طرفداری- ممکن است فوتبال به عنوان پرطرفدارترین ورزش دنیا شناخته شود، اما همانند سایر ورزش ها، آن هم از عاری از وجود زشتی ها و بدنامی ها نیست. این مساله هم به ناسزاهای هواداران از روی سکوها خلاصه نمی شود و بعضی وقت ها تا داخل زمین، رختکن و مدیریت آن هم کشیده می شود. در این سری از مقالات به معرفی 10 تن از کسانی خاطرات خجالت بار دنیای فوتبال را رقم زده اند، می پردازیم. گزارش از Bleacher Report:
اولین چهره مورد نظر کسی نیست جز دیگو آرماندو مارادونا که شاید معروف ترین چهره تمام دوران ها هم شناخته شود. شاید بتوان ادعا کرد که مارادونا بهترین فوتبالیست تاریخ فوتبال دنیا باشد، اما اتفاقات و رویدادهایی که حول زندگی ورزشی او چرخیده اند، به هیچ وجه چهره زیبایی از این ورزش را در نگاه جهانیان باقی نگذارده اند.
مارادونا، به عنوان بازیکن، به خاطر گلی که با دست در فینال جام جهانی 86 به انگلستان زد و بعدها به "دست خدا" مشهور شد، مورد نفرت اهالی فوتبال قرار گرفت. اما بدتر از آن نتیجه مثبت اعتیاد او به کوکائین در سال 91 هنگام بازی اش در ناپولی و 3 سال پس از آن در جریان مسابقات جام جهانی 94 بود.
او پس از بازنشستگی اش هم جنجال آفرید و در سال 98 به دلیل شلیک تیر هوایی در جریان حضور تنی چند از خبرنگاران مقابل خانه اش به حبس تعلیقی محکوم شد.
وی در سال های بعد هم نتوانسته است زندگی به دور از حاشیه ای داشته باشد که اوج آن مربوط به جملات رکیکی است که وی نثار خبرنگارانی کرد که از عملکرد ضعیف وی به عنوان سرمربی تیم ملی آرژانتین بعد از جام جهانی 2010 انتقاد کرده بودند.
بدون شک آنری یکی از بهترین بازیکنان نسل خود است. قهرمان جام جهانی، جام ملت های اروپا، لیگ قهرمانان، لیگ برتر انگلستان و صاحب رکورد گلزنی آرسنال یک بازیکن فوق العاده به شمار می رود. با وجود تمام این ها افسانه تی تی آنری همیشه به خاطر حرکت های زشت اش در بازی برگشت مسابقه پلی آف رقابت های انتخابی جام جهانی 2010 مقابل جمهوری ایرلند، لکه دار باقی خواهد ماند. در این بازی و در حالی که نتیجه بازی تا وقت های تلف شده در مجموع یک-یک پیش می رفت، آنری ضربه ایستگاهی فلورنت مالودا را 2 بار با دست کنترل کرد تا در نهایت ویلیام گالاس از روی سانتر او گل صعود فرانسه به جام جهانی را بزند ا قهرمان مقتدر سال 98 دنیا به آن شکل ناجوانمردانه راهی مسابقات شود.
این حرکت آنری تا مدت ها سوژه تمام رسانه های ورزشی و حتی غیر ورزشی دنیا شده بود و چشم انداز نامناسب و خجالت باری از این صنعت-ورزش محبوب در اذهان باقی گذاشت.
روی کین، کاپیتان سابق منچستریونایتد یک اسطوره واقعی برای شیاطین سرخ و یکی از بهترین هافبک های دنیا به شمار می رود. اما بازی های خشن و رعب آور او که برجسته ترین آن به دربی شهر منچستر در سال 2001 بازمیگردد، جنبه تاریک زندگی ورزشی او باقی خواهد ماند. در آن دوران سیتی صاحب بازیکنی به نام آلف اینج هالند بود که 3 سال قبل از آن بازی کین را به تمارض به مصدومیت متهم کرده بود و کاپیتان انتقام آن را خیلی بعدها به بی رحمانه ترین شکل ممکن گرفت.
خطای ناجوانمردانه ای که کین در آن بازی مرتکب شد او را به حق سزاوار دریافت کارت قرمز کرد آن هم تنها در مدت 4 دقیقه به پایان بازی و در حالی که بازی 1-1 مساوی پیش می رفت. اما بدتر از آن زمانی بود که مرد ایرلندی زندگی نامه اش را منتشر کرد که در آن هیچ نشانی از پشیمانی در مورد آن خطای خصمانه و عمدی دیده نمی شد:
"به اندازه کافی صبر کرده بودم. شدیدترین خطای ممکن را روی او انجام دادم. توپ آن حوالی بود (فکر می کنم). بگیرش، حقت بود."
ارتباط نامشروع جنسی جرم به شمار نمی رود و فوتبالیست ها هم در برخورد با این موضوع نباید بیشتر از انسان های عادی مواخذه شوند، اما وقتی خبر مربوط به رابطه مخفیانه جان تری با مادر فرزند وین بریج، هم تیمی سابق اش در چلسی و تیم ملی انگلستان، آن هم اندکی پس از جدایی آن دو به رسانه ها درج کرد، اوضاع متفاوت بود. این عمل تری به عنوان یک بی آبرویی تلقی و در تمام انگلستان جنجال به پا کرد.
این فاجعه سبب شد بریج از حضور در رقابت های جام جهانی کناره گیری کند و بازوبند کاپیتانی تیم ملی هم از تری گرفته شود. گقتنی است، انگلستان که در آن جام امیدهای بسیاری برای کسب افتخار داشت، با باخت مفتضحانه مقابل آلمان، از دور رقابت ها کنار برود.
سپ بلاتر بر مسند بالاترین بدنه فوتبال دنیا تکیه زده است، اما کمتر کسی است که از نزدیکان و سران فیفا صلاحیت وی را تایید کند. بلاتر کسی است که انواع و اقسام اتهام ها از جمله فساد، رشه خواری و پول شویی بر او وارد است.
او کسی است که در ادعایی گفته بود اگر زنان فوتبالیست لباس های تنگ تری بپوشند، تماشاگران بیشتری به ورزشگاه ها خواهند آمد.
او همان مردی است که علی رغم تمام مخالفت ها، استفاده از فناوری های ویدیویی را در داوری مسابقات فوتبال قانونی کرد.
او فردی است که بعد از جار و جنجال های بسیار میزبانی رقابت های جام جهانی 2022 را به قطر سپرد و بعدترها به بعضی گروه های خاص در مورد سفر به این کشور اسلامی و محدویت های مربوط به آن هشدار داد.
او هم اکنون رییس فدراسیون محبوب ترین ورزش دنیاست و کسی نمی تواند ادعا کند این پست را به این راحتی ها به شخص دیگری واگذار خواهد کرد.
لوچیانو موجی، رییس سابق باشگاه یوونتوس، بعد از رسوایی فوتبال ایتالیا در سال 2006 به عنوان بدنام ترین شخص فوتبال ایتالیا شهرت یافته است. در آن سال و در حالی که تیم هایی مثل میلان، لاتزیو و ناپولی در رقابت تنگاتنگ با یوونتوس برای کسب قهرمانی سری آ بودند، نفوذ موجی و قدرتش در بدنه فوتبال ایتالیا به همه آنها چربید و بی آبرویی تاریخی فوتبال ایتالیا بوجود آمد. نتیجه این قضایا بازپس گیری دو عنوان قهرمانی سری آ از یوونتوس و سقوط این تیم به سری بی بود. حضور این تیم در دسته پایین تر سبب ترک این تیم از سوی اکثر ستارگانش شد و بانوی پیر ایتالیا را در چشم فوتبال دوستان تضعیف کرد.
موجی سال قبل در نهایت پس از یک دوره محاکمه طولانی، به 5 سال و 4 ماه زندان محکوم شد که بعید است پشت میله ها سپری شود. او همچنین به طور مادام العمر از حضور در میادین فوتبال محروم شد.
لازم به ذکر است، یوونتوس فصل گذشته و 6 سال پس از آن اتفاقات موفق شد در رقابت های سری آ قهرمان شود و اعتبار از دست رفته خود را تا حدی بدست آورد.
سلیمان ال فهیم، یکی از افراد دنیای فوتبال است که به معنای واقعی کلمه به این ورزش پرطرفدار ضربه زده است. بعد از آن که این تاجر اماراتی، برای خرید منچستر سیتی در سال 2008 توسط شیخ منصور یکی از واسطه های اصلی معامله بود، تشنگی اش برای شهرت و معروفیت او را به سوی خرید باشگاهی برای خودش سوق داد.
بر همین اساس، او سال بعد باشگاه پورتس موس را خریداری کرد. تنها چند ماه پس از این قضیه، بازیکنانی که از حضورشان در تیم رضایت کامل داشتند، دیگر هیچ حقوقی دریافت نکردند و پروسه افول باشگاه و در نهایت سقوط آن به دسته پایین تر رقم خورد. پس از آن این تیم با بدهی های سنگین و تغییر و تحولات مدیرتی متعدد روبرو بوده است و اکنون تنها پس از 4 سال از قهرمانی در جام حذفی انگلستان، در لیگ یک این کشور حضور دارد.
این داور آلمانی در سال 2005 و پس از ثابت شدن دخالت او در نتیجه بازی دو تیم هامبورگ و پدربورن (از دسته پایین تر) در جریان رقابت های جام حذفی آلمان، به حبس محکوم شد. او حتی با وجود همکاری با پلیس در معرفی اعضای سندیکای شرط بندی در کرواسی که او را اغوا کرده بودند، نتوانست از جزای حبس بگریزد و پس از آن ماجرا دو سال و پنج ماه از عمرش را در پشت میله های زندان گذراند.
پرونده هویزر یک بی آبرویی تمام عیار برای فدراسیون فوتبال آلمان بود که تا آن زمان همواره خود را در صدر پاک ترین و جوانمردانه ترین قدرت فوتبال در دنیا معرفی می کرد.
زمانی که در شب قبل از آغاز بازی های جام ملت های آفریقا سال 2010 در آنگولا، اتوبوس حامل اعضای تیم ملی توگو مورد حمله تعدادی از جدایی طلبان استان کابینا این کشور قرار گرفت، تمام دنیا متاثر شد. دو نفر، یک مربی و یک خبرنگار در جریان این حمله کشته شدند و دو روز بعد دولت توگو تیم را از بازی ها بیرون کشید.
کنفدراسیون فوتبال آفریقا هم به جای همدردری در چنین زمان حساسی، بر روی رفتار بر اساس قانون تاکید کرد و تیم ملی توگو را از حضور در دو تورنمنت بعدی منع و آنها را به خاطر دخالت دولت در فوتبال، 50هزار دلار جریمه کرد هر چند در تجدید نظر، محرومیت ها لغو شد.
زمانی که در ابتدای این فصل، جوی بارتون در ورزشگاه استادو ولدروم حاضر شده بود که بازی باشگاه جدیدش، مارسی را از نزدیک ببیند، پلاکاردی در دست تماشاگران دیده می شد که از این قرار بود: "یاغی خشن و دوست داشتنی، خوش آمدی!"
هرکسی می تواند تغییر یابد و بخشیده شود، اما اعمال خشونت بار گذشته بارتون که چهره ننگینی به او بخشیده است، در آخرین بازی اش در لیگ برتر فصل گذشته دوباره تکرار شد. او در آن بازی، در یک خطای کاملا بدون توپ، با لگد محکم به پای ستاره منچستر سیتی، سرجیو آگرو، کوبید. بارتون با کارت قرمز جریمه شد و سیتی هم بازی عقب افتاده را با برد عوض کرد و در نهایت قهرمان لیگ شد.
بارتون بعد از این بازی برای 12 بازی محروم از حضور در لیگ برتر و متعاقبا از QPR اخراج شد. مارسی هم ممکن است به زودی از این بازیکن به ستوه آید که فقط زمان آن مشخص نیست.
