اختصاصی طرفداری - در شرایطی که طی ماه های اخیر نگرانی ها بابت گلرِ ایران در جام جهانی به اوج رسیده بود، به نظر می رسد کی روش برای استفاده از بیرانوند به جمع بندی نهایی رسیده است.
همانطور که پیش تر در مطلبی عنوان شد، در شرایط فعلی 4 خصوصیت ویژه برای گلر ایران در جام جهانی لازم است.
قدرت رهبری، شرایط ذهنی مناسب، سیوهای نجات دهنده و کم اشتباه بودن. این فاکتورها در روسیه نقشی تعیین کننده در موفقیت یا عدم موفقیت گلرمان دارد.
امیر عابدزاده
مسلما از تجربه کافی برخوردار نیست. همواره در این پست تجربه نقش پررنگی را ایفا می کند و عدمِ برخورداری از آن تاوانِ سنگینی را به دنبال دارد. هر چند ملاکِ تجربه صرفا مسئله «سن» نیست، اما عابدزاده میدان های این چنینی را کمتر دیده و سابقه چندانی درون دروازه تیم ملی ندارد. همه این عوامل موجب می شود شانس حضور وی در میدان کم تر از سایرین باشد.
رشید مظاهری
رشید مظاهری فصل فوق العاده ای را سپری کرد. وی در زمینه سیوهای روحیه بخش و شاید حتی شرایط ذهنی، اوضاع بهتری نسبت به سایرین دارد، اما برای رسیدن به موفقیت تنها داشتنِ این دو عامل کافی نیست. مسلما شرایط ذهنی و روانی را می توان طی پروسه ای نسبتا کوتاه مدت به بازیکن تزریق کرد؛ کاری که به نظر می رسد طی روزهای گذشته در خصوص بیرانوند انجام گرفته است تا از این حیث تفاوت های ویژه ای وجود نداشته باشد. در خصوص سیوهای نجات دهنده و روحیه بخش، به طور کل مظاهری رفلکس بدنی بالایی دارد و این مسئله به عنوان نقطه قوت وی شناخته می شود.
علیرضا بیرانوند
در خصوص بیرانوند باید یادآور شد حضورِ چند ساله وی درون دروازه تیم ملی، موجب شده ارتباط کلامی و قدرت رهبری بهتری نسبت به مظاهری داشته باشد. هر چند کماکان این قدرت رهبری در سطح ایده آلی نیست، اما در مقایسه با دو گلرِ دیگرمان، بیرانوند اوضاع بهتری دارد.
"تمرکز" و "اعتماد به نفس" دو عامل کلیدی برای اشتباه نکردن است. مسلما وقتی گلری سال های زیادی را درون دروازه تیم ملی قرار گیرد، می تواند در این دو عامل به شرایط بهتری نسبت به سایرین دست یابد و با توجه به سرمایه گذاری روی مسئله ذهنی بیرانوند، طبیعی است وی در موقعیتی که بارها در آن قرار گرفته است، تمرکز و اعتماد به نفس بیشتری داشته باشد و به دنبال آن ضریب اشتباهات کاهش یابد.
از دیگر نکات قابل توجه دراپ های مناسب بیرانوند است، موردی که می تواند نقش ویژه ای برای تغییر شکل های ایران داشته باشد و باید در کنار این دراپ ها، یادی از پرتاب های دست وی نیز داشته باشیم. مهارت در جمع یا دفع توپ های ارسالی از جناحین، یکی دیگر از نکات قابل توجه در خصوص گلر شماره یک تیم ملی است.
در هر صورت بیرانوند نشان داده هر گاه به لحاظ ذهنی آماده باشد، حرف های زیادی برای گفتن دارد. پتانسیل بالقوه بیرانوند بالاست و امیدواریم در جام جهانی این پتانسیل به مرحله اجرا و فعل درآید.