اختصاصی طرفداری- میزبانی جام جهانی ۲۰۰۶، روز هفتم ژوئیه سال ۲۰۰۰ و پس از سه دور رای گیری بین نمایندگان فیفا در زوریخ، به آلمان داده شد.
آلمان توانست با کنار زدن آفریقای جنوبی، مراکش و انگلیس برای دومین بار بعد از سال ۱۹۷۴ میزبانی جام جهانی را بدست آورد.
ساحل عاج، ترینیداد و توباگو، توگو، آنگولا، اوکراین و غنا برای نخستین بار به جام جهانی می رسیدند.
صربستان و مونته نگرو هم برای اولین بار تحت این نام در جام جهانی، پس از چند بخش شدن یوگوسلاوی در سال ۹۸ حاضر می شدند.
استرالیا هم برای نخستین بار از سال ۱۹۷۴ راهی جام جهانی می شد.
نماد جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان
از بزرگترین غایبین این جام هم می توان به ترکیه، تیم سوم جام جهانی قبل، سنگال، یکی از تیم های حاضر در یک چهارم نهایی جام قبل، یونان، قهرمان یورو ۲۰۰۴، میزبان کوپا آمریکای سال ۲۰۰۴، پرو و قهرمان جام ملتهای آفریقا در سال ۲۰۰۶، مصر اشاره کرد.
همچنین برای نخستین بار از سال ۱۹۸۲، هر شش قاره، در جام جهانی نماینده داشتند. جام جهانی ۲۰۰۶ همچنین رکورد بیننده تلویزیونی را با ۲۶/۲۹ بیلیون بیننده شکست.
پیش زمینه
آلمان به هیچ وجه سال های خوبی را سپری نمی کرد، در جام جهانی قبلی با وجود فینالیست شدن، بعنوان یکی از ضعیف ترین فینالیست های تاریخ جام جهانی به حساب می آمدند. این نکته هم گفتنی است که در جام های جهانی ۹۴ و ۹۸ به چهار تیم پایانی هم نرسیده بودند.
در دو یوروی قبلی هم حتی از گروهشان بالا نیامده بودند. با این حال، میزبانی این جام برای آنها بود و با آمدن نسل جدید ژرمن ها، آنها امید زیادی به موفقیت و حتی قهرمانی این تیم بسته بودند.
ایتالیا طی بیش از یک دهه گذشته از گل طلایی و ضربات پنالتی ضربه خورده بود. آنها در جام جهانی ۹۰، در خانه و در ضربات پنالتی به آلبی سلسته باختند. در فینال جام جهانی ۹۴ آمریکا، بازهم در ضربات پنالتی، این بار به برزیل باختند تا دستشان از رسیدن به چهارمین جام جهانی کوتاه بماند.
در جام جهانی ۹۸، دست سرنوشت بازهم ایتالیا را در ضربات پنالتی و مقابل فرانسهٔ میزبان از مسابقات کنار زد. در جام جهانی ۲۰۰۲، این بار گل طلایی بود که ایتالیایی ها را از صعود به دور بعد باز داشت، این بازی البته با اشتباهات متعدد بایرن مورنوی اکواردوری همراه بود.
ایتالیا در یورو ۲۰۰۰ و بازی مقابل فرانسه با گل طلایی دستش از رسیدن به جام کوتاه ماند و در یورو ۲۰۰۴، در کمال ناباوری و تنها با یک گل زده کمتر از گروهش بالا نیامد.
مسیر صعود
آلمان:
در بازی افتتاحیه، آلمان با حساب ۴ بر ۲ کاستاریکا را شکست داد تا رکورد بهترین شروع تاریخ جام جهانی را از آن خود کند.
در ادامه آلمان یک برد ۱-۰ برابر لهستان و یک برد ۳-۰ برابر اکوادور بدست آورد.
آلمان در پایان و با کسب ۹ امتیاز، بالاتر از اکوادور، لهستان و کاستاریکا راهی یک هشتم نهایی شد.
آلمان در یک هشتم نهایی با حساب ۲-۰ سوئد را شکست داد در یک چهارم نهایی هم پس از تساوی ۱-۱ در پایان ۱۲۰ دقیقه، با نتیجه ۴-۲ در پنالتی ها آرژانتین را از پیش رو برداشت تا برای شکستن طلسم نبردن برابر ایتالیا، در دورتموند به مصاف لاجوردی پوشان برود.
ایتالیا:
ایتالیا با دو پیروزی ۲-۰ برابر غنا و جمهوری چک و یک تساوی ۱-۱ برابر ایالات متحده آمریکا بعنوان تیم اول گروه پنجم، راهی دور بعد شد.
ایتالیا در یک هشتم نهایی بازی خود برابر استرالیا را با حساب ۱-۰ پیروز شد(در این بازی هم تصمیمات بحث برانگیز داوری روی پنالتی ایتالیا وجود داشت!).
و در یک چهارم نهایی هم توانست اوکراین بی تجربه را با حساب ۳-۰ ببرد تا راهی دیدار نیمه نهایی و مصاف با میزبان مسابقات، آلمان شود.
شرح بازی
بازی روز چهارم ژوئیه سال ۲۰۰۶ و در استادیوم ۶۵ هزار نفری جام جهانی شهر دورتموند برگزار می شد.
آلمان رکوردی جاودانه در این استادیوم داشت: آن ها هرگز در این استادیوم شکست نخورده بودند و این استادیوم لقب "اتاق نشیمن تیم ملی" را گرفته بود، آنها در دور گروهی هم در این استادیوم به مصاف لهستان رفتند که با حساب ۱ بر ۰ به پیروزی رسید.
جمعیت دورتموندی حاضر در ورزشگاه هم با ایجاد سر و صداهای وحشتناک، سعی در بر هم ریختن تمرکز ایتالیایی ها داشت اما بازیکنان آتزوری از آغاز با قدرت به کار خود ادامه می دادند.
ینس لمان در این بازی به اجبار، در نقش سوییپر ظاهر می شد و مجبور بود روی ضد حمله های ایتالیا، از دروازه خود خارج شود.
در ایتالیا هم، آندره آ پیرلو نقش یک هافبک بازیساز را به خوبی ایفا می کرد.
آلمان، در خط حمله لوکاس پودولسکی جوان و آینده دار را داشت و در کنار او هم میروسلاو کلوزه را داشت که عملکرد خوبی در جام جهانی قبلی داشت و در این جام هم خودش را به خوبی نشان داده بود.
در طرف دیگر میدان، کاپیتان آتزوری فابیو کاناوارو بود که به دفاع ایتالیا سر و سامان می داد، حتی اگر توپ از خط دفاعی ایتالیا می گذشت، جانلوییجی بوفونی حضور داشت که روزهای اوج خودش در بیانکونری را سپری می کرد.
ترکیب دو تیم آلمان و ایتالیا
در این بازی نبرد دو دروازه بان بزرگ دو تیم، جانلوییجی بوفون و ینس لمن شباهت زیادی به بازی دو تیم در نیمه نهایی جام جهانی ۱۹۷۰ و نبرد بین انریکو آلبرتوزی و سپ مایر داشت.
آلمانی ها در این بازی از نبود تورستن فرینگ هم رنج برد؛ او در دیدار مقابل آرژانتین و پس از پیروزی مقابل این تیم در ضربات پنالتی حرکاتی را انجام داد که فیفا او را از حضور در بازی مقابل ایتالیا محروم کرد.
بازی به طرز امیدوار کننده ای آغاز شد؛ گتوزو، پروتا، کامورانزی و پیرلو عملکرد بهتری نسبت همتایان خود در طرف دیگر میدان داشتند.
توتی هر لحظه آماده توپ گیری و گلزنی بود، در این بازی به شدت دفاع راست و دفاع وسط آلمان را آزار داد.
توتی با پروتا حرکات خوبی را انجام می داد، اما سد محکمی چون ینس لمان جلوی آن ها ایستاده بود.
ینس لمان بازی فوق العاده ای را سپری کرد و هشت بار ضربات ایتالیایی ها را مهار کرد؛ دروازه بان آرسنالی ژرمن ها، دوازده بار روی دروازه اش کرنر ارسال شد که بیشتر آن ها با ضربات سر خطرناک ایتالیایی ها همراه بود.
در طرف دیگر هم، بوفون دست کمی از لمان نداشت.
در طول ۹۰ دقیقه آلمان موقعیت های خطرناک تری روی دروازه ایتالیا بوجود آورد.
در دقیقه ۳۰، برند اشنایدر موقعیت ضربه خطرناکی به سمت دروازه ایتالیا زد اما بوفون مانع از گل شدن توپ شد.
دیگر موقعیت خطرناک آلمان، توسط لوکاس پودولسکی به زیبایی به سمت دروازه ایتالیا زده شد، اما بازهم بوفون بود که آتزوری را در بازی نگه داشت.
با این حال آمار، حکایت از برتری ایتالیا در این بازی داشت؛ آنها ۸ کرنر بیشتر از آلمان زده بودند، ۹ بار بیشتر از آلمان در تله آفساید گیر افتاده بودند و ۱۴ درصد بیشتر از آلمان مالکیت توپ را در اختیار داشتند.
وقت های اضافه
در وقت های اضافه، ایتالیا قدرتمند تر بازی کرد. در دقیقه دوم وقت های جیلاردینو موقعیت خطرناکی برای لاجوردی پوشان بوجود آورد اما لمان مانع از گل شدن آن شد.
آلمان ها در هر پنج باری که در جام جهانی و در ضربات پنالتی حاضر شده بودند پیروز شده بودند، این در حالی بود که ایتالیا خاطره تلخی از آخرین باری که در ضربات پنالتی حاضر شده بود داشت. اما خبری از ضربات مرگبار پنالتی نبود!
ایتالیا در واپسین دقایق بازی گل برتری را می زد و آب سردی بر پیکره ژرمن ها ریخت.
فابیو گروسو در صد و نوزدهمین دقیقه بازی قفل دروازه آلمان را باز می کند
در دقیقه ۱۱۹، پیرلو روی کرنر به فابیو گروسو دفاع چپ تیم پاس می دهد و او هم با شوتی با پای چپ، دروازه ینس لمان را هدف قرار می دهد.
خوشحالی گروسو به یکی از لحظه های ماندگار تاریخ جام جهانی تبدیل می شود.
در حالیکه کلینرمن تمامی بازیکنان خود را جلو کشیده است، اما باز این ایتالیایی ها هستند که گلزنی می کنند.
دل پیرو، کار آلمان را تمام می کند!
توپ گیری کاناوارو از مهاجم آلمان، گل ایتالیا را طرح ریزی می کند. توتی توپ را از کاناوارو می گیرد و به جیلاردینو پاس می دهد. آلبرتو جیلاردینو پاسی زیبا به الکس دل پیرو می دهد و دل پیرو هم با چیپی زیبا دروازه لمن را باز می کند تا ژرمن ها در خانه هم موفق به شکستن طلسم ایتالیا نشوند.
میشاییل بالاک یکی از بزرگترین ناکامان تاریخ جام جهانی
سرنوشت دو تیم
یورگن کلینزمن بعد از بازی می گوید:
این بازی بسیار نا امید کننده و غمگین کننده بود. برای درک این باخت و ساخت دوباره تیم زمان نیاز داریم.
با این حال من به تیمم می گویم، شما می توانید نتایج فوق العاده‌ای بگیرید.
مارچلو لیپی سرمربی ایتالیا نیز می گوید:
این نتیجه به شدت لذت بخش است، بخاطر اینکه به برد رسیدیم.
فیلیپ لام دفاع راست متعصب آلمان عقیده داشت:
ما در اواخر کار، خراب کردیم! توضیح دادن آن سخت است! هر دو تیم بازی خوبی به نمایش گذاشتند، ما موقعیت های زیادی ایجاد کردیم که باید آن ها را به گل تبدیل می کردیم.
جانلوییجی بوفون هم نظر جالبی داد:
من از نیمه دوم، به ضربات پنالتی فکر می کردم!
آلمان به دیدار رده بندی راه یافت و موفق شد با نتیجه ۳-۱ پرتغال را شکست دهد.
ایتالیا هم در فینال به مصاف فرانسه قدرتمند رفت. ابتدا فرانسه توسط زین الدين زيدان و از روی نقطه پنالتی پیش می افتد.
در ادامه بازی مارکو ماتراتزی گل تساوی را برای ایتالیا می زند تا جبران پنالتی که به فرانسه داده بود را کرده باشد.
در ۹۰ دو تیم به نتیجه ای بهتر از تساوی ۱-۱ دست نمی یابند و کار به وقت های اضافه می کشد.
در پانزده دقیقه دوم وقت های اضافه، زندان با سر خود، ضربه محکمی بر سینه ماتراتزی وارد می کند تا داور با کارتی قرمز زيزو را جریمه کند و این، پایانی تراژیک برای یکی از برترین فوتبالیست های تاریخ باشد!
در نهایت و در ضربات پنالتی، ایتالیا موفق به شکست دادن فرانسه می شود تا از طرفی، هم انتقام شکست فینال یورو ۲۰۰۰ را از فرانسه بگیرد و از طرفی، با کسب چهارمین جام جهانی خود پس از برزیل، به پر افتخار ترین تیم جهان تبدیل شود.
پس از اتمام جام جهانی استفانو پالاتزی، رئیس وقت فدارسیون فوتبال ایتالیا سقوط تیم های فیورنتینا، یوونتوس، رجینا، لاتزیو و آث میلان را تایید می کند و این خبر بسیار ناراحت کننده ای برای بوفون، کاناوارو و دل پیرو که در یوونتوس بازی می کردند و پیرلو و گتوزو که در میلان بازی می کردند بود.
