طرفداری - پس از گذشت سال 2011 و تجربه لحظات تلخ و شیرینش، سال 2012 با فراز و نشیب های بسیارش به اتمام رسید.
این سال با انتخاب مسی به عنوان مردسال فوتبال دنیا (برای سومین بار) شروع شد. چیزی که به نظر می رسید طبیعی باشد ولی با دقیق شدن بر این قضیه که مسی تا پایان دوره بازی خود راه طولانی در پیش دارد و نوع بازی تیمی بارسلونا این یک دستاورد بسیار بزرگ برای همه بارسایی ها بود. مسی در سخنرانی خود در آن روز از خانواده بارسا و بخصوص ژاوی که در بین سه تن حضور نداشت تشکر کرد تا نشان دهد بارسا یک خانواده است.
پس از کسب توپ طلای مسی، دو اتفاق بزرگ دیگر رخ داد که نشان داد فوتبال فقط مستطیل سبز نیست. بازگشت اریک آبیدال پس از چندین ماه مصدومیت سخت، حضور او در ال کلاسیکو و گل زنی او در اولین ال کلاسیکو سال، پیروزی را برای کاتلان ها در بازی رفت مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی رقم زد. تیتو ویلانوا هم که اولین عمل جراحی خود را انجام داده بود به تیم بازگشت.
اما در لالیگا همه چیز به خوبی پیش نمی رفت، در آوریل 2012 بارسا دو بازی مهم فصل را از دست داد، بازی هایی که هر دو در نیوکمپ بودند. شکست در ال کلاسیکو و پایان داستان قهرمانی آنها در این فصل و گل لحظات پایانی چلسی در لیگ قهرمانان اروپا و حذف از این جام، تمام رویاهای هواداران را به فاصله چند روز از بین رفت. اما چیزی که می توان آن را میراث 4 ساله گواردیولا با هواداران دانست، نگذاشت روحیه بازیکنان از هم بپاشد. بعداز گل تورس و قطعی شدن حذف بارسا، حرکت هواداران در نوع خود بی نظیر بود؛ هواداران یکصدا و ایستاده بازیکنان و کادرفنی تیمشان را به گونه ای تشویق می کردند که گویی هیچ اتفاق ناگواری رخ نداده است.
اما تلخ ترین واقعه سال نه تنها برای بارسایی ها، بلکه برای همه آنهایی که از تماشای فوتبال لذت می بردند؛ خبر جدایی پپ از بارسا بود.
در مقابل اسپانیول پس از آنکه مسی گل چهارم خود را به ثمر رساند، به سمت گواردیولا رفت و او را در آغوش گرفت تا در یک تراژدی احساسی در یک پخش زنده و در میان چشمان هزاران هوادار، عشق خانواده بارسا به پپ را رو نمایی کند. اما هنوز مثل یک شوخی باور نکردنی بود، پپ کجا می تواند مربیگری کند وقتی در بارسا نباشد؟
آخرین بازی پپ برای بارسا فینال جام حذفی در مقابل بیلبائو بود، تیمی که در لیگ اروپا درخشیده بود و فصل به بهترین شکل برایش رقم خورده بود. این بازی می خواست بهترین بازی بخاطر پپ و اریک باشد.
در پایان این فصل اسپانیا با درخشش بی وصف ستارگان بارسا مانند ژاوی و اینیستا که نشان دادند بهترین هافبک های فوتبال جهان هستند، در فینال ایتالیا را بردند و قهرمان یورو 2012 شدند. اینیستا بهترین بازیکن جام و بهترین بازیکن اروپا انتخاب شد.
فصل جدید آغاز شد و تیتو ویلانووا روی نیمکت بارسا نشست، پیش بینی بارسای این فصل پیچیده بود و تیتو با خریدهای جدید خود آلبا و الکس سانگ این پیچیدگی را بیشتر نیز جلوه داده بود.
سال 2013 با تفاوت آغاز شد، هواداران در مرحله نخست به جای فوتبال به سلامت تیتو به عنوان سرمربی فکر می کردند، به دوباره بازی کردن آبیدال فکر می کردند و حالا رویای آن را دارند که عناوینی را که در مقابل چلسی فصل گذشته از دست دادند را با کمک تیتو و دیگر بازیکنان بدست آورند، آری این برای ما یک رویای شیرین است.
