اختصاصی طرفداری
یک: آقای فلورنتینو پرز
حالا روشن شده در یکی از بندهای قرار داد رافا بنیتز آمده بود که اگر او تا پیش از پانزده ژانویه 2016 اخراج شود فقط دستمزد باقیمانده اش برای یک فصل حضور در رئال را دریافت خواهد کرد و در غیر این صورت رئال باید دستمزد سه فصله او را پرداخت می کرد. هر چه باشد این جا برنابئو است و مربیان با ساز فلورنتینو پرز می رقصند. چنان که هنوز کسی به درستی نمی داند چرا پرز، آنچلوتی را اخراج کرد. قرار داد زیدان چه بندهایی دارد و به اخراج احتمالی اش چگونه اشاره شده است؟ تفاوت بسیار بنیادین این رئال با اتلتیکو مادرید و بارسلونا این است که آنها فلسفه کاملا روشنی دارند و رئال مبتنی بر مدیریت پرز جلو می رود. ولی این مهندس عمران، تاجر، سرمایه گذار در بازگشتش طی شش سال اخیر به برنابئو فقط یک بار لالیگا، یک بار لیگ قهرمانان و دو جام حذفی را فتح کرده است. آن چه که با پول خرج شده و تعداد مربیان آمده و رفته تناسبی ندارد.
دو: ستاره ها لزوما مربیان بزرگی نمی شوند
همین جا باید همان جمله تکراری را تکرار کرد، این که اکثر بازیکنان بزرگ مربیان موفقی نشده اند. محض نمونه: بابی چارلتون، دیگو مارادونا، لوتار ماتیوس، پل گاسکویین، هریستو استویچکف، بابی مور، برایان رابسون، رود فن نیستلروی. بازیکنان متوسط مربیان برجسته ای شده اند مثل آلکس فرگوسن و اساسا آنهایی که سابقه بازی کردن روشنی ندارند بهترین ها شده اند مثل آریگو ساچی و ژوزه مورینیو.
سه: جوانی و در آب نمک خوابیدن
زیدان پس از خورخه والدانو که بیش از بیست سال پیش در 1994 مربی رئال شد جوان ترین مربی سپیدپوشان برنابئو به شمار می رود. والدانو 39 ساله بود و زیدان 43 ساله است. زیدان مربی "درآب نمک خوابیده" رئال / پرز بوده و هرچند خیلی ها اعتقاد دارند دوران مربیان در آب نمک خوابیده تمام شده است. وجه خوش بینانه این است که پپ گواردیولا با همین قصه عصر طلایی بارسا را رقم زد و وجه واقع بینانه اش این است که زیدان تاکید کرده او را با پپ مقایسه نکنند.
چهار: ستاره ها
از شش بازیکن رئال به عنوان بازیکنان " Must Play / باید بازی کنند" یاد می کنند: کریستیانو رونالدو، گرت بیل، تونی کروس، هامس رودریگز، کریم بنزما و لوکا مودریچ. احتمالا به اینها باید ایسکو را هم اضافه کرد که هم محبوب طرفداران است و هم پسر مورد علاقه رسانه های اسپانیایی. در حالی که لوییز انریکه در نوکمپ به ترکیب اصلی اش دست پیدا کرده، رئال هنوز یازده مرد اصلی اش را نیافته است. آن چه گریبان رافا و کارلو آنچلوتی را در برنابئو چسبید ناکامی شان در دستیابی به هماهنگی بین ستاره های – به هر حال پرادعای – مادرید بود. زیدان در باره روش برخوردش با ستاره های برنابئو گفته "... آموخته ام اگر بیش از حد مهربان و آرام باشید به جایی نخواهید رسید و می توان با نهیب زدن بین دو نیمه خیلی چیزها را عوض کرد و در نیمه دوم نتیجه بهتری گرفت. ولی معمولا چنین راه و رسمی را دنبال نمی کنم، چرا که اعتقاد دارم نوعی قدرت ذاتی دارم که مرا از فریاد زدن و جیغ کشیدن مبرا می سازد. فریاد کشیدن گاه به گاه زیانی ندارد، ولی روش من چنین نیست".
پنج: سیستم محبوب
زیدان در باره روش مورد علاقه اش گفته "... همان رویکرد دوران بازی ام را دارم. این که تیمم با توپ بازی کند و دروازه بانم هم توانایی بازی با پا را داشته باشد. به فوتبال مبتنی بر تصاحب توپ و پاسکاری های سریع و حداکثر دو یا سه بار لمس توپ توسط یک بازیکن علاقه دارم. به پرسینگ بالا..." ولی خوب او روی نیمکت تیم دوم رئال فقط در 46 درصد بازی هایش پیروز شده و تیم هایش 3-3-4، 1-3-2-4، 2-4-4 و همین طور 1-4-1-4 که گزینه محبوبش بوده بازی کرده اند.
شش: دشواری های جسمی و تاکتیکی
آمار نشان می دهد پرسینگ رئال در این فصل توام با ناکامی بوده است. مثلا این که آنها توپ را برابر رایو وایکانو – که نه نفره شد- 92 بار از دست دادند و 126 بار مقابل رئال سوسیداد. چیزی که احتمالا قابل حل شدن خواهد بود. ولی زیدان با چالش های دیگری هم روبرو است. قلب دفاع هم به دلیل مصدومیت سرخیو راموس گاهی شکننده شده و همین که دوران اوج په په پایان یافته است. آیا زیدان به واران هموطن فرانسوی اش که با مشورت او راهی برنابئو شد فرصت شکوفایی خواهد داد؟
ایسکو و رودریگز برای حضور در ترکیب اصلی رقابت کرده اند. رودریگز فصل را با مصدومیت سپری کرده و به نظر می رسید رافا هرگز نتوانست او را در زمینه ذهنی به اوج برساند. آیا زیدان می توان توامان از روردیگز و ایسکو استفاده کند؟
کروس یا کاسمیرو؟ کدامیک مرد میانی قرار گرفته برابر مدافعان خواهند بود؟
گرت بیل طی هفت ماه حضور رافا در برنابئو نقش بازیکن آزاد را بازی کرد. این که زیدان چگونه از ستاره ولزی اش استفاده می کند یکی از معماهای تاکتیکی رئال به شمار می رود.
هفت: دل طرفداران
رافا بنیتز برای جلب احترام طرفداران رئال جان کند و ناکام ماند. ناسزاها را تحمل کرد و نیش ها و متلک ها را. زیدان با چنین هجوم هایی روبرو نیست. او یکی از افسانه های فوتبال این عصر به شمار می رود و از احترام طرفداران برخوردار است. ولی حقیقت این است اگر شکست ها گریبان رئال را بچسبند و فاصله بارسا و آتلتیکو مادرید در جدول با سپیدپوش ها افزایش پیدا کند همه چیز وارونه خواهد شد.
هشت: رابطه با رسانه ها
مراوده زیزو و رسانه های طی سال های جوانی اش خصوصا در فرانسه و ایتالیا طوفانی بود و تدریجا با بالا رفتن سنش به تعادلی رسید و سپس آرام گرفت. در مجموع مربی درونگرایی به شمار می رود و نه اهل بازی های رسانه ای از نوع مورینیو است و نه توضیحات بیش از حد مفصل تاکتیکی بنیتز. چنان که طی یک سال حضور روی نیمکت تیم دوم رئال هم از مصاحبه های مطبوعاتی فرار کرد. اما اکنون مربی رئال بزرگ است و نمی تواند از دوربین ها و میکروفون ها فرار کند.
نه: اولین بازی برابر دپور
نخستین بازی رئال به رهبری زیدان برابر دپورتیوو لاکرونیا خواهد بود. چهارده سال از شکست تلخ رئال و زیدان برابر دپور در فینال جام حذفی سپری شده است. تلخی شکست برگرفته از سقوط در برنابئو بود، آن هم در صد سالگی باشگاه. سال 2002 بود و دل بوسکه روی نیمکت رئال نشسته بود و ایرورتا رهبری لاکرونیا را در دست داشت. رئال به هیرو، روبرتو کارلوس، فیگو، رائول و زیدان می بالید و قرار بود قهرمان جام حذفی شود، ولی مردان آبی و سپید پوش سناریو را عوض کردند و کهکشانی ها را شکست دادند. در آن دیدار ویکتور سانچز در میانه میدان دپور با زیدان جنگید و او را شکست داد. حالا سانچز و زیدان در نخستین بازی رئال به رهبری زیدان به هم رسیده اند. تاریخ تکرار می شود یا نه؟
ده: لیگ قهرمانان
مردان زیدان شش هفته بعد در مرحله یک هشتم لیگ قهرمانان برابر رم به میدان خواهند رفت. جایی که زیزو می تواند با پیروزی سرش را میان مربیان قدیمی بلند کند. ولی رودی گارسیا مربی رم تحت فشار طرفداران و رسانه های ایتالیایی قرار دارد و می خواهد با عبور از سد رئال جایگاهش را حفظ کند. آمار و تاریخ کنار زیدان ایستاده اند. او در جامه یوونتوس و رئال به عنوان بازیکن طی 14 نبرد با رمی ها فقط دو بار مغلوب شده است.
