آرژانتین* 2-2 انگلستان - دور دوم 1998
در طی سه یا چهار دوره گذشته بازی های خاطره انگیز زیادی وجود نداشته است اما این بازی قطعا یکی از آن هاست. پیش از آغاز این بازی، همه جا سخن از انتقام انگلستان به خاطر یک چهارم نهایی جام 1986 و دست خدا بود.
16 دقیقه بیشتر از شروع بازی نگذشته بود که سه گل به ثمر رسیده بود. پنالتی گابریل باتیستوتا آرژانتین را پیش انداخت تا اینکه شیرر از روی نقطه پنالتی کار را به تساوی کشاند. مایکل اوون 18 ساله پس از گرفتن پنالتی گل اول تیمش، در حرکتی زیبا، گلی انفرادی به ثمر رساند، اما آرژانتین نیز با گل فوق العاده زانتی کار را به تساوی کشاند.
دیوید بکهام در نیمه دوم به خاطر خطا بر روی سیمئونه از بازی اخراج شد، گل سول کمپل به دلیل خطای شیرر بر روی دروازه بان آرژانتین، کارلوس روا پذیرفته نشد و در نهایت کار به پنالتی کشید. نگون بختی انگلیس در ضربات پنالتی، پس از جام 90 بار دیگر گریبان گیر آن ها شد و دیوید بتی و پل اینس هر دو توسط روا ناکام ماندند تا آلبی سلسته به مرحله بعد صعود کند.
آلمان 0-2 ایتالیا (پایان وقت اضافه) - نیمه نهایی 2006
هیچ پایانی به دراماتیکی دقایق آخر بازی آلمان و ایتالیا در دورتموند وجود نداشته است.
غول های اروپایی در نبردی پایاپای برای 119 دقیقه متوقف بودند. اگرچه گلی به ثمر نرسیده بود، اما بازی پر از موقعیت بود. جیجی بوفون دو مهار باورنکردنی در برابر ضربه های برند اشنایدر و لوکاس پودولسکی از خود نشان داد، ایتالیا نیز بیکار نماند و دو بار توپ را در وقت های اضافه به تیرک آلمان کوباند.
به نظر می رسید سرنوشت بازی در ضربات پنالتی مشخص شود تا اینکه فابیو گروسو، قهرمان ایتالیایی ها در آن جام، توپ را در دقیقه 119 به گوشه دروازه آلمان هدایت کرد. الساندرو دل پیرو تعویضی نیز گل دوم را دقیقه ای بعد به ثمر رساند تا ایتالیا به فینال راه یابد.
مجارستان 2-3 آلمان غربی - فینال1954
مجارهای جادویی گوژتاو شبش در حالی به فینال برن راه یافتند که به نظر شکست ناپذیر می رسیدند. آن ها 31 بازی بود که شکست نخورده بودند و در طی آن، توانسته بودند نتایج درخشانی کسب کنند. آن ها انگلستان را در ومبلی 3-6 شکست داده بودند، فوتبال را از نظر تاکتیکی با مربع جادویی خط حمله خود متحول کرده بودند - شاندور کوچیش، جوزف بوزیک، ناندور هیدکوتی و فرانس پوشکاش افسانه ای.
مجارستان در دو بازی گروهی خود 17 گل به ثمر رسانده بود، که شامل برد 8-3 مقابل آلمان ها می شد. همچنین دو برد 4-2 متوالی مقابل برزیل، فینالیست دوره قبل و اروگوئه داشتند. در بازی فینال، آن ها در طی 8 دقیقه با دو گل از ژرمن ها پیش افتاده بودند. به نظر می رسید مجارستان فاصله ای با مقتدرانه ترین قهرمانی جام جهانی تاریخ نداشت هباشد، اما در هوای بارانی برن، یاران فریتز والتر، کاپیتان افسانه ای تیم آلمان بازگشتی شگفت انگیز تدارک دیده بودند. گل دقیقه 84 هلموت ران، سبب پیروزی باورنکردنی برای مردان سپ هربرگر شد. اینقدر این برد در آلمان نامحتمل متصور می شد، که نام "معجزه برن" بر آن نهادند.
برزیل 4-2 پرو - یک چهارم نهایی 1970
نبرد یک چهارم نهایی در ورزشگاه جالیسکوی گوادالاخارا، مابین هیجان انگیزترین دو تیم سال 1970 جهان، شامل یک نبرد کوچ دیگر نیز می شد. یاران ماریو زاگالو در مقابل یاران هم تیمی سابق او، و برنده دو دوره جام جهانی، دیدی قرار گرفته بودند.
قهرمان متعاقب آن جام، برزیل، که مقام غیر رسمی قوی ترین تیم تاریخ را یدک می کشد، در دقایق ابتدایی فوتبالی چشم نواز را ارائه داد. پله تیرک را لرزاند، پیش از آن که ریولینو دروازه را با ضربه پای چپ خود باز کند و توستائو از تیر نزدیک لوییس روبینوس را غافلگیر کند. گل ضربه آزاد ریولینو نیز توسط داور پذیرفته نشد. همگی این اتفاقات در بیست دقیقه ابتدایی بازی رخ داد.
اما پرو نیز تیم ضعیفی نبود، آن ها هکتور چومپیتاز را در اختیار داشتند که از سوی بسیاری، باوقارترین مدافع آمریکای جنوبی تلقی می شد. تئوفیلو کوبیلاس نیز مهره هجومی و هنرمند قابل اتکایی بود. کوبیلاس به باز کردن دروازه نزدیک شد اما آلبرتو گایاردو بود که اختلاف را به حداقل رساند. پله بار دیگر تیرک را به لرزه درآورد اما توستائو بود که اختلاف را بار دیگر به دو گل رساند. جرزینیو باید این اختلاف را بیشتر می کرد اما کوبیلاس شگفت انگیز با ضربه والی، بازی را 3-2 کرد. پرو برای گل زنی فشار می آورد اما جرزینیو با جا گذاشتن دروازه بان، بازی را برای آن ها تمام کرد.
پرتغال 5-3 کره شمالی - یک چهارم نهایی 1966
بنفیکا برای مقطعی در اوایل دهه 60، برترین تیم اروپا محسوب می شد، آن ها دو دوره متوالی قهرمان جام باشگاه های اروپا شده بودند. ستون اصلی پرتغال در جام 66 را آن بازیکنان آن تیم تشکیل می دادند، پرتغالی که بر برزیل صاحب عنوان قهرمانی در راه رسیدن به نیمه نهایی فائق آمدند اما مقابل انگلستان میزبان شکست خوردند. دو ستاره بزرگ آن ها ماریو کولونا و اوزه بیو بودنند که دومی ترنومنت را با 9 گل زده و کفش طلا به پایان برد.
پرتغال تمامی سه بازی گروهی اش را با پیروزی به پایان برد اما کار در یک چهارم نهایی گره خورد.
کره شمالی که ایتالیا را برای راه بردن به یک چهارم نهایی شگفت زده کرده بود، در 25 دقیقه اول با سه گل از پرتغال پیش افتاد. سرعت آسیایی ها، پرتغال را شگفت زده کرد بود. اما در نهایت بی تجربگی شان کار دستشان داد زیرا با وجود سه گل باز هم برای گل زدن تلاش می کردند. نبوغ اوزه بیو باعث شد تا پیش از پایان نیمه اول، بازی 3-2 شود، و سه گل در نیمه دوم، دو تا توسط اوزه بیو و گل پایانی توسط خوزه آگوستو، بازگشتی شگفت انگیز را رقم زد.
به نظر شما چه بازی هایی می توانست نامزد حضور به عنوان برترین بازی های جام جهانی باشد؟