به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اسامی تیم ملی فوتسال ایران برای حضور در جام جهانی کوچک برزیل امروز اعلام شد که جواد اصغری‌مقدم به عنوان کاپیتان در این لیست حضور دارد.
اصغری‌مقدم که سال گذشته بعد از انتقاد شدید به ترابیان و صانعی از تیم ملی خداحافظی کرد، امسال بعد از کنار گذاشتن بازیکنان گیتی‌پسند دوباره به تیم ملی بازگشته و در مصاحبه‌ای نیز تمام اختلافاتش با رییس سابق کمیته فوتسال و سرمربی تیم ملی را "سوءتفاهم" دانست.
اما علی صانعی به دنبال دعوت از این بازیکن به تیم ملی، اعتراض زیادی به کمیته فوتسال و سرمربی تیم ملی دارد.
صانعی در گفت‌وگو با ایسنا بیان کرد: این آقایی که به تازگی به تیم ملی دعوت شده پیش از این خداحافظی کرده بود اما اشکالی ندارد دوباره سلام کرده ولی یادتان می‌آید که قبل از خداحافظی به تیم ملی گفت نانوایی. آقای افتخاری! اگر قبول دارید که تیم ملی نانوایی است پس باید به شما بگوییم رییس کمیته آرد و نان و به خسوس بگوییم نانوا؟! این آقا باید به خاطر حرفی که یک سال پیش زده عذرخواهی کند. در غیر این صورت من به شخصه شما را با همین عنوان صدا خواهم کرد.
وی افزود: اگر چوب خشک هم به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شود همه باید به آن احترام بگذارند. به من توهین شده بود ولی اعتراضی نکردم. اما حق نداری به تیم ملی توهین کنی. اگر دلشان می‌خواست به شخص توهین می‌کردند و من هم جوابشان را می‌دادم اما زمانی که به تیم ملی توهین می‌شود باید دفاع کنیم. افتخاری به عنوان متولی فوتسال حواسش به این مسائل نیست. می‌گویند حرمت امامزاده به متولی‌اش است ولی آقایان حرمت را نگه نداشتند و باید عذرخواهی کنند. چطور می‌شود این آقا به همه توهین می‌کند و بعد خیلی راحت می‌گویند بفرما تیم ملی! اگر خسوس این را نفهمید هاشم‌زاده که بود. نمی‌شود هرکسی هر چیزی که دلش خواست عنوان کند و بعد بگوید عصبانی بودم.
سرمربی سابق تیم ملی ادامه داد: اگر این وضعیت ادامه پیدا کند من می‌گویم خدا مادر ترابیان را بیامرزد و باید خاک کفش او را سرمه کنیم و به چشممان بزنیم. تیم ملی که جای زورگویی نیست. واقعا شایسته است که بگویند تیم ملی نانوایی است؟ اگر افتخاری این مسائل را در نظر نگیرد سنگ روی سنگ بند نمی‌شود. آقایان می‌گویند تیم را جوان کرده‌اند. پس این بازیکن 40 ساله در تیم ملی چه‌کار می‌کند؟ اگر من صانعی برای تیم ملی نجنگم پس چه کسی خواهد جنگید؟ من 19 سال از بهترین زمان عمرم را در فوتسال گذرانده‌ام. وقتی آقایان در خانه‌شان یک‌قل، دوقل بازی می‌کردند من در تیم ملی بودم. هرجا هم نیاز باشد برایش خواهم جنگید.
صانعی که با عصبانیت تمام این جملات را می‌گفت، صدایش را کمی بلندتر کرد و افزود: تیم ملی امید ما کجاست؟ خسوس را به عنوان سرمربی بزرگسالان و امید انتخاب کردند پس نقش مربی ایرانی چیست؟ نمی‌گویم تیم ملی امید را به من بدهید اما چرا به بقیه ایرانی‌ها توهین می‌کنید؟ فرق مربی ایرانی و خارجی این است که یک مربی وطنی هیچ‌گاه خرابکاری نمی‌کند؛ چون می‌داند فردا باید در این مملکت زندگی کند. من صانعی نمی‌توانم شانه خالی کنم اما مربی خارجی مثل خسوس برای این‌که نتیجه بگیرد می‌ترسد و بازیکن 40 ساله را به تیم ملی می‌آورد. به اعتقادم انتخاب او دهن‌کجی به ایرانی‌هاست و من افتخاری را در این داستان مقصر می‌دانم. کمیته فوتسال باید حرمت‌ها را نگه می‌داشت. اگر هم نمی‌خواهد این کار را کند من از این پس به او می‌گویم رییس کمیته آرد و نان! تا زمانی که در تیم ملی بودم جلوی قلدری ایستادم و بازیکنان قلدر را به تیم ملی راه ندادم. اگر در این تیم من سرمربی بودم هیچ‌کس ساکت نمی‌ماند. پیراهن و شورت‌ها بازیکنان را بعد از هر تمرین پس می‌گیرند اما هیچ‌کس صدایش درنمی‌آید. اگر من بودم قلدرها می‌گفتند تیم ملی نابود شد. حال باید با چراغ بگردند و کسی مثل ترابیان را پیدا کنند. ببینید چند ماه است بازی دوستانه برگزار نکرده‌ایم.
