Luis Figo The bestاین رای گیری فقط یه رای گیری اینترنتی بود که باتوجه به اینکه رونالدو تو دوران اوجش هست و تو عصر تبلیغات و رسانه های اجتماعی کلی واسه خودش طرفدار جمع کرده مشخص بود که اون انتخاب میشه! ولی... اولا فدراسیون پرتغال اشتباه کرد که این رای گیری رو تو دوران بازی رونالدو انجام داد... این کار بی احترامی به اوزه بیوی فقید که قبل مرگش وقتی صحبت از مقایسه ی رونالدو با اون شده بود حسابی ناراحت شده بود والبته فیگوی کبیر کسی که بخاطر عملکرد درخشانش هم تو رده ی ملی و هم باشگاهی بهش لقب افتخار پرتغال داده بودن... خلاصه اینکه یه بازیکن واسه اینکه بهترین کشورش بشه باید تو تورنومنت های مهم واسه کشورش بدرخشه مثل اوزه بیوی 96 و فیگوی یورو 2000 که پرتغال رو بعد سالها برد تو 4 تای جام و توپ طلا رو هم واسه درخشش هم تو باشگاه هم تو تورنومنت مهم ملی گرفت! چیزی که رونالدو هیچوقت انجام نداد... یورو 2004 هم که رونالدو جوونی بیش نبود فیگو به عنوان کاپتان بعد از درخشش جلوی اسپانیا و تاثیرگذار بودن تو تک گل تیمش، جلوی انگلستان با اون دریبل های سر پای تحقیر کنندش به گری نویل و بکهام و بازی با هلند تو نیمه نهایی که بدون اینکه گلی بزنه یا حتی پاس گل بده، اونقدر خوب بازی کرد و هلندی ها رو تحقیرکرد که بهترین بازیکن زمین شد و تیمش رو به اولین فینال تاریخش رسوند ( کاری که اوزه بیو هم نتونسته بود بکنه ) جام جهانی 2006 دیگه نه از روی کاستای حتی نیمکت نشین تو یورو خبری بود و نه از کوتو! تنها بازمانده ی نسل طلایی فقط فیگوی کبیر بود و اون بازهم با دادن 3 پاس گل ( که 2تاش سه امتیازی بود) + گرفتن 2 پنالتی واسه پرتغال + اخراج یه هلندی تو اون بازی معروف پرتغال - هلند تاثیرگذارترین بازیکن تیمش برای تکرار افتخار اوزه بیوی بزگ در رسیدن به 4 تیم جام جهانی بود! این درحالی بود که رونالدو تو اون تورنومنت باوجود تمام تبلیغات و فانتزی بازیهای دوران منچسترش فقط یه گل زد اونم پنالتی ای که فیگو واسش گرفت جلوی ایران! بعد از خداحافظی فیگوی کبیر از تیم ملی، یورو 2008 اولین تورنومنت مهم پرتغالی ها بود که اونها با همون بازیکنها یعنی دکو، رونالدو، مانیش، کاروالیو، ریکاردو و... و با همون مربی یعنی اسکولاری حتی برای صعود به یورو هم به مشکل خوردن! هوادارای پرتغال یه طومار امضا کردن با عنوان فیگو برگرد به تیمت با ده ها هزا امضا... اما فیگو تو همون دوران با خطای ندود تو داربی ایتالیا پاش شکست تا آرزوی پرتغالی ها به باد بره... با هر سختی ای پرتغال به یورو 2008 صعود کرد اما فقط تو اولین بازی از دور حذفی، باخت و حذف شد! رونالدو که تو اون سال با منچستر چمپیونز رو برده بود، تو این تورنومنت در حد انتظار نبود و فقط یه گل هم زد! تورنومنت مهم بعدی جام جهانی 2010 بود که با رفتن اسکولاری کیروش جاشو گرفته بود! پپه و موتینو که از 2008 به تیم اضافه شده بودن جاافتاده تر بازی میکردن! به اینها همون تیم قبلی یعنی دکو، رونالدو، ریکاردو و... اضافه کنید! با این وجود رونالدو بازهم تو تیم ملی ناکام بود و فقط یه گل زد! اونم یکی از 7 گل تیمش به کره شمالی!! و پرتغال بازهم تو اولین بازی از دور حذفی حذف شد! رونالدو بعنوان کاپیتان تیم، تو مصاحبه ی بعد از بازی اونقدر عصبی بود که تاکتیک های کیروش رو بعد از بازی مقصر باخت معرفی کرد! تا این هم یک عاملی بشه که کیروش کنار گذاشته بشه و بنتو جای اون رو بگیره! صحنه ی آب دهن انداختن رونالدو جلو پای تصویربرداری که بعد از پایان بازی اسپانیا و پرتغال از رفتن رونالدو به رختکن داشت فیلم میگرفت از جنجال های دیگه ی رونالدو تو این مسابقات بود! یورو 2012 تورنومنت مهم بعدی بود! بنتو تیم خوبی اماده کرده بود و به نظر تاکتیک های اون از کیروش بهتر بودن! اما رونالدو بازهم تو دو بازی اول تیم جلوی آلمان و دانمارک! ضعیف ظاهر شد و اونقدر از نظر روحی تحت فشار ناکامی های پیاپی تو تیم ملیش بود که حتی تک به تکی رو که همیشه از او انتظار گل میره، جلوی دانمارک نتونست گل کنه! دانمارک هم با دو گل بنتنر با پرتغال 2-2 بود و باتووجه به باخت پرتغال تو بازی اول جلوی آلمان، و پیروزی دانمارکی ها در بازی اول جلوی هلند! خطر حذف بیخ گوش پرتغال بود که تعویض طلایی بنتو و اوردن مهاجم جوونی به اسم وارلا باعث شد پرتغال بازی رو 3-2 ببره تا اون جوون 18 ساله رونالدو و پرتغال رو نجات بده! بازی با هلند که بدترین هلند تاریخ بود و در دور گروهی با شکست از آلمان و دانمارک!! با صفر امتیاز حذف شده بود آغاز درخشش رونالدو بعد مدتها تو تیم ملیش بود.. اون دو گل به تیم از هم پاشیده ی هلند زد و بهترین بازیکن زمین شد و پرتغال به دور بعد صعود کرد! اولین بازی حذفی پرتغال که در این تورنومنت مسیرش حداقل تا نیمه نهایی آسون به نظر میرسید مقابل جمهوری چکی بود که با رفتن ندود، میلان باروش و یان کولر تیمی درجه 3 شده بود و از هر نظر از پرتغال پایین تر بود! پرتغالی ها این بازی رو بازهم با تک گل رونالدو روی سانتر زیبایی که واسش انجام دادن بردن تا همه فک کنن دوران ناکامی رونالدو تو پرتغال تموم شده! اما بازی نیمه نهایی بازهم رونالدو برگشته بود به رونالدوی قبل بازی هلند! راموس و پیکه اون رو براحتی توی بازی مهار کرده بودن و کار مفید زیادی نتونست انجام بده...هرچند پرتغال با تاکتیک ضدحمله ی خوب بنتو و البته درخشش پپه، برونو آلوس و کوئنترائو رقابت پایاپایی با اسپانیایی به نظر خسته داشت و بازی به پنالتی کشیده شد! ضربات پنالتی و یک تصمیم بحث برانگیز دیگه از کاپیتان رونالدو! اون که همیشه پنالتی زن اول تیمش بوده و هست بطور ناگهانی تصمیم میگیره جلوی کاسیاس هم تیمی پنالتی گیرش تو مادرید پنالتی اولو نزنه و پنجمی رو انتخاب کرد!! این یک شوک برای پرتغالی ها بود و باوجود عملکرد نسبتا خوب دروازبانشون ولی پرتغالی ها 2 پنالتی از دست دادن تا کار اصلا به پنالتی پنجم نکشه و پرتغال و رونالدو بدون زدن پنالتی حذف بشه!! بعد از اون بازی خیلی ها از این کار رونالدو انتقاد کردن و جک ها وترول های زیادی ساخته شد با این مضمون که رونالدو هنوز منتظر پنالتی پنجمه! یا اینکه رونالدو از کاسیاس ترسید و... که این حرکت و بازی نه چندان خوبش جلوی اسپانیا باعث شد دو بازی خوبش جلوی هلند ( هرچند بدترین هلند ) و جمهوری چک بی ستاره زیر سوال بره! و بالاخره تورنومنت مهم اخیر جام جهانی 2014 که بنتو با توجه به نتیجه ی خوبی که با پرتغال تو یوروی قبل گرفته بود همچنان سرمربی بود! اما این تیم پرتغال هیچ نشانی از تیم یورو 2012 نداشت! رونالدو که طبق معمول برای باشگاهش خوب گل میزد بازهم در استانه ی جام جهانی و البته باتوجه به فشار زیادی که تو طول فصل برای رقابت با مسی و کسب توپ طلا به خودش آورد مصدوم شد یا بقول بعضی ها خودشو به مصدومیت زد! بهرحال رونالدوی مصدوم یا به ظاهر مصدوم بازهم با پرتغال تورنومنت بدی داشت و تو دور گروهی حذف شد تا تیم متوسطی مثل آمریکا بجای اونها درکنار آلمان صعود کنه...رونالدو تو این تورنومنت هم یه پاس گل داد و یه گل هم به غنا زد که باتوجه به حذف پرتغال بی ثمر شد! حالا سوال اینه! وقتی یه بازیکن میخواد به عنوان بهترین بازیکن تاریخ یه کشور انتخاب بشه باید تو تورنومنت های مهم یه کاری واسه تیمش کرده باشه! مثل رونالدوی برزیلی، زیدان، پله، مارادونا،کرویوف، فیگو اوزه بیو .... اما حقیقت اینه که رونالدو تو تورنومنت های مهم هیچ کار خاصی نتونسته واسه تیمش انجام بده و بیشتر ناکام بوده تا کامیاب! ولی خوب دیگه این نظرسنجی اینترنتی هست و فن بویزهای عزیز و منطقی بودن دوستان.... اما تاریخ پرتغال خیلی بزرگتر از این حرفهاست که بازیکنی مثل رونالدو که باوجود خوب بودن تو باشگاه، تو تیم ملی نصف اون هم نبوده به عنوان بهترینش انتخاب بشه! این ظلم بزرگی به بازیکنایی هست که همیشه درخدمت تیم بودن و پرتغال رو تو تورنومنت های مهم سربلند کردن مثل اوزه بیوی فقید، فیگوی کبیر و حتی روی کاستای عزیز... اینها برای من و خیلی های دیگه بهترین های تاریخ پرتغال میمونن...
