فرزاد سعیدیهمه چیز تو ساختار اجتماعی خلاصه میشه ، به کیفیت زندگی
فوتبال بخشی از واقعیت ماست که داریم به سمت ابتذال یا حتی زوال میریم
این مشکل فقط تو فوتبال نیست
حس رضایت مندی کل جامعه پایین اومده و مجبور شده به خوشی های کاذب رو بیاره
همه دنبال فرصت هستیم که انرژی خودمون رو تخلیه کنیم ، مهم نیست تو جهت درست یا نادرست
بعضی وقتها مراسم تشعیه جنازه رو به فستیوال آوازخونی تبدیل می کنیم چون دیگه فرصت بهتری برای این کار برامون فراهم نمیشه و یا ورزشگاه فوتبال رو به یه تریبون برای فحاشی تا همه ناراحتیمون رو ، رو یه بازیکن فوتبال خالی کنیم که شاید کمترین سهم تو نارضایتی عمومی ما داشته باشه
