اختصاصی طرفداری - یکی از طرفداران لسترسیتی در استادیوم کینگ پاور پیش از دیدار با ساوتهمپتون شال گردنی را بالا برده بود که رویش نوشته بود: "لستر سیتی: قهرمان لیگ برتر 2016". در حالی که لستر درست پارسال در 4 آوریل 2015 لستر به رهبری نایجل پیرسون چسبیده بود به فانوس به دستان جدول و طرفداران در بیم سقوط به سر می بردند. لستر پارسال در چنین روزهایی سه امتیاز با کویینز پارک رنجرز فاصله داشت و چهار امتیاز با ساندرلند – دو تیم از سه تیم قعرنشین – و سایه سقوط بر سر آبی پوش ها سنگینی می کرد. لستر آن زمان طی دو ماه در هیچ دیداری برنده نشده بود، ولی پس از آن در 7 بازی از 9 دیدار باقیمانده اش پیروز شد و فقط یک بار برابر چلسی که قهرمان می شد شکست خورد. آنها که در آستانه سقوط قرار داشتند فصل پیش را به رهبری نایجل پیرسون در رده چهاردهم به پایان بردند.
پیرسون رفت و کلودیو رانیری آمد و لستر نه تنها نزول نکرد بلکه جلو آمد و جلوتر. تا این جا. تا آوریل. اکنون اگر جدول لیگ برتر را از 4 آوریل 2015 تا آوریل 2016 شکل دهید لستر طی 39 دیدار با 91 امتیاز اول قرار می گیرد و تاتنهام و آرسنال با 73 امتیاز در رده های بعدی (18 امتیاز کمتر از لستر) و چلسی و منچستر یونایتد 64 امتیاز در رتبه بعدتر. در این یک سال منچستر سیتی با 77 گل زده بیشتر از لستر که 74 گل زده دروازه ها را در لیگ باز کرده است. یعنی روند صعودی لستر با هر معیاری یک حقیقت محض است و خیال پردازنه نبوده و تصادفی نیست.
حالا شش هفته به پایان راه مانده و لستر 7 امتیاز با تاتنهام قرار گرفته در رده دوم فاصله دارد. آنها در نیم فصل اول احتمالا هیجان انگیزترین تیم لیگ برتر بودند، از دادن توپ به حریف ابایی نداشتند و ضدحمله های شان سریع و تماشایی بودند. هم گل می زدند و هم گل می خوردند. محض نمونه: لستر 4 – ساندرلند2، لستر 3 – آستون ویلا 2، لستر 2 – استوک 2، لستر 3 – وست بروم 2، لستر 3 – اورتون 2. ولی شکست 1-2 از آرسنال در لندن خیلی چیزها را در تیم کلودیو رانیری عوض کرد. لستر در آن دیدار طی اکثر اوقات نیمه دوم را با اخراج سیمپسون ده نفره بازی کرد و رانیری دریافت چنین رویکردی می تواند جایگاه تیم را به مخاطره اندازد. مدافعان لستر در این فصل فقط یک کارت قرمز گرفته اند: سیمپسون برابر آرسنال.
رانیری پس از آن دیدار تیمش را محافظه کارانه تر شکل داد و دفاعی تر. چنان که پیروزی با یک گل برابر ساوتهمپتون مترادف بود با چهارمین برد متوالی یک بر صفر و پنجمین در شش دیدار. دیدار دو تیم در نیم فصل اول – همان دوران بازی های ماجراجویانه و تماشایی روباهان – با نتیجه 2-2 تمام شده بود. حالا آنها طی 21 بازی 12 گل دریافت کرده اند که با اختلاف 5 گل بهترین دفاع لیگ برتر به شمار می روند. آنها در شش دیدار آخرشان فقط دو گل خورده اند (طی تساوی 2-2 با وست بروم). لستر طی 50 دیدار اولش پس از بازگشت به لیگ برتر فقط در 11 دیدار به کلین شیت دست یافت، ولی پس از آن در 19 بازی تعداد 11 کلین شیت را ثبت کرده است.
آنها برابر ساوتهمپتون بیش تر و جانانه تر مبارزه کردند. وس مورگان، روبرت هوث و کریستین فوکس بارها روی خط محوطه جریمه توپ ها را با سر بازگرداندند. انگولو کانته خستگی ناپذیر بود و کاسپر اشمایکل برابر ضربه ژوزه فونته بهترین واکنشش را نشان داد. بازیکن برتر میدان کاپیتان وس مورگان 32 ساله بوده که تک گل لستر را در روزی که جیمی واردی و ریاض محرز آرام بودند با ضربه سر وارد دروازه ساوتهمپتون کرد. او در این فصل 32 بار یعنی در همه دیدارهای لیگ به میدان رفته (مثل جیمی واردی) و خستگی ناپذیر بوده است. از بدو ورود به لستر از 6300 دقیقه، دقیقا 6167 دقیقه در میدان بوده است. همان کسی که در ژانویه 2012 با یک میلیون پوند از ناتینگهام فارست راهی لستر شد، بله فقط یک میلیون! شعار محبوب طرفداران فارست برای او هنوز هم زیبنده این مدافع سیاهپوست است "هرگز نمی توانید وس مورگان را مغلوب کنید."
خرده گیران می گویند قصه لستر آن قدر خیال انگیز شده که داوران هم با آنها مهربانی می کنند. می گویند آنها در این فصل ده ضربه پنالتی دریافت کرده اند و فقط دو ضربه پنالتی علیه شان نواخته شده است. ولی مقایسه آوریل پارسال تا آوریل امسال چیزهای دیگری را هم نشان می دهد. این که آنها طی یک سال اخیر بهترین بوده اند.
