دومین تیم پرافتخار جهان، رویای ستاره پنجم را در سر می پروراند. بیست سال قبل، بودای کوچک با یک ضربه پنالتی باعث شد ایتالیایی ها جدال بر سر پرافتخارترین تیم را به برزیل ببازند. حالا آنها با نسلی دیگر راهی برزیل خواهند شد تا در ماراکانا انتقام همه چیز را بگیرند. ایتالیای چزاره پراندلی، دوره جدیدی در فوتبال ایتالیا قلمداد می شود. آنها با کم مهره ترین تیم ممکن، بهترین نتایج را گرفته اند و برای اولین بار در تاریخ فوتبال ایتالیا، فدراسیون فوتبال این کشور قبل از شروع جام جهانی، پیشنهاد تمدید قرارداد را به سرمربی خود ارائه کرده است. در سالیان اخیر کمتر کسی بر روی ایتالیا حساب باز کرده است اما عملکرد آتزوری در تورنمنت های مختلف، همیشه چیزی فراتر از انتظار بوده است. ایتالیایی ها همواره نشان داده اند که در طول یک تورنمنت با هم متحد می شوند و با تعصبی مثال زدنی، برای بردن جام به کشور خود هر کاری انجام می دهند.
آبی پوشان اروپا، می توانند در برزیل هر تیمی را از پیش رو بردارند. از همين رو، بر آن شديم که نگاهی هرچند کوتاه بر وضعيت اين تيم داشته باشيم:
صعود به جام جهانی
ایتالیا پس از سپری کردن یک تورنمنت خوب در یورو 2012، با روحیه ای بالا در مسابقات مقدماتی جام جهانی 2014 به میدان رفت. شاید در هنگام قرعه کشی و همگروهی با تیم هایی چون دانمارک، بلغارستان، جمهوری چک و ارمنستان، کمتر طرفدار با منطقی بود که انتظار داشته باشد ایتالیا قاطعانه و بدون مشکل از این گروه صعود کند اما مردان پراندلی خلاف این موضوع را ثابت کردند. ایتالیا با کسب بردهایی درخشان در برابر سه مدعی دیگر این گروه، بدون متحمل شدن حتی یک شکست و به عنوان یکی از بهترین تیم های مرحله مقدماتی راهی جام جهانی شد.
بازیکنان شاخص
آندره آ پیرلو
آرشیتکت فوتبال ایتالیا، شخصیت بنجامین باتن را الگوی خود قرار داده است. پس از کسب قهرمانی جهان در سال 2006 و فتح لیگ قهرمانان 2007، بسیاری از طرفداران فوتبال، پیرلو را بی انگیزه و فوتبال او را تمام شده خطاب کردند اما اتفاقاتی که در جریان پیوستن او به یوونتوس رخ داد، وی را شاداب تر از همیشه به جهان فوتبال بازگرداند و حالا پیرلوی 34 ساله، یک تنه در مرکز میدان برای تیم ملی ایتالیا و یوونتوس آقایی می کند. نمایش او در طی سه سال اخیر، وی را در زمره یکی از موثرترین بازیکنان جهان قرار داده است.
جیانلوییجی بوفون
بوفون یکی از باثبات ترین دروازه بانان تاریخ فوتبال است. بازی در سری بی با بازی در فینال جام جهانی از نظر وی تفاوتی ندارند. او در کارش جدی است و تا قهرمان کردن تیمش هیچ جشنی را شایسته نمی داند. برای اینکه عاشق فوتبال ایتالیا شوید، کافی است به نحوه خواندن سرود ملی ایتالیا توسط بوفون دقت کنید! جیانلوییجی در قامت تیم ملی به حدی متعصب است که پراندلی در مورد او می گوید می خواهد از حضور وی در تمرینات ماه آینده ایتالیا فیلم بگیرد و به نسل آینده نشان دهد زیرا بوفون به گونه ای در تمرینات حاضر می شود که انگار برای بار اول به تیم ملی دعوت شده است. بسیاری شکست ایتالیا در سال 2010 را به مصدومیت بوفون ربط می دهند. آیا او می تواند فینال ماراکانا را هم تجربه کند؟
ماریو بالوتلی
مهاجم تنومند و بلندقامت فوتبال ایتالیا در طی سالیان اخیر افت و خیزهای زیادی را سپری کرده است اما با نگاهی به عملکرد ماریو بالوتلی می توان به راحتی فهمید که آمادگی بالوتلی رابطه مستقیمی با مربی تحت هدایتش دارد. پراندلی که تبحر خاصی در مسائل روحی و روانی دارد، در یورو 2012، به نحو احسن از توانمندی های بالوتلی استفاده کرد و دوباره این گمان می رود که سوپر ماریو برای جام جهانی آماده باشد. ماریو می تواند از هر جای زمین حریف، توپ را وارد دروازه کند و همین ویژگی در زمان هایی که بازی گره خورده است، می تواند ایتالیا را برنده از میدان خارج کند.
نقاط ضعف و قوت
ایتالیا در ترکیب خود بازیکنانی دارد که از سن نسبتا بالایی برخوردار هستند و این مسئله شاید در آب و هوای برزیل، بیشتر از همه تاثیر خودش را نشان دهد. از طرفی دفاع ایتالیا نشان داده است که به راحتی با هر سیستمی هماهنگی ندارد و پراندلی کار سختی برای چیدن بازیکنان خط دفاعی اش دارد.
آتزوری در خط هافبک یکی از خلاقانه ترین تیمهای دنیاست و حالا با اضافه شدن بازیکنان جدیدی چون ایموبیله، روسی و دسترو، ضد حملات این تیم وحشتناک تر از هر زمان دیگری خواهد شد. وجود یک رهبر مرکزی چون آندره آ پیرلو، می تواند ایتالیا را در هر رقابتی پیروز کند.
تاکتیک
بسیاری از افراد، چزاره پراندلی را در درجه اول یک تکنسین می دانند. وی تاکنون ترکیب های زیادی را در تیم ملی امتحان کرده که البته با نتایج متفاوتی همراه بوده است. ایتالیای پراندلی در 3-5-2 فوق العاده عمل کرده اما نتایج باشگاه های ایتالیایی در رقابت های اروپایی، چزاره را به صرافت انداخته است تا به ترکیبی 4 دفاعه در مواردی خاص برسد. استفاده از چهار دفاع در تیم ملی ایتالیا، با ریسک های زیادی مواجه است و می تواند موجب ناهماهنگی بین بازیکنان شود اما از طرفی، سیستم دفاعی در برابر رقبای متوسط یا ضعیف تر، می تواند فاجعه 2010 را تکرار کند. پراندلی به خوبی می داند که برای موفقیت در تورنمنتی چون جام جهانی، نیاز به حداقل دو ترکیب متفاوت دارد.
سیستم کلی و احتمالی ایتالیا در جام جهانی پیش رو، 2-3-1-4 خواهد بود. سیستمی انعطاف پذیر که البته می تواند در برابر تیمهایی چون برزیل یا اسپانیا مشکل ساز شود. احتمالا کیه لینی و پالتا، دو مدافع اصلی ایتالیا را تشکیل خواهند داد و برای دو گوش راست و چپ می توان از آباته و ده شیلیو استفاده کرد. گزینه هایی چون بارزالی، بونوچی، کریشیتو، ماجیو و پاسکوال می توانند در این ترکیب، جایگزین مدافعان شوند. کمی جلوتر، آندره آ پیرلو به تنهایی کنترل تیم را در دست می گیرد. سه هافبک جلوی پیرلو می توانند افراد مختلفی باشند ولی در حالت عادی پراندلی ممکن است از ترکیب چرچی- مونتولیوو-ده روسی استفاده کند. در گامی جلوتر دو مهاجم مکمل، در کنار هم، تیم را به برد سوق خواهند داد. ایموبیله و بالوتلی اصلی ترین گزینه های این دو پست هستند. مصدومیت روسی کمی او را از ترکیب اصلی دور کرده است اما شاید تا شروع تورنمنت، پراندلی وی را جایگزین ایموبیله کند. این سیستم می تواند با کم شدن یک مهاجم و اضافه شدن یک هافبک دفاعی، حالنی بسته تر به خود بگیرد. در رویارویی با تیم هایی چون برزیل و یا اسپانیا، بهترین روش برای کنترل کردن حریف، رو آوردن به 2-5-3 ایتالیایی است. تجربه نشان داده که ایتالیا در این سیستم کمتر گل می خورد و اینگونه می تواند بر روی ضدحملات وحشتناک ایموبیله یا روسی حساب باز کند.
گروه در جام جهانی
ایتالیا در گروه بسیار سختی قرار دارد و این مسئله که آتزوری معمولا در طول تورنمنت خود را پیدا می کند، هواداران این تیم را کمی نگران کرده است. جدال اول در برابر انگلیس و پیروزی در این بازی می تواند 80 درصد راه صعود را برای آبی ها فراهم کند اما مساوی یا شکست در این دیدار، شاید ایتالیا را اولین مدعی حذف شده لقب دهد.
ایتالیایی ها در دیدار دوم به مصاف کاستاریکایی می روند که دوباره اوج گرفته است اما در هر صورت لاجوردی پوشان نباید جلوی این حریف مشکل خاصی داشته باشند. جدال سوم در برابر اروگوئه، هم می تواند تشریفاتی باشد و هم به یک بازی مرگ و زندگی تبدیل شود. اروگوئه در آخرین تقابل دو تیم در جام کنفدراسیون ها، مغلوب ایتالیای نصف و نیمه شد اما شاگردان اسکار تابارز بسیار آماده تر از سال گذشته نشان می دهند.
ایتالیا در صورت صعود احتمالا می تواند از پس تیمهای گروه C بر بیاید و در جمع 8 تیم به تقابل یک تیم بزرگ خواهد رفت. پراندلی در گذشته نشان داده که می تواند هر تیمی را شکست دهد و این قضیه باعث شده است که ایتالیا را شانس قهرمانی بدانیم.
