طرفری- «زهره میثمی» از کودکی عاشق فوتبال بوده است. برخلاف دختران هم سن و سالش، بازی‌های کودکانه‌اش را با عروسک نبود. مثل پسربچه‌های عاشق فوتبال، در زمین‌های گرم آبادان فوتبال بازی می‌کرد. به قول خودش بازی فوتبال را در زمین‌های خاکی و کوچه‌ها یاد گرفت. با تاسیس تیم ملی فوتبال و فوتسال بانوان به صورت حرفهای وارد دنیای فوتبال شد اما در ادامه راه فوتسال را ترجیح داد. انگیزه‌اش برای انتخاب فوتسال به علاقه‌اش برمی‌گردد و نوع تکنیک‌هایش که به درد فوتسال می‌خورد.
میثمی در سال 2007 با 21 گل زده خانم گل لقب گرفت و با تک گل زیبایش در مرحله نیمه نهایی مقابل تایلند فرشته نجات تیم ملی فوتسال بانوان در قهرمانی آسیا شد. وی در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم به سوالات پاسخ داد. با ما همراه باشید.
در کل بازی‌های قهرمانی آسیا گل نزدی تا به بازی نیمه نهایی رسیدی و گلی تاریخی زدی.
برای گل زدن در رقابت‌های قهرمانی آسیا خیلی انگیزه داشتم و منتظر فرصت بودم تا گلزنی کنم و خدا را شکر این فرصت در نیمه نهایی برایمفراهم شد. بازی نیمه نهایی هیجان بالایی داشت و خیلی خوشحالم که من زننده تک گل این بازی بودم .
در شرایطی در بازی با تایلند گل زدی که به نظر می‌رسید تیم ملی در این دیدار استرس داشت.
سه بازی قبلی ما چندان راحت نبود. ما خیلی قوی بودیم و توانستیم برابر سه تیم هنگ کنگ، ازبکستان و مالزی عالی ظاهر شویم. در این سه بازی نیازی نبود که دفاعی کار کنیم. تجربه شکست دادن این سه تیم را داشتیم و به همین دلیل با قدرت ظاهر شدیم اما تایلند تیمی سرعتی بود و ترس از شکست در این مرحله نگران‌مان کرده بود.
چرا نگران؟ تصور می‌کردید مقابل این تیم شکست بخورید؟
به هیچ وجه به شکست فکر نمی‌کردیم. ما برای بردن و قهرمانی به این رقابت‌ها قدم گذاشتیم و کل تیم همقسم شدیم که قهرمان این رقابت‌ها باشیم اما بازی فوتبال غیر قابل پیش‌بینی است و نمی‌شود بر اساس احتمالات پیش رفت. اگر در نیمه نهایی می‌باختیم، کسب عنوان سومی برای ما ارزشی نداشت، چون نایب قهرمان آسیا بودیم و می‌خواستیم این بار قهرمان شویم.
قبل از بازی به کسی هم قول داده بودی که گل بزنی؟
زمانی که برای ورود به بازی آماده شدم، دوستانم به شانه‌ام زدند و گفتند زهره تو می‌توانی در این بازی گل بزنی. پزشک تیم هم تایید کرد و گفت زهره توانایی گل زدن در این بازی را داری، حقیقت این است که به دلم هم افتاده بود که می‌توانم گل بزنم. هفت دقیقه باقی مانده بود تا بازی تمام شود که گل را زدم و برنده شدیم.
گل زدن در آن لحظه چه حسی داشت؟
شاید اگر در سه مسابقه قبلی گل می‌زدم، اینقدر خوشحال نمی‌شدم که در بازی مقابل تایلند خوشحال شدم. حس خیلی خاصی است. در آن لحظه به خوبی شادی برخی فوتبالیست‌ها پس از گل زدن را درک کردم. شادهایی که شاید از نگاه دیگرا ن کمی عجیب باشد اما آدم از خوشحالی زیاد نمی‌تواند هیجانش کنترل کند، البته من کنترل کردم اما خلاصه حس بسیار خوبی است.
گویا به نیما ر معروف هستی.
بله، به دلیل شباهتی که به او دارم به من می‌گویند نیمار.
ناراحت نمی‌شوی؟
چرا ناراحت بشوم؟ خیلی هم خوشحال می‌شوم چون بازی نیمار را دوست دارم. بارسلونا هم تیم محبوب من است.
در فوتبال داخلی چه کسی الگویت است؟
الگوی خاصی ندارم اما خانم بابایی که سال‌ها کاپیتان تیم ملی بود را بسیار قبول دارم.
حالا که قهرمان آسیا شده‌اید، همه توقع دارند که در جام جهانی هم قهرمان شوید.
باور می‌کنید این انتظار خیلی هم دور از دسترس و بی‌جا نیست؟ تیم فوتسال بانوان ایران توانایی این را دارد که جزو 4 تیم برتر دنیا قرار بگیرد. دوره قبلی در جام جهانی پرتغال پنجم شدیم. الان می‌توانیم صعود داشته باشیم، البته به این شرط که به خوبی حمایت شویم. بازی‌های تدارکاتی خوبی برای ما در نظر بگیرند نه این که با تیم‌های باشگاهی دسته یک و لیگ برتری بازیس کنیم. حتی ازبکستان هم در حدی نیست که بازی تدارکاتی با آنها برگزار کنیم. اگر به حال خودمان رها نشویم، قول می‌دهم در جام جهانی حرفهای زیادی برای گفتن خواهیم داشت.
به نظر می‌رسد برای جام جهانی هم خیلی انگیزه داری.
بله همین طور است. دو سال قبل به دلیل مصدومیت بازی‌های داخل سالن را از دست دادم و در قهرمانی آسیا با انرژی حاضر شدم. برای جام جهانی نیز خیلی انگیزه دارم و می‌خواهم باز هم گل تاریخی بزنم و حس شیرین گل تاریخی را بچشم.
