فؤاد 1981یک مبارز خستگی ناپذیر،
روح جنگنده تیم بعد از پویول بزرگ،
کاپیتان بی بازوبند
و یک حرفه ای به تمام معنا.
فقط به این جواب او دقت کنید:
«رسیدن به سه گانه: همان قدر که به رسیدن به آن نزدیک هستیم، با از دست دادن تمامی جام ها نیز فاصله ای نداریم. از این پس دیگر جای هیچ اشتباهی وجود ندارد و ما تلاش می کنیم با آرامش تنها به مسابقه بعدی خود فکر کنیم.»
کافیه مقایسه شه با جملات کلیشه ای، تکراری و فاقد معنای نود و نه درصد بازیکنان ایرانی:
« خوب خدا رو هزار مرتبه شکر که با دعای هواداران تا الان خوب کار کردیم. ما تو بازی های بعد م تلاش خودمون رو انجام می دیم، هر چی که خدا بخواد، فقط از هواداران می خوام ما رو از دعای خیر خودشون بی نصیب نذارن.»: این رو هر بازیکنی، از هر تیمی، در هر شرایطی خواهید شید. انگار کمپانی تولید انبوه طوطی داریم تو مملکت به جای یک جامعه ی انسانی...
