طرفداری- مقاله ای از کلارک ویتنی؛
از سال 1996 تا الان، بایرن مونیخ توانسته است که حداقل هر یک سال در میان فاتح بوندسلیگا شود، حتی یک بار آنها توانستند سه بار پیاپی قهرمان بوندسلیگا شوند و در هر سال از عنوان خود دفاع کنند.
در این دو دهه اخیر آن ها برای دو سال متوالی بدون جام باقی نمانده بودند، تا بهار سال 2012 که بایرن برای دومین فصل پیاپی از فتح هرگونه جام قهرمانی بازماند. ولی ناکامی آن ها تا چند ماه دیگر به پایان خواهد رسید و قرمزها خواهند توانست طلسم خود را در رقابتهای داخلی با فتح بوندسلیگا از بین ببرند.
در نیم فصل اول رقابتهای لیگ آلمان بایرن مونیخ با اختلاف 9 امتیاز نسبت به لورکوزن تیم دوم و 12 امتیاز اختلاف با فرانکفورت و دورتموند در صدر جدول قرار دارد، یک حاشیه امن خوب برای مونیخی ها که به راحتی برای حریفانشان قابل جبران نخواهد بود.
هر تیمی در مقطعی از فصل دچار ضعف خاصی در کار تیمی خواهد بود، با این حال همه رقبای داخلی بایرن مونیخ تا اینجا در رقابتهای اروپایی خیلی خوب ظاهر شده اند، به غیر از فرانکفورت که در جامهای اروپا یی حاضر نیست ولی در بوندسلیگا به عنوان شگفتی ساز معرفی شده است. دورتموند با وجود قرار داشتن در رتبه سوم بوندسلیگا هنوز هم در صدر فهرست خطرناک ترین رقبای بایرن قرار دارد، ضمن این که آن ها در دی اف بی پوکال هم رقیب مستقیم بایرن هستند.
ممکن است بایرن و دورتموند هر دو از لحاظ سطح کاری جزو تیم های با کلاس بالای اروپا باشند، اما این تنها فاکتور مهم برای قهرمان شدن نیست، رئال مادرید هم فصل گذشته با ارائه بازی های با کلاس عالی توانست در حضور تیم فوق العاده بارسلونا قهرمان لالیگا شود ولی آن ها هرگز نتوانستند بازیهای خوب خود در اسپانیا را در رقابتهای دیگر تکرار کنند. رئالی ها در مقایسه مستقیم با کاتالان ها از نظر نتیجه گیری بهتر بودند، هرچند که این نتیجه فقط از طریق شکست دادن تیمهای مانند زاراگوزا و گرانادا در لالیگا برای آنها به دست آمد.
مشابه قضیه رئال و بارسا در لالیگا، بایرن هم نسبت به دورتموند و لورکوزن در مصاف با تیم های مانند گروترفورت و آگزبورگ بهتر بوده، و این باعث شده است که در پایان نیم فصل مونیخی ها به جام قهرمانی بسیار نزدیک باشند، هرچند که باید دید آن ها برای کسب این عنوان مجبور هستند تا اواخر ماه می صبر کنند یا با توجه به شرایط فعلی می توانند زودتر از پایان بازی ها و در ماه آوریل جام قهرمانی را بالای سر ببرند.
فاصله ایجاد شده بین بایرن و دورتموند یا حتی لورکوزن مربوط به توانایی آن ها در شکست دادن رقبای ضعیف تر است که مطمئناً به این زودی تغییر نخواهد کرد، زیرا بر عکس رقبا هیچ کدام از بازیکنان کلیدی بایرن این فصل علاقه ای به ترک این تیم نداشتند ضمن این که به علت شرایط سنی مساعد همیشه پیشرفت در کیفیت بازی ستاره های جوان مونیخی را شاهد بوده ایم.
بایرنی ها دارای یک مدل علمی هستند که باعث ثبات کاری آن ها در یک بازه زمانی طولانی خواهد شد، آنها نسبت به سایر تیم های مطرح آلمانی عمق بیشتر و پوشش کامل تری در زمین بازی دارند، و این به معنای این است که بازیکنان بایرن نسبت به بازیکنان حریف دیرتر خسته می شوند.
از طرف دیگر، دورتموند فیزیکی ترین و طاقت فرساترین بازی را در اروپا ارائه می دهد، در حالی که اشتفان راینارتز و لارس بندر هافبک های میانی لورکوزن بیشترین میزان دوندگی را در بوندسلیگا داشته اند. این روشی است که باعث از دست دادن امتیازات توسط دورتموند و لورکوزن شده است و ادامه روش کنونی فقط منجر به کسب کردن سهمیه لیگ قهرمانان اروپا در فصل آینده برای این دو تیم خواهد شد.
هر دو تیم لورکوزن و دورتموند خود را برای پرورش دادن بازیکنان جوان متعهد می دانند و این باعث شده است که تا حدودی این تیم ها نتوانند کیفیت لازم را داشته باشند، این دو تیم مجبور هستند تا پیشرفت کامل بازیکنانی مانند موریس لاینتر، ماروین دوکش، دومنیک کوهر و آرکادیوژ میلیک صبر کنند تا شاید این جوانان بتوانند در آینده برای چند ماه یا چند سال به تیم خود کمک کنند.
در حال حاضر شالکه از کورس قهرمانی بوندسلیگا جا مانده است، ولی مطمئناً آن ها هم با پیدا کردن ریتم مناسب خود به بازی ها بر می گردند و جزو 4 تیم بالای جدول خواهند بود. آبی های سلطنتی هم مانند دورتموند و لورکوزن به جوانان خود اعتماد کرده اند تا شاید جوانانی مانند جولین دراکسلر، مکس میر و پاپاداپولوس در آینده به ستاره های در سطح اول جهان تبدیل شوند. علیرغم کامل نبودن بازیکنان جوان، این تیم ها با پرداخت هزینه های گزاف امید به این دارند که در آینده فوق ستاره هایی جدید در ترکیب خود داشته باشند. آن ها علاقه ای به جذب بازیکنان مورد نیاز خود برای رقابت با بایرن ندارند.
قبل از ناکامی در دو فصل اخیر بایرن توانسته بود 4 جام در 5 فصل کسب کند، بعضی وقت ها آن ها برای پیشرفت کردن و رسیدن به سطحی بالاتر احتیاج دارند تا با صخره برخورد کنند. صخره ای مانند دورتموند.
احتمالاً بایرن در تمام طول سال صدرنشین آلمان خواهد ماند و مطمئناً در ماه می بوندسلیگا را فتح خواهد کرد. آن ها در سر راهشان فقط یک رقیب دارند و آن هم خودشان هستند.
