آن آژاکس رویایی تحمیل کردند! ریورا در همان سال طلسم را شکست و بالاتر از گرد مولر و لوئیجی ریوا موفق شد توپ طلا را بدست آورد.
بزرگترین حسرت پسر طلایی؛ زنده باد ریورا!
در جام جهانی 1970 مکزیک ریورا بزرگترین امید آتزوری بود اما در آن جام مشکلات بسیاری برای اسطوره پیش آمد. سرمربی وقت آتزوری فروچو والکارچی که تا فینال از سوپراستار های تیمش یعنی ماتزولا و ریورا به خاطر گرمای شدید مکزیک فقط یک نیمه استفاده می کرد، در بزرگترین بازی دهه اخیر ایتالیا، ریورا را از ترکیب بیرون گذاشت! در فینال مقابل برزیل که از نام های بزرگی چون پله، جرزینیو و ریولینو بهره می برد، ایتالیا با نتیجه سنگین 4-1 شکست خورد. ریورا تنها در 6 دقیقه پایانی وارد زمین مسابقه شد! بعد از برگشت از تورنمنت در شهر رم، هواداران جلو خانه وی تجمع کرده و شعار " زنده باد ریورا " سر می دادند. 4 سال بعد، تراژدی این بار مقابل لهستان دوباره تکرار شد. پسر طلایی، از ترکیب بازی ای که باید آتزوری پیروز می شد بیرون گذاشته می شود و ایتالیا خیلی زود به خانه باز می گردد.
ریورا این بار سعی کرد تمام تلاشش را برای میلان به کار ببرد و با وجود بازی های بی نظیر او، روسونری سه سال پی در پی نایب قهرمان ایتالیا می شود. روکو به دلیل ناکامی با میلان در سال 1973 برای دومین بار باشگاه را ترک می کند. پس از ترک روکو، مدیران میلان خواستار فروش جیانی شدند اما او مخالفت کرد و می خواست در میلان فوتبالش را به اتمام برساند. هواداران میلان حالا بیش از پیش به اسطوره خود عشق می ورزیدند.
ریورا در آخرین سال های حضور پرافتخارش در میلان، موفق به کسب یک جام بین المللی دیگر و چند کوپا ایتالیا شد، ریورا همچنین به خاطر اعتراض به داوران مدتی محروم شد. او معتقد بود داوران به نفع برخی تیم ها سوت می زنند . اعتراض هایی از سوی مقامات فدراسیون به او شد اما ریورا همچنان پای حرفش ایستاده بود و معتقد بود داوران تعصب ذهنی و روانی نسبت به برخی تیم ها دارند. در 36 سالگی در نیمی از بازی های سری آ بازی کرد و کمک کرد میلان به دهمین اسکودتو تاریخ خود دست یابد و بالاخره ستاره طلایی بر روی پیراهن سرخ و مشکی میلان حک شود.
جیانی ریورا در سال 1979 با پیراهن میلان از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. پایانی رمانتیک برای اسطوره ای که به عنوان اولین پسر طلایی ایتالیا و میلان در یاد ها همیشه باقی خواهد ماند.
اخیرا روزنامه گاتزتا دلو اسپورت، با احتساب عملکرد باشگاهی و ملی بازیکنان ایتالیایی، جیانی ریورا را بالاتر از روبرتو باجو، جوزپه مه آتزا و سایر اسطوره های آتزوری، به عنوان بهترین بازیکن تاریخ فوتبال ایتالیا انتخاب کرد.
با تشکر از سعید سلطانی در تهیه و تنظیم این مطلب.
