طرفداری - آدامز تیم خود را با سیستم 1-1-4-4 چیده است و 10 نفر از بازیکنان آن را از آرسنال انتخاب کرده است.
دروازه بان: دیوید سیمن
می توانستم پیتر شیلتون را انتخاب کنم، اما دیوید را مرتبا می دیدم. دروازه بانی آرام بود که همیشه دوست داشت کارش را به بهترین نحو انجام دهد.
مدافع راست: لی دیکسون
اگر می توانستم یک انتخاب دیگر داشته باشم، آن گزینه، ویو اندرسون بود اما چون فقط باید در این پست یک نفر را در ترکیب قرار دهم، او دیکسون است، کسی که بسیار به گری نویل شبیه بود.
مدافع چپ: نایجل وینتربرن
در این پست هم همانند دفاع راست نمی توانم دو نفر را انتخاب کنم. اشلی کول یکی از بهترین های جهان بود اما وینتربرن مجموعه ای از توانایی بود و همیشه می خواست بهتر شود.
مدافع میانی: استیو بولد
بسیار سخت کوش بود و فقط به پیروزی فکر می کرد.
مدافعان میانی: تونی آدامز
آیا می توانم به آن سه نفر بپیوندم؟! سال ها در کنار هم بازی کردیم و یکی از بهترین خط های دفاعی بودیم.
هافبک مرکزی: امانوئل پتی
انتخاب بازیکن برای این پست آسان است، پتی پسر ی قوی و از نظر فنی بسیار خوب بود. گل او در فینال جام جهانی 98 را به خاطر بیاورید، نشانگر یک هافبک قوی و تنومند بود.
هافبک مرکزی: پاتریک ویه را
میخواهم پاتریک را در کنار پتی قرار دهم، چون این دو در تیم تعادل ایجاد می کنند و برای من پیروزی را به ارمغان می آورند.
هافبک راست: دیوید بکهام
همواره در زمین با هافبک های سمت راست درگیری داشتم. می توانستم گلن هادل یا پل گاسکوئین را انتخاب کنم، اما بکهام سرعت را به تیم اضافه می کند.
هافبک چپ: روبرت پیرس
او به همراه توپ با سرعتی می دوید که من بدون آن نمیتوانستم بدوم! روبرت باور نکردنی بود. اولین روزی که به لندن آمد، به او گفتم: گوش کن، لیگ برتر بسیار دشوار است و باید هر روز تلاش و تمرین کنی.
شماره 10: دنیس برگ کمپ
تدی شرینگهام دست کم گرفته شد، شاید به دلیل اینکه انگلیسی بود. رای من برگ کمپ است، نمی توانم بدون دنیس بازی کنم.
مهاجم: تیری هانری
آلن اسمیت و یان رایت از بهترین مهاجمان ما بودند اما من هانری را انتخاب می کنم. تیری را قبل از جام جهانی 98 دیده بودم، در سمت چپ به بازی گرفته می شد و می دانیم آن منطقه از زمین، بازیکن راست پا را تضعیف می کند. ونگر او را به نوک پیکان حمله فرستاد و به بهترین گلزن تاریخ باشگاه تبدیل شد.
