طرفداری- شاید بهترین بازیکنی که در هلند متولد شده بود ، بهترین بازیکن تاریخ اروپا، و شاید بهترین بازیکن تمام ادوار، بالاتر از همه بزرگان!
مارکو، بدون هیچ اغراقی می توانست همه این بهترین ها باشد! اما امان از مصدومیت...
31 اکتبر 1964 پسری در شهر اوترخت هلند متولد شده بود که گویی برای ربودن دل ها پا به زمین گذاشت. مارکو فان باستن
تولد افسانه نارنجی؛ بزرگترین شاگرد یوهان کرایف
استعداد او در همان سال های کودکی اش فوق العاده بود. هنگامی که توپ به پای او می رسید حتی اگر مشغول کاری بودید نمی توانستید چشم از او بردارید. در همان شش سالگی کسانی که او را دیده بودند می دانستند که آینده روشنی خواهد داشت. درست وقتی که شش ساله بود به تیم اِدو. یکی از تیم های محلی شهرش پیوست. یک سال بعد به تیم دیگر شهرش اوترخت پیوست.
فصل 1981-82 آیاکس استعداد او را دید و شیفته او شد آیاکسی ها او را به آمستردام کشاندند و مارکو حالا به بزرگترین تیم کشورش پیوسته بود. اما او زمانی به این تیم پیوسته بود که دقیقا یک دهه از آخرین قهرمانی تیمش در اروپا میگذشت.زمانی که پسران خدا فوتبال را به چالش کشیده بودند. اما او می خواست که دوباره آیاکس را به قله اروپا بازگرداند. ولی او برای این کار هنوز خیلی جوان بود او فقط 16 سال سن داشت. مارکو برای اولین بار در همان فصل به میدان رفت آن هم به جای یوهان کرایف افسانه ای و توانست در اولین بازی گلزنی کند و در پیروزی 5-0 تیمش سهیم باشد. فصل بعد او به تیم پیزا کالچو در سرِ آ پیوست و دوباره در آخر فصل به آیاکس برگشت.فقط سه سال بعد از اولین حضورش در زمین با لباس آیاکس توانست خودش را اثبات کند. پسرک 19 ساله حالا آقای گل لیگ هلند شده بود. اکنون توجه همه دنیا به او بود. سال بعد برایش حتی بهتر هم بود. او فصل بعد هم بهترین گلزن هلند شد و این بار توانست بهترین بازیکن هلند نیز لقب گیرد. فان باستن کفش طلا اروپا را هم به نام خود نوشت.
آقای اروپا؛ رباینده جام ها
این تازه شروع کار او بود. موفقیت های مارکو متوقف نمی شد بلکه روز به روز بیشتر. جام ملت های اروپا سال 1988 در خاک ژرمن ها برگزار شد. آلمان غربی میزبان بود ولی مجبور بود هنرنمایی مارکو فان باستن را به نظاره بنشیند. آلمان غربی و هلند در نیمه نهایی به مصاف یکدیگر رفتند. آلمانی ها می خواستند هلند را مانند جام جهانی 1974 مغلوب کنند و لاله های نارنجی برای انتقام گرفتن در خاک دشمن پا به میدان گذاشته بودند. لوتار متئوس بزرگ در دقیقه 55 آلمان ها را پیش انداخت. برای هلندی ها خاطرات تلخ 1974 داشت زنده میشد اما 20 دقیقه بعد گل رونالد کومان از روی نقطه پنالتی بازی را به تساوی کشاند. این پایان کار نبود. سرنوشت جوری رقم خورده بود که فان باستن انتقام فینال جام جهانی را از ژرمن ها بگیرد. مارکو در دقیقه 88 در حالتی دراز کشیده ضربه ای به سمت دروازه آلمان روانه کرد و آیکه ایمل را مغلوب خود ساخت، و نارنجی پوشان را حریف شوروی در فینال کرد. ورزشگاه المپیا استادیون شهر مونیخ. درست جایی که هلندی ها به رهبری یوهان کرایف و با سبک معروفشان مقابل آلمان غربی در فینال جام جهانی شکست خورده بودند. آن پنالتی لعنتی و آندریاس برمه. هلندی ها با بازی خوب خود توانستند شوروی را با دو گل مغلوب کنند یکی از گل ها را مارکو فن باستن به ثمر رساند. او از بسته ترین زاویه ممکن توپ را به تور دروازه رینات داسایف چسباند تا برای اولین بار هلند فاتح این رقابت ها شود. گلی که به اعتقاد کارشناسان قاطع ترین و زیباترین گل فینال های تاریخ فوتبال است. او به همراه بازیکنانی چون گولیت، فرانک ریکارد، رونالد کومان و … فاتحان مونیخ شدند. حالا جهان طور دیگری به شاگردان رینوس میشل نگاه می کرد. فن باستن با 5 گل زده بهترین گلزن و بهترین بازیکن این رقابت ها شد.
مارکو گُلو؛ تعبیر کننده رویای برلوسکونی
فان باستن چهار فصل پیاپی آقای گل هلند شد و توانست با آیاکس عناوین مختلف از جمله جام در جام اروپا را فتح کند و با زدن 128 گل در 133 بازی برای این تیم در سال 1988 با باشگاه وداع کند و آمستردام را به مقصد میلان ترک کند.
در ورزشگاه های ایتالیا به او لقب مارکو گُلو داده بودند، او به شکل دیوانه وار گلزنی می کرد.
میلان و اینتر این بار در رقابت با هم دست به کار جالبی زدند. اینتر با جذب یورگن کلینزمن، آندریاس برمه و لوتار متئوس مثلث آلمانی قدرتمندی داشت. میلانی ها که نمی خواستند از رقیب خود عقب بمانند، با جذب سه تفنگدار هلندی، گولیت، ریکارد و فان باستن، مخوف ترین مثلث تاریخ فوتبال را به سن سیرو کشاندند.
همان فصل اول حضور او در میلان باشکوه بود. فصل 1988-89 میلان توانست با مثلث آتشین خود که در راس آنان فان باستن جوان حضور داشت بر بام فوتبال ایتالیا , اروپا و جهان قرار گیرد و در عین حال برای اولین بار توپ طلا به مارکو رسید. فصل بعد هم موفقیت ها تکرار شد. آن ها توانستند باز هم قهرمانی در اروپا را تکرار کرده و جشن بگیرند. اتفاقی که تا به امروز تیمی موفق به تکرار آن نشده است. رویای برلوسکونی که تبدیل میلان به بهترین باشگاه فوتبال جهان بود تعبیر شد.
آریگو ساکی در مصاحبه ای گفت: «فان باستن بازیکنی است که نمی توانید چیز خاصی به او اضافه کنید، او کامل است. مارکو مثل اکثر بازیکنان هلندی با توتال فوتبال رشد کرده است حتی توصیه ها و نکاتی را هنگام تمرینات به من گوشزد می کند! او یک مشاور عالی است.»
فن باستن آقای گل سری آ و صاحب دومین توپ طلای خود شد. جام ها یکی پس از دیگری با مارکو گُلو به نام میلان ثبت می شد. در دوره ای که مارادونا و مارکو بزرگترین سوپر استار های عصر خود بودند. فصل 92 به اتمام رسیده بود و مارکو توپ طلا سوم خود را هم دریافت کرد.
روز سیاه فوتبال؛ اسطوره در اوج زمین گیر شد
کابوس اما از روزی شروع شد که میلان در یک دیدار دوستانه به مصاف آنکونا رفت. یکی از تلخ ترین روز های فوتبال! در آن دیدار با یک تکل خشن از سوی مدافع آنکونا، فان باستن از ناحیه قوزک پا مصدوم شد. در 28 سالگی و در اوج پختیٍ، تلخ ترین و بدترین مصدومیت تاریخ به سراغش آمد! وقتی خبر رسید که مارکو به دو بازی آخر فصل 93 می رسد، دریچه امید انگار به سوی میلانی ها باز شده بود. اما خیلی زود این امید به نا امیدی تبدیل شد، وقتی تابلو تعویض در فینال لیگ قهرمانان سال 93 بالا رفت، مارکو فهمیده بود این پای لعنتی دیگر درست نمی شود!
اما اسطوره همچنان امیدوار بود، جام جهانی 94 فرا رسید و مارکو میخواست آخرین سکانس های حضورش را با پایانی ماورایی به اتمام برساند. قهرمانی در جام جهانی، مارکو را جلو تر از هر نام دیگری که به ذهنتان می رسد قرار می داد! قهرمانی در جام باشگاه های اروپا، قهرمانی در جام ملت ها و بهترین بازیکن جام، توپ طلا اروپا و جهان و حالا جام جهانی می توانست فان باستن را دست نیافتنی ترین بازیکن تمام ادوار کند!
اما میلان اجازه این کار را به او نداد، چرا که بازی ها دشوار این جام وضعیت پای مارکو را خراب تر از قبل می کرد.
همه چیز برای مارکو که به اعتقاد آریگو ساکی و فابیو کاپلو، بهترین مهاجم تمام ادوار فوتبال است، تمام شده بود. پایانی تلخ همانند نابود شدن رویای یک ملت. رویای هواداران هلند که امید داشتند بزرگترین ناکامی یوهان کرایف که ناتوانی در فتح جام جهانی بود با فان باستن جبران کنند اما این رویا نیز نقش بر آب شد. خدای ضربات والی با از دست دادن دو فصل تمام سرانجام در 17 آگوست سال 95 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. شاید بازیکنان زیادی بوده اند که با مصدومیت دوران فوتبالی خود را نیز از دست داده باشند اما بی تردید، مارکو فان باستن بزرگترین آنان است.
در پیام ویدئویی که آن زمان به صورت زنده از کانال مدیاست ایتالیا پخش می شد، آدریانو گالیانی نایب رئیس میلان خبر خداحافظی فان باستن رو اینگونه اعلام کرد!
«فوتبال، لئوناردو داوینچی خود را از دست داد»
این مقاله توسط کاربر طرفداری، سعید سلطانی تهیه و ارسال شده است.
