ضد ونگرها مراقب باشند که چه آرزویی می کنند
صحبت های پاتریک کالیز، تحلیل گر دیلی میل در مورد حواشی پیرامون آرسنال.
" پس مراسم خدا حافظی با آرسن ونگر است، هنوز اتفاق نیفتاده اما به زودی، خیلی زود اتفاق می افتد، البته اگر همه چیز در این مسیر پیش رود.
شکست مقابل بردفورد سیتی، در رقابتی که ما هنوز آن را جام اتحادیه می نامیم، ظاهرا آخرین ذره امید بود. به نظرمی رسد مربی آرسنال باید شمشیر خود را بی اندازد و خلع سلاح شود. بخاطر عدم موفقیت، باید درهای خروج را به او نشان داد.
به هر حال او باید برود. این گفته های من نیست، به حرف های مردم گوش دهید.
یک سایت معتبر شایعه پردازی که حتی وقتی بصورت اتفاقی صدای سنج می شنود می گوید که یک گروه موسیقی در راه است، آمده و یک نظرسنجی بسیار علمی را ایجاد کرده! و این پیش بینی لعنتی نشان می دهد که 60 درصد پاسخ دهندگان معتقدند که زمان ونگر به سر آمده.
بعد از اینکه ای نظر سنجی ساعاتی بعد از شکست مقابل بردفورد شکل گرفت و شدیدا تحت تاثیر آن نتیجه بود و کمدین ها و هواداران تاتنهام نیز در ان نقش داشتند، در نتیجه شاید برخی فکر می کردند مربی از آن سربلند بیرون بیاید. با این حال اکثریت آن بر علیه او بود.
کسی که خودش را "تیم" معرفی کرد و ظاهرا سخنگویی گروه هوادارای "" است گفت " ناتوانی او در محول کردن کارها به دیگران و کمک گرفتن از دیگران منجر به ایجاد محیطی شده که که بهترین عملکردش نیز قدمی رو به جلو محسوب نمی شود"
باید متعجب شویم که چطور "تیم" با این اطمینان می تواند از مسائل خصوصی مربی آرسنال صحبت کند.
اما در شرایط کنونی، حرف های کلیشه ای یک مسئول بی ربط هم می تواند مخاطب پیدا کند. که ما را به سوی استوارت رابسون می برد، کسی که بیش از 25 سال قبل برای آرسنال بازی کرده است!
رابسون خودش را شرمنده ونگر می داند و بعد می گوید" به نظر من، سه یا چهار سال قبل زمان او به سر آمده بود...از نظر تاکتیکی آرسنال آشفته است، آنها در کارهای دفاعی آماده نیستند و او متوجه نیست که بازی آنها به اندازه کافی خوب نیست"
اکنون، اظهارات او بیشتر شده که شکست مقابل بردفورد شرم اور بود و بهترین نمایش های آرسنال در این فصل زیر حد استاندارد بود. و اینکه عملکردهای بازیکننی مانند جروینیو، شماک و سانتوس غیر قابل درک است و خریدهای اخیر مربی به شدت در تضاد با رکورد درخشان او در این بخش است.
و ونگر باید بداند که برای خودش دشمنانی ساخته.
ونگر دشمن این باشگاه نیست. او هرگز خود را با جمع دیگر مربیان درگیر نکرده که دوست دارند بعد از بازی ها در کنار هم نشسته، حکایت های خود را بگویند، به فهم بازیکنان لعنت بفرستند، توطئه کنند و یا لیوان های شراب قرمز گران قمیت خود را به هم بکوبند.
یک برنده سرد و یک بازنده عاری از شرم، مربی آرسنال در طول سال ها موجب رنجش بسیاری از هم نسلان خود شده است، تنها بخاطر عدم علاقه به هم نشینی های بعد از بازی. او در این زمینه بی تعارف است و بارها نیز آن را نشان داده.
با این وجود تجسم رابسون از ونگر به وضع به مانند یک دیکتاتور مضحک است. یک مربی که "بازی را درک نمی کند" اما با این وجود تاکنون فاتح 3 لیگ برتر و 4 جام حذفی شده است. به همان اندازه که 15 فصل حضور متوالی آرسنال در لیگ قهرمانان برای نشان دادن بی گناهی او ناکافی است.
در مورد آن فکر کنید، از زمانی که تونی بلر نخستین دولت خود را شکل داد، که مصادف با نخستین حضور اروپایی آرسنال زیر نظر آرسن ونگر بود، آنها همواره در این رقابت ها حاضر بودند و حتی در صورت حذف در جام یوفا قدیم به میدان رفتند.
ثبات او مبهوت کننده است، دستاوردهای او فوق العاده اند، خصوصا وقتی دخالت مستقیم او در ساخت یک ورزشگاه باشکوه را بازتاب می دهید. همچنین وقتی می بینید که او شاگردانش را تشویق کرده تا برخی از مدرن ترین فوتبال هایی را که تاکنون جزیره در تاریخ خود دیده و همه شیفته آن هستند را ارائه کنند.
در خاطرات اخیر، تیمی متشکل از رابین ونپرسی و سسک فابرگاس، به تیری هانری، دنیس برگکمپ و پاتریک ویرا بازگردید که مربی خود را الهام بخش میدانستند تا استاندارهای های بازیشان را افزایش دهند و از تاثیر او بر روی پیشرفت خود حرف میزنند.
با این حال این مردی است که در حالت حاضر جماعتی کینه ای مقابل او ایستاده اند. صداهای بلند و خاطرات کوتاه مدت، آنها به دنبال یک مربی هستند که تیم را به سطح دیگری ببرد!
خب از روی خیرخواهی، من وارد یک لیست تصادفی از مردانی می شوم که ممکن است برای انتصاب در این شغل آماده باشند.
با فرض بر اینکه پپ گواردیولا در دسترس نیست، این لیست شامل افرادی مانند آورام گرانت، روی کین، کنی داگلیش، آلن شیرر، لین داوی و مارک هیوز می شود. ممکن از آنها آن دسته نامزدهایی نباشند که بتوانند کفش آرسن ونگر را بر پا کنند.
واضح است که من به شخصه هیچ سهمی در این بحث خاص ندارم اما با توجه به آینده فرضی که در نظر می گیریم، او یکی از درخشان ترین مربیان تاریخ فوتبال است که به کارش پایان می دهد.
بنابراین به انبوه کینه جویان می گویم: بسیار مراقب باشید که چه آرزویی می کنید!"
