طرفداری- بردن جام ها در ویمبلی همیشه شیرین است و برای هواداران چلسی اینکه آن ها یک تیم همشهری را در این استادیوم شکست دادند، لطفی دیگر دارد. تاتنهام اگرچه بی دقت بود، نتوانست حریف اندیشه های مورینیو در این مسابقه شود.
ترکیب چلسی در بازی روز یکشنبه مقابل تاتنهام به یک سردرد برای هواداران تیم تیم تبدیل شده بود. سوال ها خیلی زود شروع می شدند. که آیا یک ترکیب جدید و آزموده نشده می تواند از پس مهار هری کین آماده بر بیاید؟ آن ها چطور می توانند با نبودن نمانیا ماتیچ، از پس خلاقیت کریستین اریکسن بر بیایند.
مورینیو به سوال ها، وقتی ترکیب مشخص شد، پاسخ داد. به نظر نمی رسید حتی مائوریسیو پوچتینیو بتواند واکنش مورینیو را پیش بینی کند. پیش بینی ها می گفتند -در وضعیتی که گری کیهیل وضعیت خوبی ندارد- قرار است کورت زوما در کنار جان تری در خط دفاع به بازی گرفته شود و رامیرز نقش ماتیچ را ایفا کند.
وقتی مورینیو در سال 2004 پس از قهرمانی اروپا با پورتو به استنفوردبریج آمد، در نخستین مصاحبه اش خود را آقای خاص نامید. او خیلی زود با قهرمانی در جام اتحادیه با چلسی توانست نشان دهد که برای بردن جام ها به لندن آمده است. جام های بیشتر از راه رسیدند و او از این باشگاه نرفت، تا زمانی که به مشکل با رومن آبراموویچ بر خورد.
هواداران چلسی از ترک باشگاه توسط مورینیو در سال 2007 استقبال نمی کردند. اما فوتبال فوتبال است و بازی ادامه دارد. چند مربی دیگر به چلسی آمدند و عملکردهای تاریک و روشنی را به ثبت رساندند. برخی نظیر اسکولاری و ویاس بواس با دست خالی اخراج شدند و برخی مانند روبرتو دی متئو، کارلو آنجلوتی و رافائل بنیتز کم و بیش راضی کننده بودند. در حالی که موزه افتخارات چلسی از جام های رنگارنگ پر می شد، مورینیو نیز در ایتالیا و اسپانیا مشغول جنگیدن برای بردن تمام جام های ممکن بود.
تا آن جا که زمان بازگشت مورینیو فر رسید. او و پپ گواردیولا گزینه های آبراموویچ برای جانشینی رافائل بنیتز غیر محبوب روی سکو ها بودند. چه کسی از این بین حاضر بود جام زهر کار کردن با آبراموویچ -مردی که ده مربی را در 11 سال اخراج و یا با آن ها قطع همکاری کرده است- را بالا ببرد؟ البته که خوزه مورینیو. او که مشکلاتی در برنابئو پیدا کرده بود گزینه های زیادی نداشت. منچستر یونایتد نام دیگر لیست او بود که البته با تصمیم سر الکس فرگوس، دیوید مویس برای پست سرمربیگری آن تیم انتخاب شد. عاجزانه از ژوزه خواسته شد که به چلسی بازگردد و او به خانه بازگشت. او بیست و یکمین جام خود را یک سال و نیم بعد، یعنی آخر هفته قبل به دست آورد.
از فصل اول بازگشت او به بریج، می توان به عنوان فصل تغییر یاد کرد. ترکیب چلسی به سرعت نیاز داشت و دست های وی برای جذب ابزارهای لازم باز بود. دیگو کوستا، سس فابرگاس، نمانیا ماتیچ، تیبو کورتوا و کورت زوما به ترکیب فصل قبل اضافه شدند. این در شرایطی است که برانیسلاو ایوانوویچ، سزار آزپلیکوئتا، ادن هازارد و جان تری فصلی بهتر از فصل قبل را سپری کرده اند. نتیجه خرید های خوب و عملکرد های بهتر این شده است که آن ها با اقتدار نسبی در صدر جدول لیگ برتر حضور دارند. در ماه فوریه آن ها با سکته ای در عملکرد روبرو شدند اما پنج امتیاز اختلاف و شکست اخیر سیتی در آنفیلد راه را برای آن ها هموارتر کرده است.
شب بد آن ها شکست عجیب در جام حذفی مقابل بردفورد بود. مورینیو شکست را پذیرفت و در صدد بازسازی تیم بر آمد. او سعی کرد تیم شکست را فراموش کند. او موفق شد و با تغییرهایی که به وجود آورد و بازسازی هایی که انجام داد، پس از آن وضعیت دوباره به اوج نزدیک شده است.
مورینیو به شکست دادن تاتنهام نیاز داشت. او نیاز داشت که نشان دهد چوب جادوگری اش را گم نکرده است. او نیاز داشت که ثابت کند مربیگری یک هنر است و هر کسی نمی تواند تیمی پر از ستاره را به قهرمانی رهنمون کند. او نیاز داشت فوتبال جهان روی سکوهای ویمبلی بنشیند و به یاد بیاورد که او مردی است که تصمیمات درست را اتخاد می کند. پیتر چک، سزار آزپلیکوئتا، برانیسلاو ایوانوویچ، جان تری، گری کیهیل و کورت زوما در جای خالی ماتیچ، به همراه رامیرس و فابرگاس پشت سر کوستا و البته هازارد و ویلیان در دو جناح انتخاب های مورینیو بودند.
تعدد نفرات و کیفیت آن روز این بازیکنان در دفاع تیمی خط ارتباطی اریکسن - کین را مسدود کرد و این دو بازیکن را در اکثر طول بازی ساکت نگاه داشت. چلسی نبض بازی را در دست گرفت و پیش بینی قهرمان را از ابتدا تا انتهای بازی چندان سخت نکرد. به نظر می رسید مورینیو به روند جام گرفتن بازگشته است. او در انتهای روز بیست و یکمین جام خود را کسب کرده بود. او یک خوشحالی پر سر و صدا در انتهای مراسم اهدای جام داشت. بازیکنان چلسی به همراه او شادی کردند و به افتخار جام پایکوبی کردند.
او پس از بازی گفت: "زندگی بدون جام برای من دشوار است. من نیاز دارم عطشم را با آن ها سیر کنم."
مقاله فوق به قلم MARK WORRALL در سایت ESPN انتشار یافته است.
