طرفداری- آرژانتین برای دومین بار متوالی به فینال کوپا آمریکا رسید. یک برد بی دردسر مقابل تیم ملی آمریکا به عنوان میزبان کوپا آمریکا 2016 در شهر هیوستون کافی بود تا لیونل مسی و یارانش به آن چیزی که استحقاقش را داشتند، برسند. مسی در این بازی با یک ضربه آزاد استثنایی توانست تعداد گل های ملی خود را به عدد 55 رسانده و بالاتر از گابریل باتیستوتا 54 گله، تبدیل به بهترین گلزن تاریخ آلبی سلسته شده و بار دیگر تاریخ سازی نماید. آرژانتین که سابقه 14 قهرمانی را در این تورنمنت قدیمی دارد، پس از یک وقفه طولانی 23 ساله، به دنبال کسب پانزدهمین عنوان قهرمانی خود در کوپا آمریکا می باشد.
بزرگ ترین اقبال شاگردان تاتا مارتینو دست یافتن به یک گل زودهنگام در دقیقه سوم مسابقه بود. آلبی سلسته از همان ابتدا روی دروازه آمریکا فشار آورد و از آشفتگی خط دفاعی حریف و عدم تمرکز آنها در دقایق نخست سود جست و به گل اول رسید. این گل در شلوغی محوطه جریمه آمریکا با ضربه سر ازکوئیل لاوتزی و روی ارسال عالی مسی وارد دروازه برد گوزان شد. گوزان در دریافت این گل بی تقصیر نبود.
گل دوم بازی هم که در اواسط نیمه اول توسط لیونل مسی و با یک ضربه آزاد خارق العاده وارد دروازه آمریکا شد. در سرتاسر نیمه اول، توپ و میدان در اختیار آرژانتین قرار داشت و آمریکا یک تیم بسیار آشفته در خط دفاعی و حتی خط هافبک بود. شاید غیبت سه مهره کلیدی آمریکا یعنی جرمین جونز، بابی وود و الخاندرو بدویا را نتوان توجیه مناسبی برای این شکست سنگین شاگردان یورگن کلینزمن دانست. بهترین دلیل برای وقوع این نتیجه، فاصله زیاد بین فوتبال آمریکای جنوبی با آمریکای شمالی و بالاخص، فاصله بین فوتبال آرژانتین با آمریکا است.
کلینزمن در غیاب 3 بازیکن محروم خود از گزاهام زوزی، کایل بکرمن و کریس ووندولوفسکی استفاده کرد که سن آنها به ترتیب، 29 ، 34 و 33 ساله است. شاید همین میانگین سنی بالای تیم ملی آمریکا هم یکی از دلایل این بازی ضعیف و ناامید کننده بود. برخی از منتقدان، کلینزمن را متهم کردند که از شجاعت کافی برای میدان دادن به جوان های مستعدی همچون دارلینگتون ناگبه و کریستین پولیشیچ برخوردار نیست هر چند که ناگبه در اواخر بازی به میدان رفت اما دیگر کار از کار گذشته بود. حضور ووندولوفسکی در ترکیب اصلی و در شرایطی که او فقط 18 دقیقه در این تورنمنت بازی کرده و در دو سال اخیر به ندرت به اردوهای تیم ملی آمریکا دعوت شده بود، کمی تعجب برانگیز به نظر می رسید.
در این بازی دی آندره یدلین به سمت راست خط دفاعی برگشت و فابین جانسون به پست اصلی در تیم ملی یعنی دفاع چپ منتقل شد. کایل بکرمن و گراهام زوزی جایگزین الخاندرو بدویا و جرمین جونز شدند ولی جیاسی زاردس که اصالتاً یک مهاجم محسوب می شود، در این بازی به عنوان بال راست به بازی گرفته شد تا کریس ووندولوفسکی جانشین زاردس در خط حمله شود و زوج خط حمله آمریکا را با کلینت دمسی تشکیل دهد. دمسی و ووندولوفسکی که به هیچ وجه توسط هافبک ها تغذیه نمی شدند، بارها برای گرفتن توپ عقب می رفتند و در عمل خط حمله آمریکا عقیم و عقیم تر می شد. حتی حضور پولیشیچ در بین دو نیمه به جای ووندولوفسکی نیز نتوانست کمکی به آمریکا بکند و همان طور که می دانید، آرژانتین در نیمه دوم هم دو گل دیگر را وارد دروازه برد گوزان کرد.
گونزالو هیگواین هر دو گل آرژانتین را در نیمه دوم زد تا تعداد گل های ملی او به عدد 30 رسیده و دومین «دو گله یا brace» هیگواین در دو بازی اخیر رقم بخورد. حالا دیگر کمتر منتقدی جرأت خواهد داشت که آن طور بی پروا از این مهاجم ارزشمند ناپولی انتقاد نماید. جالب اینکه لیونل مسی همچون بازی قبل، در این دیدار هم دو پاس گل داد. مسی در دو بازی اخیر، فقط دو گل زده ولی 4 پاس گل داده است. نیکو گایتان که به علت دو اخطاره بودن بالاجبار از ترکیب اصلی آرژانتین کنار رفته بود، جای خود را به ازکوئیل لاوتزی داد. لاوتزی را می توان سورپرایز این بازی دانست که علاوه بر گلزنی، با دوندگی و حرکات مؤثر خود، بارها و بارها خط دفاعی آمریکا را آزار داد. بزرگ ترین بدشانسی آرژانتین و لاوتزی در نیمه دوم اتفاق افتاد که با برخورد وی به یکی از تابلوهای تبلیغای کنار زمین و واژگون شدن لاوتزی، از ناحیه آرنج آسیب دید و علاوه بر تعویض شدن، بازی فینال را هم از دست داد.
آرژانتین در خط دفاعی از همان ترکیب همیشگی استفاده می کرد و باز هم سیستم 3-3-4 توسط تاتا مارتینو پیاده شد. خاویر ماسکرانو نقش هافبک وسط (تدافعی) را داشت که آگوستو فرناندز در سمت راست و اور بانگا در سمت چپ ماسکرانو قرار داشتند. اما آمریکا بر خلاف بازی قبل، از سیستم 2-4-4 استفاده کرد یعنی همان سیستمی که کلینزمن در مقابل تیم های قوی تر به کار می بندد در حالی که همین بازی قبل با ونزوئلا، از سیستم 3-3-4 استفاده کرده بود. یکی از بزرگ ترین مباحث چالش بر انگیز در محافل فوتبالی آمریکا نیز استفاده متناوب کلینزمن از این دو نوع تاکتیک است که به زودی مطلبی در این باره را تقدیم حضورتان خواهیم نمود.
به هر حال در این بازی، ارتباط بین خط هافبک و خط حمله آمریکا به طور کامل قطع بود. هر چند آمریکا در نیمه دوم و به طور نسبی (در مقایسه با نیمه اول) از مالکیت توپ بیشتری برخوردار بود و آن تیم دست و پا بسته نیمه اول نشان نمی داد، اما باز هم در عمل به علت عدم ارتباط مناسب بین خطوط سه گانه این تیم، حتی در نیمه دوم هم نتوانستند دروازه آرژانتین را به طور جدی تهدید کنند ولو برای یک بار. دمسی و زاردس بارها با حرکات پا به توپ سعی داشتند این خلاء را پوشش دهند اما نهایت تلاش آمریکایی ها رسیدن به پشت یک سوم دفاعی آرژانتین بود. انگار که دیواری بزرگ و نامرئی را در ورودی یک سوم دفاعی آرژانتین ساخته اند و هیچ توپی از آن ناحیه عبور نمی کند.
مایکل بردلی هم در خط میانی به طور کامل و با درایت خاویر ماسکرانو از کار انداخته شد. با اینکه بردلی را بدترین بازیکن آمریکا در زمین می دانند، اما شاید تنها بازیکن مورد تحسین آمریکا در این بازی، زاردس بود. یکی از ملموس ترین نکات این بازی، آشفتگی مفرط خط دفاعی آمریکا و اشتباه های زیاد مدافعان این تیم بود. مدافعان آمریکا روی توپ های ارسالی قطری، پاس های هوایی و زمینی عمقی به راحتی جا می ماندند و حتی توانایی دادن چند پاس سالم به یاران کناری خود را نداشتند. به عنوان مثال در صحنه گل دوم هیگواین، همین آشفتگی و لو دادن توپ توسط استیون برنبام مدافع تازه وارد آمریکا باعث شد که دروازه برد گوزان فرو بریزد. در همین صحنه، از خود گذشتگی مسی و پاسی که به هیگواین داد قابل تحسین بود. حالا مسی و یارانش به سومین فینال متوالی طی 3 سال اخیر رسیده اند ولی امیدوارند که سومین نایب قهرمانی متوالی آنها رقم نخورد.
و در پایان، چند نکته آماری جالب پیرامون این بازی:
گل دقیقه 3 لاوتزی به آمریکا، سریع ترین گل دریافتی یانکی ها در تاریخ حضورشان در کوپا آمریکا بود.
آمریکا در نیمه اول حتی یک ضربه را هم نتوانست به سمت دروازه حریف بزند تا دومین تیمی باشد که در کوپا آمریکا 2016، تعداد ضربات به سمت دروازه اش طی نیمه اول در عدد صفر باقی بماند.
تعداد ضربات به سمت چارچوب دروازه توسط تیم ملی آمریکا در نیمه دوم هم برابر با عدد صفر بود!
تعداد کل ضربات داخل و خارج چارچوب آمریکا در کل 90 دقیقه بازی، عدد صفر بود!!!
درصد مالکیت توپ در کل بازی، 67 درصد برای آرژانتین بود.
93 درصد پاس های آرژانتین در این بازی صحیح بود. آنها 620 پاس را در جریان مسابقه رد و بدل کردند.
آرژانتین پس از برد 2-1 مقابل شیلی در نخستین بازی خود در این جام، در 4 بازی دیگر حداقل 3 گل زده است. بردهای قاطعانه آرژانتین مقابل پاناما، بولیوی، ونزوئلا و آمریکا به ترتیب با نتایج 5-0، 3-0، 4-1 و 4-0 پیروز شده و طی 5 بازی در کوپا آمریکا 2016 تاکنون، 18 گل زده و فقط 2 گل خورده در کارنامه دارد. آلبی سلسته همچون غلتکی له می کند و به پیش می تازد!
در هر 5 دوره اخیر کوپا آمریکا که آرژانتین به نیمه نهایی رسیده، جواز حضور در فینال را هم گرفته است. (فقط در کوپا آمریکا 2011 ، آرژانتین به نیمه نهایی نرسید)
