طرفدارى- توپ طلا يا Ballon d’Or قديمى ترين جايزه فردى در دنياى فوتبال محسوب مى گردد كه از سال 1956 از سوى مجله معتبر France Football به صورت متوالى هر ساله به بهترين بازيكنان اروپايى فعال در فوتبال اروپا اعطا مى گرديده است. سى و پنج سال بعد از اين اتفاق و از سال 1990 فدراسيون جهانى فوتبال نيز هر ساله اقدام به معرفى برترين بازيكن سال خود نموده است.
از سال 1995 مجله France Football تغييرى در پيش شرط هاى خود براى اهداى اين جايزه به وجود آورد، تا اين جايزه بهترين بازيكنان غير اروپايى فعال در اروپا را نيز شامل گردد. از سال 2010 اما چنين جايزه اى با عنوان اهدايى از سوى فيفا ادغام شده اند و تنها يك جايزه با عنوان FIFA Ballon d’Or هر ساله به بهترين بازيكن فوتبال جهان اعطا مى گردد. اين ياددشت به برخى از آمار و ارقام تاريخ اهداى اين جايزه مى پردازد.
1. بابى چارلتون در سال 1966 تنها با كسب يك راى بيشتر نسبت به اوزبيوى پرتغالى موفق به كسب جايزه Ballon d’Or و پيروزى در تنگاتنگ ترين دوره اهداى اين جوايز گرديد، چنين اتفاقى سى سال بعد نيز تكرار شد و ماتياس سامر تنها با كسب يك راى بيشتر نسبت به رونالدو رقيب برزيلى خود، چنين جايزه اى را نصيب خود نمود. در سال 1972 فرانتس بكن باوئر با كسب دو راى بيشتر نسبت به هم وطن خود گرد مولر چنين جايزه اى را در تاريخ به نام خود ثبت نمود.
3. تا كنون سه مرتبه سه كانديد نهايى كسب جايزه Ballon d’Or از يك كشور بوده اند.در سال 1972 فرانتس بكن باوئر، گرد مولر و گونتر نتسر هر سه از آلمان به عنوان كانديداى نهايى كسب اين جايزه برگزيده شدند و در سال 1981 نيز باز هم مثلث آلمانى كارل هاينتس رومنيگه، پل برايتنر و برند شوستر به عنوان سه نامزد نهايى دريافت چنين جايزه اى از سوى مجله France Football انتخاب گرديدند. در سال 1988 اما ماركو فن باستن، رود گليت و فرانك ريكارد از هلند چنين افتخار بزرگى را براى كشور خود به ارمغان آوردند. در اين سال همچنين براى اولين بار بود كه سه كانديد نهايى كسب چنين عنوانى از يك باشگاه (ميلان) انتخاب شده بودند. در سال 2010 مسى، اينيستا و ژاوى نيز چنين افتخارى را براى باشگاه بارسلونا تكرار نمودند.
5. از سال 1995 كه جايزه Ballon d’Or به بازيكنان غير اروپايى نيز تعلق گرفته تا سال 2010 كه اين جايزه با عنوان مرد سال فيفا ادغام شده است، تنها پنج مرتبه جايزه Ballon d’Or و همچيين مرد سال فيفا به دو بازيكن مختلف تعلق گرفته بود كه چنين اتفاقى در سال 1996 براى ماتياس سامر و رونالدوى برزيلى، در سال 2000 براى لوئيز فيگو و زين الدين زيدان، در سال 2001 براى مايكل اوون و لوئيز فيگو، در سال 2003 براى پاول ندود و زين الدين زيدان و همچنين در سال 2004 براى اندرى شوشنكو و رونالدينيو رخ داده است.
5. تاكنون پنج بازيكن مختلف به دفعات متعددى در مراسم كسب چنين عنوانى، به جايگاه دوم دست يافته اند كه از اين پنج بازيكن كريس رونالدو و ليونل مسى بارها موفق به كسب Ballon d’Or شده اند. ليونل مسى چهار مرتبه در سال هاى 2007، 2008، 2013 و 2014 به رده دوم دست يافته و كريس رونالدوى پرتغالى نيز سه مرتبه در سال هاى 2009، 2011 و 2012 به چنين رتبه اى رسيده است. سه بازيكن ديگر اما هرگز توفيقى در كسب Ballon d’Or نداشته اند. هريستو استويچكف دو مرتبه در سال هاى 1992 و 1994 به ترتيب با كسب آرايى كمتر نسبت به ماركو فن باستن و رومايو در جايگاه دوم ايستاده است، ديويد بكام نيز دو مرتبه در سال هاى 1999 و 2001 در كسب چنين جايزه اى به ترتيب تنها موفق به از پيش رو برداشتن ريوالدو و لوئيز فيگو نشده است و در نهايت تيرى آنرى فرانسوى در دو سال متوالى در راه كسب چنين عنوانى مغلوب زين الدين زيدان و رونالدينيو شده است. سه بازيكن ديگر نيز در تاريخ اهداى اين جوايز وجود دارند كه با وجود اينكه بيش از يك بار در بين سه كانديداى نهايى كسب اين جايزه قرار گرفته اند هرگز موفق به فتح آن نشده اند كه عبارتند از ژاوى هرناندز، آندرس اينيستا و دنيس برگكمپ كه اين ستاره هلندى دو مرتبه در سال هاى 1993 و 1997 به عنوان سومى رسيده است.
9. نه سال متوالى ليونل مسى ستاره آرژانتينى دنياى فوتبال در بين سه كانديداى نهايى كسب Ballon d’Or حضور داشته و كريس رونالدو نزديك ترين رقيب او پنج سال متوالى به چنين افتخارى دست يافته است. ليونل مسى از سال 2007 به طور متوالى در بين سه نامزد نهايى ديده شده و از آن سال چهار مرتبه به عنوان برترين بازيكن سال و چهار مرتبه به عنوان دومين برتر سال برگزيده شده و در سال 2015 نيز در بين سه كانديداى ديده مى شود. كريس رونالدو نيز در پنج سال اخير همواره در بين سه كانديداى نهايى كسب اين عنوان حضور داشته است. رايموند كوپا نيز در چهار دوره اول اهداى جوايز Ballon d’Or همواره در بين سه نامزد اصلى حضور داشته كه يك مرتبه به مقام نخست رسيده، يك مرتبه به رده دومى دست يافته و دو مرتبه نيز به عنوان سومين بازيكن برتر سال برگزيده شده است.
20. رونالدوى برزيلى در سال 1996 در هنگام انتخاب شدن به عنوان برترين بازيكن سال فيفا تنها بيست سال سن داشت و به اين ترتيب به عنوان جوان ترين بازيكنى كه به چنين عنوانى دست مى يابد، شناخته شده است. رونالدو كه در آن زمان لقب Fenomeno (پديده) را به خود اختصاص داده بود هرگز به عنوانى در سطح ملى و يا بين المللى دست نيافته بود و تنها با آيندهوون موفق به فتح جام حذفى و سوپر كاپ هلند شده بود و با بارسلونا نيز سوپر كاپ اسپانيا را به دست آورده بود. اين اعجوبه برزيلى در اين دو تيم باشگاهى آمارى فوق العاده از خود بر جاى گذاشته بود و تقريبا به طور ميانگين در هر بازى اين دو تيم موفق به گل زنى شده بود.
41. استنلى ماتئو در هنگام دريافت جايزه Ballon d’Or در سال 1956 با چهل و يك سال سن به عنوان مسن ترين بازيكنى كه به چنين افتخارى رسيده، شناخته مى شود. اين ستاره بريتانيايى در آن سال در راه رسيدن به چنين عنوانى با كسب نايب قهرمانى در رقابت هاى ليگ جزيره با تيم نه چندان مطرح بلك پول موفق به از پيش رو برداشتن آلفردو دى استفانو اسطوره رئال مادريد شده بود. لئو ياشين سنگربان تكرار نشدنى روس ها نيز با سى و چهار سال سن در سال 1963 موفق به دريافت Ballon d’Or شد و به عنوان دومين بازيكن مسن و تنها سنگربانى كه به چنين افتخارى دست يافته، خود را مطرح كرده است.
50. بين سال هاى 1972 و 1981 پنجاه درصد از بازيكنانى كه به عنوان سه كانديداى نهايى به مرحله پايانى كسب Ballon d’Or راه مى يافتند را بازيكنانى شاغل در يك ليگ تشكيل مى دادند. در اين ده سال فرانتس بكن باوئر (بايرن مونيخ/چهار مرتبه)، كوين كيگان (هامبورگ/سه مرتبه)، كارل هاينتس رومنيگه (بايرن مونيخ/ سه مرتبه) گرد مولر (بايرن مونيخ/دو مرتبه)، گونتر نتسر (مونشن گلادباخ/يك مرتبه)، آلن سيمونسن (مونشن گلادباخ/يك مرتبه) و پل برايتنر (بايرن مونيخ/يك مرتبه) پانزده مرتبه فوتبال آلمان و بوندسليگا در جمع سه كانديداى نهايى كسب اين جايزه نمايندگى كردند. علاوه بر اين بين سال هاى 1976 تا 1981 جايزه Ballon d’Or براى شش سال متوالى به بازيكنى از فوتبال آلمان تعلق گرفته است. فوتبال اسپانيا نيز توانسته در سال هاى اخير شش مرتبه متوالى عنوان مرد سال فيفا را با توجه به درخشش فوق العاده ليونل مسى و كريس رونالدو به خود اختصاص دهد و با توجه به اينكه سه نامزده نهايى كسب اين عنوان هر سه در فوتبال اسپانيا حضور دارند، فوتبال اين كشور مى تواند در اين زمينه از آلمان پيشى گيرد.
75. تا كنون هفتاد و پنج درصد از بازيكنانى كه در مراسم انتخاب بهترين بازيكن سال فيفا و اهداى Ballon d’Or در سال هاى برگزارى جام جهانى به رده هاى اول و دوم دست يافته اند، در فينال جام جهانى همان سال حضور داشته اند هريستو استويچكف، ليونل مسى و كريستيانو رونالدو سه استثنا در اين زمينه محسوب مى گردند. استويچكف در جام جهانى 1994 با بلغارستان تا مرحله نيمه صعود نمود و در رقابت بر سر كسب Ballon d’Or به رده دوم رسيد. ليونل مسى در جام جهانى 2010 تنها مرحله يك چهارم نهايى را با آرژانتين تجربه كرد، اما در پايان به عنوان برترين بازيكن سال فوتبال اين جايزه را از آن خود نمود و در جام جهانى 2014 برزيل نيز كريس رونالدو با پرتغال در مرحله گروهى رقابت ها حذف شد، اما در پايان سال موفق به كسب عنوان برترين بازيكن سال فيفا و جايزه Ballon d’Or گرديد. تا كنون تنها يك مرتبه بازيكنى در سال برگزارى جام جهانى يكى از رتبه هاى اول تا سوم اهداى اين جوايز را كسب نموده كه حتى در اين رقابت ها شركت نيز نداشته است. كوين كيگان كه در سال 1978 با تيم انگليس حتى موفق به شركت در رقابت هاى جام جهانى 1978 آرژانتين نگرديده و با هامبورگ نيز به عنوان خاصى نرسيده بود، موفق شد در اين سال به جمع سه كانديداى نهايى اين رقابت ها راه يابد.