اختصاصی طرفداری - بایرن مونیخ موفق شد در فصلی که گذشت کابوس تلخ سه نایب قهرمانی و شکست را به قهرمانی ها و پیروزی های بزرگ تبدیل کند.
در این یادداشت پنج بازیکن برتر بایرن مونیخ در فصلی که گذشت را به شما معرفی می کنیم. فصلی که بایرن در آن با طوفان خود نه تنها آلمان و بوندس لیگا بلکه کل اروپا را درنوردید. انتخاب از بین تیم یک دست و ستارگان ریز و درشت بایرن کار آسانی نبود، اما تاثیر بازیکنان در مواقع حساس در انتخاب ها بسیار موثر یوده است.
پنجم - فیلیپ لام
کاپیتان با تجربه مونیخی ها در امور دفاعی به سان سالیان گذشته عملکرد بی نقصی داشت و یکی از عناصر اصلی دفاع پولادین بایرن در این فصل بود. اما این فصل او به اوج پختگی دوران ورزشی خود رسیده است. لام در مجموع 45 دیداری که تا به اینجای فصل برای بایرن به میدان رفته است (فینال جام حذفی شنبه برگزار می شود) 15 پاس گل برای هم تیمی هایش ارسال کرده، آماری در خور توجه برای یک مدافع. هم چنین او با 810 پاس و 77% آمار صحت پاس در رتبه چهارم پاسور های لیگ قهرمانان قرار دارد که نشان از تاثیر بالای او در امر بازی سازی و گردش توپ دارد.
فیلیپ لام که پس از جدایی مارک فن بومل به عنوان کاپیتان بایرن مونیخ انتخاب شد یکی از بازیکنان نسل طلایی بایرن بود که قدرت رهبری اش به دلیل ناکامی در رقابت های مختلف به شدت مورد انتقاد چهره های سرشناس فوتبال قرار می گرفت، اما پس از رهبری تیمش به سوی درو کردن لیگ و تقریبا تمام رکورد های آن و به ارمغان آوردن جام قهرمانی اروپا پس از 12 سال برای مونیخی ها پاسخی دندان شکن به این انتقادات داد و پس از قهرمانی قریب الوقوع در جام حذفی، با سه گانه ای به یاد ماندنی نام خود را در تایریخ باشگاه جاودان خواهد کرد.
چهارم - باستین شواین اشتایگر
رئیس لقبی است که هواداران بایرن برای هافبک متعصب و جنگنده خود برگزیده اند. همان طور که فصل پیش یکی از دلایل اصلی ناکامی بایرن را به حساب عدم آمادگی این بازیکن (به دلیل مصدومیت) نوشتند، این فصل هم او یکی از ارکان اصلی موفقیت های بی شمار تیمش است. او در لیگ قهرمانان با 125582 متر دوندگی در مجموع 938 دقیقه حضورش بیشترین دوندگی را در میان هم تیمی هایش داشته است و دو گل و چهار پاس گل سهم او از مشارکت در بازی تهاجمی تیمش بوده است. هفت گل و سه پاس گل در 27 بازی در بوندس لیگا و دو پاس گل در جام حذفی هم حاصل دوندگی های بی امان او در آلمان بوده است.
همکاری و هماهنگی او با خاوی مارتینز یکی از بهترین زوج های فوتبال دنیا را به وجود آورده است و باعث شده تا او نقش پر رنگی در تیم خود ایفا کند، به طوری که یوپ هاینکس، سرمربی مونیخی ها نبود شواینی در ترکیب را عامل شکست تیمش برابر آرسنال در دور برگشت مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان قلمداد کرد (تنها بازی بایرن در کل فصل که در آن نتوانستند دروازه حریف را باز کنند) و او را عامل اصلی پیروزی های خورد کننده رفت و برگشت برابر بارسلونا نامید.
سوم - آرین روبن
تا پیش از برگزاری فینال لیگ قهرمانان و قهرمانی بایرن مونیخ در اروپا قرار نبود مرد هلندی بایرن در این فهرست پنج نفره جایی داشته باشد! روبن که پس از سپری کردنی فصلی کابوس وار با مصدومیت های ریز و درشت هم دست به گریبان بود جایگاه خود را در ترکیب اصلی بایرن از دست داده بود. اما با آغاز سیر صعودی بایرن و نمایش خوب بازیکنان این تیم، مرد شیشه ای هم پس از رهایی از مصدومیت هر وقت در ترکیب تیمش قرار گرفت یا به عنوان بازیکن جانشین به میدان آمد بسیار موثر و با انگیزه نشان داد و در نهایت از مصدومیت تونی کروس نهایت بهره را برد و خود را به ترکیب هاینکس تحمیل کرد.
او در مجموع 29 بار برای بایرن در این فصل به میدان رفت که پنج گل و پنج پاس گل در بوندس لیگا، چهار گل و سه پاس گل در جام حذفی و چهار گل و دو پاس گل در لیگ قهرمانان را در کارنامه خود ثبت کرده است. روبن با درخشش در بازی های بایرن برابر یوونتوس و بارسلونا و هم چنین بوروسیا دورتموند در جام حذفی و لیگ قهرمانان بار دیگر توانسته ارزش های خود را به رخ همگان بکشد.
دوم - فرانک ریبری
فرانسوی محبوب باواریا در اوج دوران ورزشی خود قرار دارد. ریبری در این فصل مجموعا 41 بار برای بایرن به میدان رفته است که حاصل آن ده گل و چهارده پاس گل در بوندس لیگا، دو پاس گل در جام حذفی و یک گل و پنج پاس گل در لیگ قهرمانان است. ریبری در این فصل به خوبی در امور دفاعی به هم تیمی هایش کمک می کند و هماهنگی بالایی با داوید آلالبا پیدا کرده است و همین امر او را به حکمران بلامنازع سمت چپ بایرن و بوندس لیگا تبدیل کرده است و باعث شد که او به عنوان بهترین بازیکن فصل بوندس لیگا هم انتخاب شود.
درخشش او در بازی برابر بارسلونا نمود خاصی داشت و او تقریبا رکن اصلی حمله ها و ضد حمله های برق آسای مونیخی ها در دو بازی نیمه نهایی بود. درخشش زوج «روبری» در این فصل به حدی بوده است که بسیاری آن ها را از کاندیدا های اصلی بردن جایزه توپ طلا می دانند.
اول - توماس مولر
بهترین بازیکن فصل بایرن مونیخ، توماس مولر را به هیچ عنوان نمی توان یک ستاره قلمداد کرد، نه در زمین و نه خارج از زمین او یک ستاره نیست. تکنیک خاصی ندارد، حرکات فانتزی انجام نمی دهد و به نظر بویی از بازی نمایشی نبرده است. تیپ و استیل و چهره بازیکنان محبوب را هم ندارد، اما بی نهایت تاثیر گذار است و با هوش و شعور بالایی که از بازی دارد توانست تقریبا در تمامی بازی ها بایرن به عنوان بازیکن اصلی به میدان رود و در ابتدای فصل هاینکس را مجبور به نیمکت نشین کردن روبن کرد. قریحه بالای گلزنی او چه در هوا و چه روی زمین، بازی خوانی و بازی سازی عالی از او بازیکن کاملی ساخته است که در چندین پست می تواند بازی کند.
مولر در این فصل 45 بار برای تیمش به میدان رفته است که سیزده گل و یازده پاس گل در بوندس لیگا و هشت گل و دو پاس گل در لیگ قهرمانان حاصل تلاش او بوده است. دو گل در بازی رفت و یک گل در بازی برگشت در برابر بارسلونا نقطه عطف نمایش جوان 23 ساله بایرن در این فصل بود.
انتخاب پنج نفر از خیل ستارگان و بازیکنان موثر بایرن در این فصل که همگی نمایش های خیره کننده ای از خود به نمایش گذاشتند کاری بسیار سخت بود. درست است که این فصل مانوئل نویر درون دروازه زیاد مجبور به واکنش نشان دادن نشد، اما در مواقع نیاز و به خصوص در فینال لیگ قهرمانان بی نقص عمل کرد. دانته و داوید آلابا در خط دفاع بایرنی استثنایی بودند و درخششی چشمگیر داشتند. تونی کروس با سپری کردن فصلی فوق العاده و بازی های درخشان تا ساعاتی پیش از به رشته تحریر در آمدن این یادداشت یکی از گزینه ها بود ولی مصدومیت او و درخشش دور از انتظار روبن چاره ای جز انتخاب مرد هلندی باقی نگذاشت. حتی ماریو مانژوکیچ، ماریو گومز (با وجود مصدومیت و نیمکت نشینی و بازی های کم) ژردان شکیری و خاوی مارتینز هم شایستگی حضور در این فهرست را داشتند، اما این پنج نفر ستون های اصلی بایرن در این فصل و معمار تیم ترسناک یوپ هاینکس بوده اند.
