BARÇA AMORدلم برای تراکتورسازی سوخت....
دلم برای هواداران پرشورسوخت...
دلم برای فوتبال زیبا و بدون دخالت های سیاسی تنگ شد....
نه فغانی مقصر بود و نه تونی الیویرا و نه منصوریان و تیم پرتلاشش و نه سپاهان قهرمان این فصل...
دل شکنانه است وقتی که آقایان شیک پوش پشت درهای بسته ، قهوه بدست و لبخند بر لب تصمیم گیرنده اصلی بازی باشند ...
روراست بودن بامردم به ضرر هیچ کس نبوده و نخواهد بود اما دروغگویی و دورو بودن را هیچ مردمی برنمی تابند....
تراکتور نماد وحدت مردم آذربایجان بود با مردم دیگر نقاط ایران...
همانوگونه که فوتبال نماد و محرک وحدت بسیاری از دشمنان تاریخی بوده و هست...
اما نمی دانم چرا افرادی خشمگین از این وحدت بودند و اجازه ندادند مردم شاد باشند...
چرا وقتی بازی مساوی بود به هر دو تیم گفته می شد بازی سپاهان مساویست؟؟؟؟
گوئیا از خشم هوادار ترس داشتند اما آیا با این دروغگویی اوضاع بهتر شد؟؟؟؟؟