A Kمن مانچینی رو از زمان بازی تا مربیگریش بدلیل ابعاد فنی و اخلاقی بالا همیشه ستایش کردم.این آدم فوق العادست.. و اگر هم حرفی میزنه منظورش با هر کسی توی قشر مربیها میتونه باشه ولی یک نکته اینجا هست که مانچو هم در لفافه گفته ولی خیلی برجستش نکرده اونم اینه: (او مربی خوبیست و سبک مرییگریش به بارسا و بایرن میخورد ولی....) .یعنی پپ مثل شاگردان ممتازی میمونه که دوره های تحصیلی رو سه تا یکی میگذرونه و در بیست و پنج سالگی هم مجوز تدریس در دانشگاه هاروارد را میگیره.در واقع شاید خودش هم دنبال این تدریس نبوده ولی بهر حال بخاطر نشان دادن رگه های نخبگی هر دانشگاه بزرگی به او پیشنهاد میده و کدام بهتر از هاروارد و یا آکسفورد و......؟ ما مربیانی داریم مثل کلوپ و ساری و ویاش بواش و توخل و .... اینها از پایه شروع کردن یعنی از تیمهای متوسط رو به پایین و طی چند سال بزرگی خودشان را نشان دادن ولی پپ این دوره را خیلی کوتاه و پرشی طی کرده و تقصیری نداره اگر تیمهای بزرگ به او پیشنهاد میدهند.من فکر میکنم با عملکرد پپ و تئوریهای خوب فوتبالی او هر تیم متوسطی را هم میتونه رهبری کنه ولی واقعیت این است که او دیگر این مرحله را پرشی رد کرده و به عقب برنمیگرده.
