بویان: هفده سال داشتم که به رویای بازی در بارسلونا رسیدم؛ استوک سیتی می تواند به لیگ قهرمانان برسد

علی امیری‌فر 12/11/2015 - 18:02 مشاهده پروفایل

2,728 مشاهده / 25 دیدگاه

مهاجم اسپانیایی باشگاه استوک سیتی، بلند پروازی های زیادی با سفال گر ها دارد.

طرفداری- بویان کرکیچ که پس از مدتی مصدومیت اخیرا به ترکیب استوک بازگشت و از ستاره های این تیم در دیدار مقابل من سیتی بود، باور دارد که استوک با مارک هیوز ایده های بزرگی در سر دارد.

مهاجم سابق بارسلونا، میلان، آژاکس و رم به گاردین گفت:

فکر می کنم مارک هیوز به عنوان مربی تیم من را خواست به خاطر اینکه می خواست تیمش فوتبال بازی کند. در غیر این صورت و اگر فقط به دنبال توپ های بلند بود به دنبال من نمی آمد. پیروزی مقابل من سیتی احساس ویژه ای داشت. گاهی انتظار چنین پیروزی ای مقابل تیمی مانند من سیتی را ندارید اما پیروز شدیم و این کار را با بازی بسیار خوبی انجام دادیم. این موضوع باعث می شود که تجربه بهتری پس از بردی نظیر این داشته باشید. پس از بازی هایی نظیر این، به خودمان افتخار می کنیم. همدیگر را بغل می کنیم و با هم دست می دهیم.

وقتی از او در خصوص رسیدن به ترکیب بارسلونا سوال شد گفت:

آن یکی از بهترین لحظات دوران ورزشی من بود. چیزهای زیادی شنیده بودم؛ نه تنها در خصوص فوتبال که در مورد تجربه حضور در نیوکمپ به عنوان یک انسان. از 9 تا 21 سالگی آنجا بودم و این به من کمک کرد که بتوانم برای تیم های مختلفی بازی کنم و باز هم از فوتبال لذت ببرم. دلیل موفقیت لاماسیا تلفیقی از بازیکنان با استعداد و آموزش های درست است. برخی مانند مسی نیاز یاد گرفتن مسائل زیادی ندارند. اما قطعا در آنجا از نظر تکنیکی، هوش فوتبالی و از این دست پرورش می یابید. تجربه قهرمانی در اروپا بی نظیر بود. برخی مربیان به شما یک شانس می دهند و بعد باز هم شما را به تیم دومی می فرستند. فرانک ریکارد در 17 سالگی به من بازی داد و پس از آن هر هفته شانس حضور در ترکیب را داشتم. جوان بودم و خیلی زود با ریکارد به رویاهایم رسیدم.

4 سال از آخرین بازی رسمی او برای بارسا می گذرد.

همیشه اینطور است که یک ارتباط با بارسلونا در خود پیدا می کنید. حتی وقتی در رم بودم هنوز به بارسلونا احساس تعلق می کردم. در میلان بودم و باز هم این احساس وجود داشت. در آژاکس می خواستم آن ارتباط را قطع کنم اما هنوز تنها به یک تیم احساس تعلق می کردم. می خواستم با تمام وجودم به تیم جدید احساس تعلق کنم اما کار آسانی نبود. هنوز به عنوان بازیکن بارسا بودم و این کار را دشوار تر می کرد. خوشحالم که سه تجربه در سه تیم، لیگ و سه تجربه جدید داشتم اما برای تمام شدن آن روند باید تغییر به وجود می آوردم و به راه خودم می رفتم. به همین دلیل به استوک پیوستم. این برگی جدید در زندگی من بود. این تجربیات باعث شد که در 25 سالگی بازیکنی با تجربه باشم.

در تابستان استوک سیتی بازیکنان مطرحی جذب کرد.

وقتی پس از اتمام دوره مصدومیت به تیم برگشتم، باشگاه بازیکنان جدیدی خرید و این هیجان انگیز بود. این یک معنی داشت و آن تلاش استوک برای پیشرفت بود. دو سال پیش در جمع ده تیم بالای جدول بودیم. از این هم راضی نیستیم و بیش تر می خواهیم. اهداف باشگاه می تواند تغییر کند اما نمی خواهم در این خصوص بلافاصله پس از پیروزی مقابل سیتی حرف بزنم. خوب بودیم و برد خوبی کسب کردیم اما هفته به هفته باید به این پیروزی ها ادامه دهید. تجسم می کنم که پنج سال دیگر بازی های لیگ قهرمانان را در بریتانیا انجام دهیم. این اتفاق عملی است. پنج سال پیش کسی باور نمی کرد که بازیکنی مانند من به این باشگاه بیاید. چه کسی می داند؟ سال آینده؟ سه، چهار یا پنج سال دیگر؟ همه باید بهترین هایمان را نشان دهیم تا به این ایده دست پیدا کنیم.

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻

دسته‌بندی:

برچسب‌ها:

استوک سیتی

مارک هیوز

فرانک رایکارد

آژاکس

ژردان شکیری

دیدگاه‌ها (25 دیدگاه)

مشاهده 0 دیدگاه جدید

جمال شفائی

رایکارد خدمات زیادی به بارسا کرده و همیشه مدیونش هستیم
اگه سیاستی که درمورد آلن استفاده شد درمورد بویان به کار گرفته میشد الان بویان تو بارسا می درخشید.
همچنان که بویان تو دلش بارسا رو دوس داره من هوادار بارسا هم هنوز وقتی می فهمم استوک گل زده می خوام بدونم که بویان زده یا یکی دیگه.

ﺭﻭﺳﻮﻧﺮﻱ ﻣﻴﻼﻥ

ﺧﻮﺏ ﺷﺪ ﻛﻪ اﺯﻣﻴﻼﻥ ﺭﻓﺖ ﺑﺎﺯﻳﻜﻨﻲ ﺩﺭ ﺣﺪ اﻧﺪاﺯﻩ ي ﻣﻴﻼﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻬﺘﺮﻩ ﺑﺮﻩ ﺗﻮ ﺑﺎﺭﺳﺎ ﺑﺎﺯﻱ ﻛﻨﻪ

LEO LM10

جووون چه عکسی :)))

Neymar jr

حتی وقتی در رم بودم هنوز به بارسلونا احساس تعلق می کردم. در میلان بودم و باز هم این احساس وجود داشت. در آژاکس می خواستم آن ارتباط را قطع کنم اما هنوز تنها به یک تیم احساس تعلق می کردم. می خواستم با تمام وجودم به تیم جدید احساس تعلق کنم اما کار آسانی نبود.
عشق یعنی این

Laforca Cule

زیر نظر رايکارد عالی کار کرد و 2007 بیشتر بازی کرد چون متناوب 4 شگفت انگیز تیم مصدوم بودن ( اتوئو ، رونالدينيو و هانری غیر از مسی ) بعد قربانی خريدهاي بعدی شد یادم میاد پدرش یه مصاحبه تند کرد که اگه بویان بازی نکنه نمی ذاره دیگه تو بارسلونا باشه ، جالبه تو 25 سالگی همچین تجربه های شگفت انگیزی داره ! مشکلش متاسفانه اینه که مدام قرض داده میشه و نمی تونه با محیطی سازگار باشه ، به نظرم هنوزم می تونه پیشرفت کنه و خیلی سن خوبی برای آینده و دورانش داره

سهیل !!!!

به نظرم سیاست باشگاه که هر سال به یه تیم و به یه کشور قرض میدادش هم سیاست غلطی بود
رم میلان آراکس!!هر کی بازیکنی هم باشه تو این این تیم به اون تیم شدن ها خراب میشه...

XV ‌

تو رم کار خاصی نکرد ولی خیلی دوستش دارم

hossein E

هنوزم همون چهره بچه 17 ساله رو داره

Mehdi FCB

گلش به اینتر اگه خطا گرفته نمیشد الان اندازه اینیستا پیش ما محبوب بود

Mehdi FCB

حاضرم دار و ندارم رو بدم بازیکن بارسا بشم

باربد بارسا

بویان نمونه خوبیه آدم بفهمه هیچ چیز قابل پیش بینی نیست، مخصوصا آینده یک بازیکن.

A S Roma

کرکیچ عالی بود
اما خوب کاری کرد که رفت
رفت و فوتبالو با زندگی کیرد:)

بارسا 10

جیوانی دوس سانتوس_بویان_تیاگو_پدرو چه دوره ای بود اونموقع
خدایی اگه بازیکن نداشتیم همشون میتونستن فیکس باشن
دوس سانتوس بیچاره هم پست مسی بود
خیلی با این چندتا اسم حال میکردم اون زمان
مخصوصا تیاگو از اون زمان که 37 پوشید اومد تو مزین دوتا دریبل کشویی زد فهمیدم بازیکن بزرگی میشه
بر عکس ویکتور سانچر که وقتی پا به توپ میشد معلوم بود هیچی نمیشه آخرشم رفت اسپانیول

طرفدار فوتبال ⚽

هیچ وقت بازیکنی در حد بارسا نشد.. حالا چرا و به چه علت این جوری بارسا برای بویان تموم شد اصلا معلوم نیست ..

امیر *

اگه همون روند رو تا الان ادامه میداد یه بازیکن وحشتناک میشد تا همین چند وقت پیش یه چندتا رکورد لاماسیایی دستش بود که شکسته شد
تجربه ثابت کرده تو قرض دادن بازیکنامون خیلی ضعیفی هستیم و امیدوارم دیگه هیچوقت چنین تجربه ای رو داشته باشیم

پادشاه ابدی

هرکی از لاماسیا میومد بهش میگفت مسی اینم روش
اما این واقعا خیلی استعداد داشت
شاید تو دوره ای بودیم که رفتنش احساس نشد ولی این دلیل نمیشه که بازیکن بدی بود اونموقع
پپ بهش اعتقاد داشت اما یه دوره کوتاه افت کافی بود تا پدرو خودشو نشون بده و ادامه ماجرا
قبلا بویان و پدرو جکم مونیر ساندرو الان داشتند از لحاظ یار تعویضی.
مقایسه کنید خدایی اونموقع جوونامون کیا بودن

Mes Que Un Club

از اون دست بازیکنا بود که اعتماد به نفس بازی در بارسا رو نداشت
این جوونا رو میبینین انقد بعضی مواقع بد کار میکنن این اگه استعداد نداشتن حتی تو لاماسیا هم راه پیدا نمیکردن
همین الکسیس سانچز کنار مسی اونقد دچار استرس میشد که کلی توپ از دست میداد و حالا تو آرسنال خدایی میکنه

میدونستین یه نسبت فامیلی با مسی داره؟ جد اندر جد!!!