محمد ابوالمعالیروز 16 ژانویه 2013 جهان فوتبال شاهد اعلام خبر سرمربیگری گواردیولا در بایرن مونیخ بود. بعد از اعلام این خبر تعداد کثیری از هواداران بایرن همچو مدیران این باشگاه آلمانی از این خبر به راستی ناخجسته آنچنان روی ابرها سیر می کردند که حتی یک لحظه نیز این موضوع که ممکن است بزرگترین فریب تاریخ فوتبال را خورده باشند در مخیله شان نمی گنجید.
24 ژوئن 2013 اولین کنفرانس مطبوعاتی پپ در قامت سرمربی بایرن موجی از امیدواری را در بین هواداران این باشگاه آلمانی بوجود آورد. پپ در این کنفرانس مطبوعاتی در پاسخ به سوال خبرنگاری که راجع به شیوه ی کاریش در مونیخ از او پرسیده بود اینگونه جواب داد: "بازیکنان بایرن با بارسلونا متفاوت هستند من باید با این بازیکنان تطبیق پیدا کنم هرگز قصد ندارم از بایرن بارسلونای ثانی پدید بیاورم و سبک و شیوه ی کاری من در مونیخ تلفیق فوتبال اصیل آلمانی با فوتبال مالکانه و ارایه ی یک فوتبال سرعتی است." اما پر بیراه نیست اگر بگوییم بعد از دو سال از سخنان پپ او نه تنها سبک آلمانی را با تیکی تاکا تلفیق نکرد بلکه تمام سعی و تلاش خود بر تحمیل یگانه سبک فوتبالی ذهن خود بر بایرن و ساختن بارسلونایی ثانی که البته به دلیل نداشتن مسی نتایجی دور از انتظار را رقم زد به کار بست.
بعد از گذشت دو سال پپ دستاوردی جز نابودی میراث هاینکس و مبدل کردن بایرن مخوف پیرمرد دوست داشتنی به کیسه بوکس تیمهای اسپانیایی و حتی بعضا تیمهای بالای جدولی بوندسلیگا عاید هواداران و مدیران این تیم اهل ایالت باواریا نکرد. طعنه آمیز آنکه گرانقیمت ترین مربی تاریخ فوتبال نه تنها از حیث کسب جام نتوانست به افتخارات حتی فیلیکس ماگات برسد بلکه با کمال گرایی و مدرنیست ساخته و پرداخته ذهنش و با لگد زدن و بیرون راندن سنت ها و پاک کردن گذشته ی پرافتخار تیم باواریایی در حال کشتن روح آلمانی بزگترین تیم تاریخ فوتبال آلمان است. پپ در حال تکرار خودش است بی هیچ دستاورد و ایده ای تازه او کماکان در بارسلونایی که در عرض 4 سال تحت هدایت او 14 جام را به ارمغان آورد فریز شده و اعتقادی به تلفیق سنت با عوامل جدید ندارد.
پپ نه تنها در دو سال سرمربیگریش در بایرن ثابت کرد مربی تک بعدی لجباز غیر واقع بین و بدون هیچ ایده و تاکتیک جدیدی است بلکه با نابودی فوتبال قلدرانه شلاقی و سرعتی بایرن هاینکس و تبدیل آن به تیمی نازک نارنجی و کند و با درست کردن یک قفس 40 متری با 21 بازیکن در انتهای زمین و پاسکاریهای بیهوده تهوع برانگیز و تکراری که مصداق بارز لقمه را دور دهان چرخاندن است کماکان نمی خواهد یا شاید هم با گامی فراتر نمی تواند باور کند که فوتبال نسبت به زمان مربیگری او در سه ساله اولش در بارسلون متفاوت شده و تز تیکی تاکا و بازی مالکانه او دو سال قبل با آنتی تز هاینکس بزرگ که شاید تئوریسینی برجسته نبود اما تاکتیک شناسی قهار بود برای همیشه به پایان رسید و به خاطرات پیوست.
بایرنی که تحت هدایت هاینکس با استفاده از پاس های بلند و ضد حملات برق آسا در اکثر اوقات با 3 پاس به گل می رسید اکنون تحت هدایت پپ با دادن صدها پاس نیز از ایجاد موقعیت برابر تیمهای بزگ عاجز است. دفاع آهنین تیم هاینکس که 360 دقیقه برابر یوونتوس کونته و بارسلونا گلی دریافت نکرده بود با استفاده ی پپ از دفاع سه نفره و حذف پست هافبک دفاعی و جلو آوردن خط دفاعی که عملا در میانه میدان قرار گرفته به پنیری سویسی تبدیل شده که فرایبورگ و اگسبورگ نیز به آسانی آنرا می بلعند.
شگفت انگیز آنکه گواردیولا حاضر به پذیرفتن ناکامی های خود در کسوت مربیگری بایرن نیست و با توجیه های به غایت کودکانه سعی در فرار از واقعیت دارد. هنگامی که خبرنگاران این سوال را که تیم تحت هدایت شما در این فصل در 6 بازی برابر تیمهای رده های دوم تا چهارم بوندسلیگا 9 گل دریافت کرده و تنها 3 گل زده و همچنین در 3 بازی خارج از خانه مهم این فصل لیگ قهرمانان برابر سیتی، پورتو و بارسلونا آمار 9 گل خورده و 3 گل زده را از خود به جای گذاشته و با حذف از جام حذفی آن هم برابر ضعیف ترین دورتموند 7 سال اخیر و حذف از لیگ قهرمانان برابر بارسلونا فصلی ناموفق را پشت سر گذاشته است مربی بایرن در پاسخ گفت: "ما فصلی فوق العاده را پشت سر گذاشتیم تکرار میکنم فصلی فوق العاده را پشت سر گذاشتیم برای ما مهمترین و اصلی ترین جام بوندس لیگا بود که به فتح آن نایل شدیم." شاید در آن زمان خبرنگاران آلمانی از پاسخ به راستی حیرت انگیز پپ آنچنان شوکه شده بودند که مجالی برای بیان این موضوع که، فیلیکس ماگات با حقوقی سالانه 3 میلیون یورو دو سال پیاپی با بازیکنانی چون اوتل، لل، گورلیتز، سانتاکروز، حمیدزیچ و دیمیکلیس و ... دبل کرد اما به سبب ناکامی در لیگ قهرمانان اخراج شد آن وقت شما با حقوق سالانه 17 میلیون یورویی و داشتن مثلث 160 میلیون یورویی مولر، گوتزه و لواندوفسکی در خط حمله و سه هافبک میانی نام آشنا همچون اشتایگر تیاگو و آلونسو و داشتن بهترین سنگربان دنیا و بهترین مدافع فصل قبل لیگ ایتالیا بن عطیه و بهترین مدافع جام جهانی بواتینگ و یکی از برترین مدافعان کناری تاریخ فوتبال لام و با حذف از جام حذفی برابر تیمی بحران زده و 5 تایی شدن برابر تیم سابقتان آنهم با ارائه یک فوتبال ملال آور و نرسیدن به حتی افتخارات ماگات چگونه به فصلی فوق العاده باور دارید؟ چگونه معتقدید که با 360 دقیقه بازی در نیمه نهایی لیگ قهرمانان و 10 گل خورده در برابر رئال و بارسلونا در دو سال اخیر عملکردی موفقیت آمیز داشته اید؟ آن هم در حالی که هاینکس با حقوقی تقریبا یک چهارم در 900 دقیقه بازی در یک چهارم و نیمه نهایی و فینال لیگ قهرمانان در دو سال مربیگریش بین سالهای 2011 تا 2013 موفق به زدن 21 گل و تنها خوردن 5 گل شده ؟
فشار انتقادات اخیر باعث شد که پپ کنترل خود بر اعصابش را از دست داده و از زیر ماسکی که سالها او را فردی با شخصیت که با احترام از رقبا و منتقدین خود یاد میکند بیرون آید. او ابتدا از کئل خواست دهانش را ببندد اما چند هفته بعد اینبار از منتقدین خود در نشریات و حتی هواداران بایرن نیز چنین خواسته ای کرد. او چند روز پیش گفته بود: مردم در آلمان زیادی حرف می زنند به آنها توصیه میکنم ساکت باشند. این روزها شاید حرفهای زلاتان که گفته بود: "پپ آن فرد باشخصیت و جنتلمنی که مردم فکر میکنند نیست" بیشتر جنبه ی عینی به خود گرفته است.
این روزها پپ به نظر اعتماد رختکن را نیز از دست داده است. بعد از اخراج ماندژوکیچ و فروشش به اتلتیکومادرید به خاطر انتقادات تند او به گواردیولا در رختکن تیم که حتی کار به درگیری ماندژو و لام (حامی شماره یک پپ در تیم ) انجامید و بعد از آن خروج کروس که به گفته ی هاینکس از کمبود محبت و توجه رنج می برد اکنون ظاهرا نوبت به قویترین منتقد پپ در رختکن رسیده است. پسر ابدی و ازلی مونیخ باستین شواین اشتایگر. آنچه این روزها به سوهان روح هواداران بایرن مبدل شده، شایعات فروش اشتایگر است که اگر رخ دهد می توان آن را به نوعی فروش روح بایرن نامید. مولر و ریبری نیز منتقدین دیگر پپ به حساب می آیند. اختلافات مولر و پپ پس از تعویض مولر در بازی رفت نیمه نهایی با بارسلونا علنی شد جایی که دوربینهای تلویزیونی با لب خوانی سخنان مولر این جمله ی مولر را خطاب به پپ: که "ممکن است این کار لعنتی رو بس کنی" تیتر رسانه ها کردند. اینطور به نظر می رسد که حضور پپ در فصل آینده در مونیخ می تواند منجر به فروش دو جواهر خانوادگی و دو خط قرمز هواداران بایرن شود.
این روزها هواداران بایرن نیز اعتماد خود به پپ را از دست داده اند. طوری که رومینیگه از ایجاد جو ضد گورادیولا در جامعه شکوهِ کرده است. فروش ماندژوکیچ و کروس و شایعات رفتن اشتایگر و مولر در کنار شکست های تحقیر آمیز دو سال اخیر برابر رئال و بارسا در لیگ قهرمانان اروپا، رفتن دکتر 40 ساله باشگاه در کنار حرکات و مصاحبه های توهین آمیز پپ جو عمومی را کاملا بر علیه این کاتالانی یک دنده کرده است. رفتن به استادیوم نیوکمپ و تشویق تیم سابق و بالا پایین پریدن ها از حرکات مسی بگو بخندهای غیر معمولی با بازیکن حریف آنهم در بین دو نیمه نیمه نهایی لیگ قهرمانان، تمجید عجیب و غریب از مسی و بارسلونا پیش از بازی با این تیم و گفتن اینکه دلیل باخت به بارسلونا بازیکنان با کیفیت بالای این تیم بودند همه و همه خشم هواداران بایرن را در اقصی نقاط جهان از گواردیولا برانگیخته و موجب ایجاد کمپین هایی بر ضد او شده که گلایه و شکایت رومینیگه را در پی داشته است.
با بررسی حضور دو ساله ی پپ می توان به این نکته معترف شد که آن فیلسوف و انشتینی که در رسانه ها از او ساخته شده بود و او را تا آستانه خداوندگاری فوتبال بالا برده بود همگی بزرگنمایی رسانه ای بود. پپ در ساختاری که از 30 سال قبل از او ریخته شده بود و با سر بر آوردن به یک باره ستارگانی تکرار نشدنی در تاریخ باشگاه محبوبش جامهای فراوانی را برد. اما به نظر هر کسی در سیستم کاری بارسلونا و با سوپر استارهای آمریکای لاتینی این تیم توان تکرار موفقیتهای پپ را دارد کما اینکه امروز انریکه با پیروزی بر یووه و بیلبایو در فینال لیگ قهرمانان و جام حذفی می تواند یک سه گانه دیگر را به ویترین افتخارات بارسلونا اضافه کند. انریکه ای که به گواه خود هواداران بارسلونا یک مربی معمولی و متوسط است.
حضور گواردیولا در فصل بعد به نظر تیر خلاص بر پیکر بایرن مخوف هاینکس خواهد بود. عجیب آنکه مربیانی به مراتب بزرگتر از پپ همچون هیتسفیلد و فان خال در بایرن با نتایج ضعیفی که کسب کردند اخراج شدند اما پپ نه تنها اخراج نشد که به تازگی برای فصل بعد اختیارات بیشتری نیز خواهان است، از جمله انتخاب پزشک تیم و قدرتی بیشتر در نقل و انتقالات تیم. شاید دلیل عدم اخراج او را در 2 بحث بتوان فهمید:
یک، مدیران بایرن با اخراج پپ نمی خواهند مبلغ سنگین فسخ قرارداد او را بپردازند و دلیل دوم که از مورد اول بسیار مهمتر است اینکه رومنیگه، هوفنر و سامر حاضر نیستند با اخراج پپ اشتباه خود را در خانه نشین کردن هاینکس و جذب گواردیولا بپذیرند.
آنچه واضح و مبرهن است، این که با ادامه حضور پپ در بایرن نه تنها هویت، فلسفه و روح بایرن به طور کامل از بین می رود بلکه تیم ملی آلمان نیز در آستانه یورو در موقعیتی خطرناک قرار خواهد گرفت زیرا هسته اصلی مانشافت را بازیکنان بایرن تشکیل می دهند و با فرض عدم فروش مولر گوتزه و اشتایگر به نظر در فصل آینده هر سه آنها نیمکت نشین خواهند بود مضاف بر اینکه اگر الگو برداری یوگی لوو از پپ را مد نظر قرار ندهیم. اتفاقی که در جام جهانی میرفت به قیمت حذف آلمان در برابر الجزایر بینجامد که با فشار منتقدین بیلد و اسطوره های فوتبال آلمان لوو در سه بازی آخر مانشافت از تقلید و کپی پیست از پپ دست کشید و مانشافت برای چهارمین بار فاتح جام جهانی شد.
ذکر این نکته که تیم برنده سه گانه هاینکس در سال اول پپ به تیم دوگانه داخلی و در سال دوم پپ به یک گانه مبدل شد و احتمال اینکه در فصل بعد پپ با دستی خالی و حتی بدون یک جام بایرن را ترک کند آن هم با 51 ملیون یورو دستمزد و هدر دادن نسل طلایی این تیم و زمان و بودجه باشگاه خالی از لطف نیست. در پایان شاید تجسم هاینکس در روی کاناپه منزلش در حالی که شاهد نابودی میراثش توسط یک غریبه ماتادور است و پیش خود اینگونه زمزمه میکند که پپ یک شوخی زشت با تیم رویایی من بود که مدیران بایرن انجام دادند. مدیران و مربی که مرا خانه نشین کردند، بر هر دو تبارتان لعنت.
نویسنده: مهدی قاسمی
