طرفداری-
1- آلوارو موراتا، "مرد لیگ قهرمانان" یوونتوس است!
نمایش آلوارو موراتا در بازی های لیگ قهرمانان اروپا، کادر باشگاه یوونتوس را به فکر واداشته است که آیا ممکن است پیش از آغاز بازی های سری آ هم آهنگ مخصوص لیگ قهرمانان پخش کنند! گل موراتا در برابر سویا بدین معنی بود که او با رکورد اسطوره باشگاه، الساندرو دل پیرو در گلزنی در پنج بازی پیاپی لیگ قهرمانان، برابری کرده است. می توان انتظار داشت مهاجم سابق رئال مادرید، این رکورد را در برابر بروسیا مونشن گلادباخ بشکند.
یک بار دیگر، این بازیکن اسپانیایی موفق شد گل مهم و سه امتیازی دیگری را برای یوونتوس به ثمر برساند. به نظر می رسد موراتا با غرور خاصی در این تورنمنت بازی می کند، انگار که این شب های اروپایی، مخصوص اوست. شاید این رفتار، ناشی از این مسئله است که او در باشگاهی مثل رئال مادرید بزرگ شده است که اهمیتی زیادی برای رقابت های اروپایی قائل است. در هر صورت، یوونتوس از این وضعیت خوشحال است.
2- یوونتوس کم کم در حال تبدیل شدن به یک ماشین اروپایی است!
در دوره آنتونیو کنته، همواره به ناتوانی یوونتوس در تبدیل کردن تسلط داخلی به موفقیت در رقابت های اروپایی صحبت می شد اما در دوران مکس الگری، این مسئله هرگز یک مشکل نبوده است. فصل گذشته تورینی ها در آستانه فتح سه گانه بودند و در نهایت این عنوان را به مسی و بارسلونا باختند. همان طور که قبلا گفته شده است، این رسیدن به فینال نبود که یک موفقیت برای یوونتوس قلمداد می شد، بلکه نحوه رسیدن به آن بود.
برای اولین بار در چند سال اخیر، بیانکونری در بزرگترین تورنمنت باشگاهی جهان، در زمان های خطرناک و حساس، از خود صبر نشان می داد. فقط بازی برگشت یوونتوس و اتلتیکو مادرید را در نظر داشته باشید. شاید چند سال قبل تر گرفتن نتیجه در سانتیاگو برنابئو به ذهن هر طرفدار فوتبالی خطور نمی کرد. در بازی در برابر سویا، ما تیمی را شاهد بودیم که به طور کامل بر حریفش کنترل دارد و در برابر تیمی که دو سال اخیر قهرمان لیگ اروپا شده است، 24 شوت راهی دروازه می کند و تیم اسپانیایی فقط یک بار موفق می شود به سمت دروازه یوونتوس حمله کند. توجه داشته باشید این آمار از بازی یوونتوس- فروزینونه بیرون نیامده است!
این آمار در برابر تیمی بدست آمده است که سرمربی اش اونای امری است. قهرمان ایتالیا در طول نود دقیقه، کاملا آرام بود و حتی بدون داشتن ستاره های فصل گذشته، به راحتی پیشرفت را از خود نشان می دهد.
3- هوش فنی الگری، دوباره در اروپا رخ نمایی کرد!
از زمان نشستن بر روی نیمکت داغ ورزشگاه یوونتوس، مکس الگری در 7 بازی خانگی اروپایی شکست نخورده است. بسیاری از موفقیت های او چه در خانه و چه در خارج از خانه در رقابت های اروپایی، به انعطاف پذیری تاکتیکی وی برمی گردد. یوونتوس در برابر سویا از همراهی استفان لیخشتاینر به دلیل مشکلات تنفسی و مارتین کاسرس به خاطر حرکت احمقانه اش محروم بود. به جای استفاده از سیستم مرسوم 2-5-3، سیستمی که بیانکونری معمولا در لیگ قهرنانان با آن به مشکل می خورد، الگری در حمله بیشتر به 3-3-4 ای روی آورد که آندره آ بارتزالی مدافع راست آن بود. در دفاع، 2-5-3 ای استفاده شد که کوادرادو و اورا مسئولیت حفاظت از گوش ها را داشتند. پس در واقع، سیستم الگری در این بازی ترکیبی به اصطلاح دو رگه بود.
این مسئله دو رگه بودن باعث شد که خوان کوادرادو، در قید و بند دفاع نباشد و آزادی عمل مورد نظر برای حمله کردن را پیدا کند. همپنین این مسئله اجازه نداد کم تجربه بودن بارتزالی به عنوان یک فول بک، به چشم بیاید. در حالی که ترکیب و ساختار تیم در بازی با سویا، در جریان بازی به شکل قابل تحسینی همواره در حال تغییر بود، چیزی که ما را بیشتر از همه تحت تاثیر قرار داد، آرامش تیم در کل بازی بود. الگری ذهنیتی را به یوونتوس تزریق کرده است که آنها می توانند در برابر هر تیمی بازی کنند.
نوشته "گرگوری کالتابانیس" از سری یادداشت های روزانه ایتالیا
