Razor Ramonدر وهله اول، احترام
این احترام زیرشاخه های فراوانی داره. از احترام در رفتار شروع میشه تا احترام به نظر و دیدگاه هر شخص، احترام به حقوق افراد، احترام به حریم افراد، احترام به شیوه زندگی هر فردی و احترام به انتخاب هر شخص. چیزی که تو ایران به ندرت دیده میشه و کسی به اون صورت نمیتونه اونطور که دلش میخواد زندگی کنه و روش زندگیش رو خودش انتخاب کنه و همیشه یه سری ارزش ها و اعتقادات ثابت بنا شده که کسی حق نداره از محورشون خارج بشه. خب، این بی احترامی به حق هر شخصه. ولی چه میشه کرد. تو ایران فقط باید برای بدست آوردن احترام رفتاری تلاش کرد.
در وهله دوم، صداقت. دروغ گفتن و ریاکاری، کار یه انسان محترم نیست.
و بعد، عشق. اگه در هر فعالیتی از زندگی، اون کار رو با علاقه انجام ندی، در حال وقت تلف کردنی و هیچ وقت از زندگیت لذت نمیبری. لازمه خوشحال بودن، عشقه.
و در کنار همه اینها زندگی حول محور فکر آدم می چرخه. هر وقت هر شخصی تونست فارغ از علایق و تعصبات و ممنوعیت ها، در مورد هر چیزی منطقی فکر کنه و ارزیابی کنه، بیشتر حقایق زندگی براش روشن میشه.
پس شد احترام، صداقت، عشق، تفکر
