مطلب ارسالی کاربران
تاریخچه جام های جهانی، جام جهانی 1950، فاجعه ماراکانا
جمعه 25 خرداد 1397 - 11:49
در مدتی که اروپا در آتش جنگ جهانی می سوخت (1939 تا 1945)، امریکای جنوبی شاهد 4 کوپا امریکا (قهرمانی امریکای جنوبی که از سال 1975 به کوپا امریکا موسوم شد) در سالهای 1939، 1941، 1942 و 1945 بود!!!! پس از جنگ تا 1950 که جام جهانی که قرار شد از این به بعد جام ژولریمه نامگذاری شود، در سالهای 1946، 1947 و 1949 نیز سه کوپا امریکای دیگر برگزار شد. بدون اینکه اروپا حتی یک تورنمنت فوتبالی برگزار کند. المپیک لندن (1948) شاید تنها آوردگاهی بود که اروپاییها در آن شرکت کردند که آنهم یک مسابقه فوتبالی صرف محسوب نمیشد. به هر حال عجیب نبود وقتی تنها برزیل بود که کاندید برگزاری جام جهانی بود. فیفا از این میزبانی بسیار راضی بود. برزیل کشوری صاحب فوتبال، وسیع، با مردمانی عاشق یا بهتر بگوییم دیوانه فوتبال بود. بریتانیا که در 1947 در دیدار با منتخب قاره اروپا به برتری 6-1 رسیده بود بالاخره در مسابقات جام جهانی شرکت کرد. البته آنها سطح خود را فراتر از تمام دنیا میدانستند و احساس می کردند بازی با تیمهای غیر بریتانیایی موجب کسر شان آنهاست!!!
استقبال کم از مسابقات اما به درخواست برای میزبانی خلاصه نمیشد. برای نخستین بار تعداد تیمهایی که در انتخابی شرکت کردند، کاهش یافت. در حالیکه در ادوار قبلی به ترتیب 13، 32 و 37 متقاضی حضور در جام بودند، در جام چهارم تنها 34 تیم برای شرکت در جام جهانی اعلام آمادگی کردند. جالب آنکه برخی اگر چه جواز حضور در رقابتها را بدست آوردند بدلایل مختلف انصراف دادند. برای مثال هند بدلیل اینکه فیفا اجازه نداد در دور نهایی (بر خلاف دور انتخابی) بدون کفش بازی کنند، انصراف داد. اسکاتلند انتخاب شد ولی انصراف داد. فرانسه دعوت شد که با توجه به دوری راه، آنها هم نپذیرفتند!! اتریش و ترکیه انصراف دادند تا پرتغال دعوت شود که آنها هم نپذیرفتند. در امریکای جنوبی هم آرژانتین، اکوادور و پرو انصراف دادند. بلژیک، فنلاند و برمه هم انصراف دادند تا در نهایت تنها سیزده تیم در رقابتها حاضر باشند. باز هم بنظر شرایط اقتصادی و دوری راه باعث شد، مسابقات امریکای جنوبی با استقبال چشمگیری روبرو نباشد و مورد بی مهری قرار گیرد و جالب آنکه باز هم تنها با سیزده تیم!!! دو گروه 4 تیمه، یک گروه 3 تیمه و یک گروه دو تیمه!!!!
مسابقات شروع شد و در کمال نا باوری انگلیس مدعی پس از برد 2-0 مقابل شیلی به امریکا 1-0 باخت. فقط یک تیم از هر گروه صعود میکرد و به فینال دوره ای چهار تیمه میرسید. لذا انگلیس برای صعود به برد مقابل اسپانیا نیاز داشت که با درخشش تلمو زارا 1-0 باخت تا حذفی زودهنگام را پس از تحقیر تیمهای جام جهانی برای سه دوره تجربه کند. اوروگوئه که پس از قهرمانی در دور اول، در هر دو دوره ای که در اروپا برگزار شده بود در دور گروهی فقط با بولیوی همگروه بود که این تیم را 8-0 در هم کوبید تا برای تمام رقبا خط و نشان بکشد. اما شاه بیت جام چهارم برزیل بود که در فینال دوره ای 6-1 اسپانیا و 7-1 سوئد را در هم کوبید و با توجه به تساوی 2-2 اسپانیا و اوروگوئه با یک مساوی هم قهرمان میشد. اوروگوئه در مقابل سوئد نیز با نتیجه خفیف 3-2 پیروز شد. از آنجا که برزیل در کوپا امریکای 1949 نیز قهرمان شده بود و در خانه هم بازی میکرد و همه تیمها را براحتی در هم می نوردید، تقریبا هیچکس حتی معدود اوروگوئه ایهای حاضر در ورزشگاه نیز شانسی برای این تیم قائل نبودند.
با توجه به ظرفیت ورزشگاه تلاش شد تنها 150 هزار نفر در ورزشگاه حاضر شوند. با اینحال جمعیت بمراتب بیشتر بود. در نهایت 172772 نفر بلیط خریدند و 199854 نفر از نزدیک بازی را تماشا کردند که تا کنون هم رکورد تعداد تماشاگر متعلق به این بازی است. برزیل با وجود کفایت تساوی برای قهرمانی نمی توانست در برابر وسوسه حمله کردن مقاومت کند، البته اوروگوئه نیز به خوبی دفاع می کرد. پس از یک نیمه بدون گل در ابتدای نیمه دوم و در دقیقه 47 آدمیر، ستاره برزیل و آقای گل رقابتها با 9 گل زده، به فریاکا پاس داد تا میزبان را پیش بیندازد. سپس برزیل مرتکب اشتباهی تاکتیکی شد. در حالیکه مربی برزیل از "جیر" ، هافبک نفوذی برزیل خواسته بود به عقب برگردد این پیام به وی نرسید و در نهایت برزیل مثل قبل مشغول حمله بود.
اوروگوئه تسلیم نشد. کاپیتان وارلای 34 ساله تیمش را به پیش خواند. وینگر راست اوروگوئه، جیجیا، پاسی از کاپیتان وارلا دریافت کرد و توپ را برای شیافینو سانتر کرد تا در دقیقه 66 گل تساوی به ثمر برسد. باز هم این برزیل بود که حمله میکرد. ولی آنها در به ثمر رساندن گل برتری ناکام بودند تا در نهایت نوبت به حملات دقایق پایینی اوروگوئه برسد. ویکتور آندراده که عمویش در 1930 با اوروگوئه فاتح جام شده بود حملات بسیاری را تدارک دید. در یازده دقیقه به پایان بار دیگر آلسیدس جیجیا با بیگوده، مدافع برزیل، روبرو شد و بیگوده انتظار سانتر دیگری از وینگر اوروگوئه داشت که این بار جیجیا اقدام به شوت زنی کرد و از کنار تیرک نزدیک توپ را به تور دروازه باربوزا، سنگربان نگونبخت برزیل چسباند. دروازه بانی که پنجاه سال، بله پنجاه سال به خاطر گل خوردن در آن بازی طرد شد تا به مرز جنون برسد و حتی عوض کردن شهر محل زندگی هم کمکی به او نکرد. با توجه به حضور ایتالیا و حذف این تیم در دور گروهی بدست سوئد اوروگوئه به تنها تیم بدون باخت رقابتها تبدیل شد و به همراه ایتالیا به دو قهرمانی در جام جهانی دست یافت.
حتی اگر بسیاری تیمها دعوت برای شرکت در مسابقات را نپذیرفته باشند و مسابقات با استقبال کمی روبرو شده باشد، اوروگوئه ایها سخت شادمان بودند و یکهفته جشن گرفتند. در مقابل ماراکانا و ریودوژانیرو شاهد گریه آشکار مردم با صدای بلند بود. فضای غمباری که باعث شد برخی از بازیکنان اوروگوئه قبل از گرفتن مدال از دست ژولریمه ورزشگاه را ترک کنند. شیافینو زننده گل اول اوروگوئه گفته بود من خودم بیشتر از برزیلیا گریه کردم چون میدیدم که چه رنجی میکشن. جیجیا هم گفته بود هرگز مردمی به غمگینی برزیلیهای حاضر در آن شب ورزشگاه ماراکانا ندیده. غم و خشم بیانگر احساسات برزیلیها بود و بدلیل همان خشم بود که تیم اوروگوئه شبانه با قایق به تعبیری از برزیل فرار کردند و به اوروگوئه بازگشتند. اگر چه برزیل میزبان با بازیهای چشم نوازش قهرمان نشد ولی این شکست در عین شایستگی زمینه ساز قهرمانیهایی بود که پشت سر هم برای این تیم حاصل شد. از فینال ماراکانا تا بیش از 40 سال برزیل در امریکای جنوبی قهرمان نشد ولی ظرف بیست سال، سه بار جام ژولریمه را فتح کردند تا فاتح ابدی این جام لقب بگیرند.
جام در یک نگاه
میزبان : برزیل
قهرمان : اوروگوئه
نایب قهرمان : برزیل
بهترین خط حمله : برزیل با 22 گل (در این جام رکورد بهترین خط حمله شکست هر چند این رکورد هم بعدا تغییر کرد)
آقای گل : آدمیر برزیلی با 9 گل (این تعداد گل نیز در زمان خودش رکورد بود)
توپ طلا : - (در آن زمان بهترین بازیکن انتخاب نمیشد.)
بهترین دروازه بان : - (در آن زمان بهترین دروازه بان انتخاب نمیشد.)
کارت زرد : 1 (بیگوده مدافع برزیل)
کارت قرمز : 0
گل بخودی : 1
تعداد تیمها : 13
تعداد بازی : 22
تعداد گل : 88
میانگین گل زده :4.00
تعداد تماشاگر : 1337000
میانگین تماشاگر : 60773
بیشترین تماشاگر : فینال 199854 (رکورد تاریخ جام جهانی)
میانگین بازی ملی تیم قهرمان : 16
میانگین قد تیم قهرمان : 1767 میلیمتر
میانگین سن : 26.5 سال
