طرفداری- پنجره نقل و انتقالات ژانویه امسال یکی از تاریخی ترین پنجره ها برای تاریخ با شکوه میلان بود. گالیانی توانست ماریو بالوتلی را که سابقه پوشیدن پیراهن رقیب همیشگی خود (اینتر) را دارد با 17.2 میلیون یورو (بدون احتساب پاداش و پرداخت های اضافی) از منچستر سیتی به سن سیرو بکشاند.
این انتقال پتانسیل استعداد بالایی به خط حمله میلان جایی که ال شراوی 20 ساله و نیانگ 18 ساله حضور دارند اضافه کرد. حال با آمدن سوپر ماریو تاریخ جدیدی در میلان آغاز شده است. به نظر می رسد ال شراوی گزینه نخست برای خط حمله تیم ملی ایتالیا در جام جهانی 2014 خواهد بود. فرعون کوچک تا به اینجای فصل توانسته 15 گل برای میلان به ثمر برساند و در جدول بهترین گلزنان پشت سر ادینسون کاوانی ای قرار بگیرد که 18 بار توپ را از خط دروازه حریفان عبور داده است. نکته جالب در مقایسه این دو بازیکن این است که کاوانی 4 بار از روی نقطه پنالتی موفق به بازکردن دروازه رقیبان شده اما ال شراوی 15 گل خالص (بدون پنالتی) در کارنامه دارد و این نکته او را بیشتر در مرکز توجهات قرار می دهد.
نمایش فرعون را با سنش (20سال) در یک طرف تساوی بگذارید و آن چه در طرف دیگر خواهید داشت ستاره ای است که برای باشگاه و کشورش می درخشد. استفان بیشتر این فصل را به عنوان مهاجم چپ بازی کرده است و بازیکنان متفاوتی را در کنار خود دیده است، از کنستانت، بویان، نوچرینو، امانوئلسن و بوآتنگ گرفته تا پاتزینی و بالوتلی. اما این تعدد بایکنان متفاوت سرعت و عطش او را در پیشرفت کم نکرده است. با داشتن تمام فاکتورهایی که یک مهاجم در سبک استفان نیاز دارد، درصورت هماهنگ شدن با نیانگ و بالوتلی، پتانسیل و استعداد او روز به روز خودنمایی خواهد کرد. به علاوه مدافعان تیم های رقیب میلان سه خطر پیش رو خواهند داشت: ال نیانگوتلی! آن ها مجبور خواهند بود برای مهار هر سه تلاش کنند و این یعنی همیشه فرصت هایی طلایی برای ال شراوی به وجود خواهد آمد.
ام بایه نیانگ جوان ترین در بین این سه نفر است. اما جوانی او با مهارت و سرعت بالای او همراه شده است. بازی کردن او به عنوان مهاجم راست یک دلیل عمده دارد: برای ورود به محوطه جریمه و سانتر کردن توپ، و حتی زدن شوت های از راه دور در مواقع لزوم! نیانگ قابلیت بازی در نوک خط حمله را نیز دارد هرچند فقدان قدرت لازم برای این جایگاه در او دیده می شود اما این فرصت تنها زمانی برای او پیش خواهد آمد که بالوتلی برای بازی در دسترس نباشد. این نکته را نیز فراموش نکنید که حتی با وجود غیبت بالوتلی جیامپائولو پاتزینی گزینه اول برای نوک خط حمله خواهد بود.
وقتی او به سبک بازی در ایتالیا عادت کند و دقایق بیشتری در زمین حضور پیدا کند خود را سال های ابتدایی دهه دوم عمرش خواهد دید و زمانی خواهد بود که در اکثر بازی های تیمش به طور کامل حضور داشته باشد. این که او اولین تجربه فوتبال حرفه ای خود را در سن 16 سالگی (در تیم سابقش کائن فرانسه) به دست آورد فقط و فقط یک دلیل واضح دارد: این کودک دنیای فوتبال را تکان خواهد داد!
بی انصافی است اگر بخواهیم تمام بار دنیای فوتبال را بر دوش او بگذاریم، اتفاقی که دقیقا با ورودش به میلان با آن رو به رو شد اما حالا با وجود هم تیمی هایی که شرایط مشابهی دارند می شود این بار را تقسیم کرد. با توجه به ملیت ال شراوی و بالوتلی و سن آن ها مطمئنا نیانگ در سایه آن ها قرار خواهد گرفت اما این نکته چیزی از حقیقت فوتبال و کیفیت او کم نمی کند.
در این میان بالوتلی بازیکنی است که همه توجهات را معطوف خود خواهد کرد. منتقدان را به دنبال خود خواهد کشاند و آن ها را وادار خواهد کرد که جز نقد مثبت چیزی در دست و بال خود نداشته باشند. بسیاری از کارشناسان که بیشترشان انگلیسی بودند عقیده داشتند که مانچینی زیاد از حد به او باور داشت و ماریوی 22 ساله تمام فرصت های خود و پل های اعتماد را یکی پس از دیگری نابود کرد. نکته دیگر این است که منچستر سیتی با ترافیک مهاجم رو به رو بود: سرخیو آگوئرو، ادین ژکو، کارلوس توز و ماریو بالوتلی. سوپر ماریو انتخاب چهارم سرمربی برای بازی بود و این حقیقت به فرم ایده آل بالوتلی، اعتماد به نفس و فکرش ضربه می زد. او باید به عنوان مهاجم اول و یا دوم مورد استفاده قرار بگیرد تا بهترین بازدهی را داشته باشد.
به این نکته ها، شرایط فوتبال انگلیس را هم اضافه کنید. حتی با گذشت سه سال بالوتلی نتوانست خود را با آن وفق دهد و نیمه شرارت آمیز سوپر ماریو پدیدار شد! اما در میلان مرکز توجه است، رئیس است، و این موضوع او را سیر نگه می دارد. بازی اش را در برابر اودینزه به یاد بیاورید: خیلی مطمئن به نظر می رسید، انگار از فوتبالش لذت می برد، احساسی که در منچسترسیتی آن را از یاد برده بود. این حس به او در فوتبال باشگاهی و ملی اش کمک زیادی می کند جتی با در نظر گرفتن این حقیقت که ال شراوی برای پراندلی گزینه اول خط حمله ایتالیایی هاست. اگر همه چیز درست در جای خودش قرار بگیرد، ضرر منچستر سیتی منفعت بزرگ میلان خواهد شد!
اگر هرسه این ستاره های جوان به صورت مناسب رشد و پیشرفت کنند و مهم تر از همه تمرکز خود را حفظ کرده و به صحبت های غیر منصفانه و غرز ورزانه ای که هدف شان تخریب است توجهی نداشته باشند، می توانند بهترین خط حمله چند سال اخیر فوتبال اروپا باشند. شک نکنید!
اگر از وبسایت "طرفداری" و مجموعه اخبار، گزارش ها، مقالات و یادداشت های نویسندگان جوان آن راضی بودید، لطفا با کلیک بر روی آیتم گوگل در ابتدای این نوشته و سایر نوشته ها، از ما حمایت و طرفداری را در گوگل محبوب کنید!
