در قسمت دوم سری استادیوم های مشهور جهان؛ به سراغ غول برزیلی میرویم.
اطلاعات اولیه:------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
🔴 نام سابق: استادیو دو ماراکانا (Estádio do Maracanã)
طی سالهای 1950-1966
🔴مکان: ماراکانا، ریو دو ژانیرو، برزیل
🔴 راه دسترسی با مترو: ایستگاه ماراکانا، خدمات مترو SuperVia، مترو ریو لاینهای 1 و 2
🔴 مالک: ایالت ریو دو ژانیرو
🔴 گنجایش: 78,838
🔴 بیشترین تعداد تماشاگران در یک مسابقه:
199,854 نفر (برزیل v. اروگوئه، جام جهانی 1950، 16 جولای 1950)
🔴 سایز زمین: 105m x 68 m
🔴 جنس سطح زمین: چمن
🔴 شروع پروژه: 2 آگوست 1948 🔴 افتتاح: 16 ژوئن 1950 🔴 اتمام ساخت: 1965 🔴 بازسازی شده در سالهای 2000، 2006، 2013
🔴 تاریخ تعطیلی (موقت): 2016
🔴 مهندس معمار: والدیر راموس، رافائل گالوائو، میگل فلدمان
🔴خانه تیمهای:
⚫ تیم ملی برزیل (1950- تاکنون)
نامگذاری------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
مشهور ترین استادیوم برزیل که تمامی فوتبال دوستان جهان نامش را شنیده اند، ماراکانای 78 هزار نفری است.
کار ساخت و ساز استادیو دو ماراکانا (با نام رسمی استادیو جورنالیستا ماریو فیلیو*) در آگوست (اوت) 1948 آغاز شد و تقریبا 2 سال بعد به اتمام رسید. این استادیوم جهت میزبانی رقابت های جام جهانی 1950 ساخته شده بود و قرار بود بزرگترین استادیوم دنیا باشد.
شاید برایتان جالب باشد که هواداران باشگاه ستاره سرخ بلگراد نیز استادیوم خود را به افتخار غول برزیلی، Marakana می نامند. (نام رسمی استادیوم ستاره سرخ بلگراد، استادیوم ستاره سرخ "Rajko Mitic Stadium" است که با 55,538 نفر ظرفیت، یکی از استادیوم های چهار ستاره یوفا محسوب میگردد.)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ماراکانا در منطقه ای کلاس متوسط به همین نام در ریو دو ژانیرو ساخته شده است و نامش هم برگرفته شده از رود ماراکانا است. (رودی که هم اکنون کانال کشی شده است.)
ماراکانا در 16 ژوئن 1950 با بازی دوستانه میان تیم منتخب ریو دو ژانیرو و منتخب سائو پائولو افتتاح شد که ریویی ها با نتیجه 3-1 حریف خود را شکست دادند. دیدی (Didi) اولین بازیکنی شد که در این استادیوم گلزنی کرد. ماراکانا هشت روز بعد میزبان افتتاحیه جام جهانی 1950 بود که برزیل موفق شد با نتیجه قاطع 4-0، مکزیک را در هم بکوبد. آدِمیر، با گل دقیقه 30 خود، اولین گلزن این تورنومنت شناخته شد. در طی این رقابتها، 4 بازی مرحله گروهی اول و سه بازی مرحله گروهی دوم به میزبانی این استادیوم صورت گرفت. فینال بازی های گروهی مرحله دوم مابین برزیل و اروگوئه انجام گرفت که اروگوئه در حضور 119,854 تماشاگر تک گل فیارکا در دقیقه 47 را با دو گل خوان آلبرتو شیافینو (دقیقه 66) و آلچیدس گیجیا (دقیقه 79) پاسخ داد و قهرمان جهان شد.
ماراکانا در بیش از 26 بازی میزبان جمعیتی بیش از 150,000 نفر بوده است که آخرین آنها به 29 می 1983، در بازی بین فلامنگو و سانتوس بر میگردد که 155,253 نفر شاهد باخت 3-0 سانتوس بودند. همچنین این استادیوم بیش از 284 بار میزبان جمعیتی بیش از 100,000 نفر بوده است که خود یکی از رکورد های تاریخ فوتبال است.
ماراکانا هم اکنون 78,838 صندلی دارد و از لحاظ ظرفیت در آمریکای جنوبی دوم است. استادیو مونومنتال پرو، 80,093 صندلی دارد. ماراکانا همچنان بزرگترین استادیوم برزیل است.
زیکو؛ هافبک افسانه ای برزیل ملقب به "پله سفید" ؛ با ۳۳۳ گل رکورد دار گلزنی در این ورزشگاه است.
استادیو جورنالیستا توسط بسیاری از باشگاه های مطرح شهر ریو دو ژانیرو استفاده میشد. فلامنگو، فلومینزه، واسکودوگاما و بوتافوگو از جمله این باشگاه ها بودند.
ماراکانا میزبانی بازی های پان امریکن 2007، جام کنفدراسیون های 2013 و جام جهانی 2014 را بر عهده داشت. مراسم افتتاحیه و اختتامیه بازی های المپیک و پاراالمپیک هم در این استادیوم انجام شد. اما بیشتر مسابقات دو و میدانی در استادیو الیمپیکو ژائو هاولانگه صورت گرفت.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
در زمان ساخت استادیوم، مقامات برزیلی مدعی شدند که ماراکانا ظرفیت پذیرش 200,000 تماشاگر را دارد. محققان رکورد های جهانی گینس تعداد تماشاگران احتمالی را 180,000 و دیگر منابع در حدود 155,000 پیش بینی می کردند. ولی چیزی که همه از آن مطمئن بودند این بود که ماراکانا عنوان بزرگترین استادیوم جهان را از همپدن پارک گلاسکو ربوده است. موضوعی که حقیقت داشت.
در جام جهانی 1950، پنج بازی از شش بازی برزیل در ماراکانا انجام شد (تک بازی دیگر به میزبانی سائوپائولو انجام شد که برزیل با سوئیس 2-2 مساوی کرد).
در حالی که برزیل در بازی پایانی دور دوم گروهی برای قهرمانی تنها به یک تساوی نیاز داشت، 2-1 از اروگوئه باخت تا نتواند در خانه، جام ژول ریمه را بالای سر ببرد. این اتفاق برای جمعیت حاضر در ورزشگاه بسیار غمگین کننده بود و کل استادیوم در سکوت فرو رفته بود. این بازی را اهالی برزیل به نام "ماراکانازو" یاد میکنند که یکی از حوادث مهم تاریخ برزیل است.
تعداد هواداران حاضر در ماراکانازو به گفته منابع رسمی 199,854 نفر بود اما بسیاری تخمین 210,000 نفر را درست می دانند که هر دو عدد، در تاریخ فوتبال به عنوان رکورد حضور تماشاگر برای یک بازی محسوب میشود.
قرن بیست و یکم، بازسازی و جام جهانی 2014------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
در پنجاه سالگی استادیوم در سال 2000، استادیوم ماراکانا بارسازی ای را از سر گذراند که ظرفیتش را به حدود 103,000 نفر افزایش میداد. بعد از سالها برنامه ریزی و نه ماه تعطیلی استادیوم، در ژانویه 2007 ماراکانا با ظرفیت 87,000 تمام صندلی مجددا افتتاح شد.
برای جام جهانی 2014، ماراکانا یکبار دیگر تحت بازسازی قرار گرفت که با کاهش ظرفیتش همراه بود. سقف استادیوم نیز با سقفی از جنس پلی تترا-فلورواتیلن تعویض شد. سقف جدید 95 درصد صندلی ها را پوشش می دهد.
ماراکانا جدید یکبار دیگر و در 30 می 2013 با بازی دوستانه میان برزیل و انگلستان دوباره افتتاح شد و دو تیم به تساوی 2-2 رضایت دادند.
میزبانی فینال جام کنفدراسیون های 2013 نیز بر عهده این ورزشگاه بود که برزیل با دو گل فِرِد و تک گل نیمار، اسپانیا را 3-0 شکست داد و قهرمان شد.
بر خلاف جام جهانی 1950، اینبار بازی افتتاحیه جام بیستم در شهر سائوپائولو انجام شد و برزیل توانست کرواسی را 3-1 شکست دهد.
اولین بازی جام در این ورزشگاه به بازی میان آرژانتین و بوسنی و هرزگوین مربوط میشد که آرژانتین بوسنی را 2-1 شکست داد.
برزیل در این جام به عنوان هیچ بازی ای را در ماراکانا انجام نداد. برزیلی ها که آرزوی بازی در فینال و از یاد بردن خاطره تلخ فینال 1950 را داشتند، در بازی نیمه نهایی ای که به میزبانی استادیو مینِیرائو در شهر بلو هوریزونته برگزار شد، از آلمان با نتیجه باور نکردنی 7-1 شکست خورد تا به عنوان میزبان، جام را با کابوس به پایان ببرند. این بازی، رکورد پر گل ترین بازی نیمه نهایی در جامهای جهانی را به نام خود به ثبت رساند. آلمان با این پیروزی قاطع، به مصاف برنده هلند-آرژانتین در فینال رفت. (آرژانتین هلند را در ضیافت پنالتی ها 4-2 شکست داد و راهی فینال شد)
برزیل هم در استادیو ناسیونال مانه گارینشا شهر برزیلیا، در بازی رده بندی به مصاف هلند رفت و با گلهای ون پرسی (3'، پنالتی) ، بلیند (17') و واینالدوم (90+1')؛ جام را کابوس وار و در رده چهارم تمام کرد.
فینال رقابت ها در ماراکانا برگزار شد و آلمان با گل خاطره انگیز دقیقه 113 ماریو گوتزه، آرژانتین را شکست داد و هم رده با ایتالیا، چهارمین عنوان قهرمانی اش را کسب کرد.
دیگر رویداد ها------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
میزبانی دو بازی والیبال در سالهای 1980 و 1983 مابین برزیل و شوروی سابق، که با 95,000 نفر تماشاگر، یک رکورد است.
این استادیوم در زمان های مختلف، میزبان رویداد های موسیقی فراوانی نیز بوده است که از آنها میتوان به کنسرت های فرانک سیناترا، گروه موسیقی پاپ نروژی A-ha، تینا ترنر و پل مک کارتی، گروه KISS، پرینس، Guns N' Roses، جورج مایکل، استینگ، مادونا و رولینگ استونز اشاره کرد.
کم توجهی ها و خرابی استادیوم ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
کم کم شایعاتی در خصوص کم توجهی به این استادیوم پس از مسابقات پاراالمپیک 2016 به گوش رسید که با انتشار تصاویری، رنگ حقیقت به خود گرفت. ماراکانای افسانه ای بسیار آسیب دیده بود. تمام چمن ها قهوه ای شده بودند و حفرات زیادی در زمین بازی به چشم میخورد. از دیگر آسیب ها میتوان به شکسته شدن پنجره ها و دزدی شدن تعدادی از صندلی ها اشاره کرد. هم چنین مجسمه نیم تنه برنزی ماریو فیلیو هم از این مجموعه دزدیده شد.
بدهی مجموعه به شرکت تامین نیرو (برق) محلی که مبلغی بالغ بر 939,937$ میشد، باعث شد که این شرکت، لاین های انرژی استادیوم را قطع کند.
در 5 آوریل 2017، گروه فرانسوی لاگاردِله توانست توافقی رادر مورد اداره کردن ماراکانا امضا کند و تعهد دهد که تا پایان امتیازش، 500 میلیون رئال برزیل در ماراکانا سرمایه گذاری کند.
روزنامه Folha de Sao Paulo در گزارشی اعلام کرده بود که ماراکانا به 15 میلیون رئال برزیل جهت بازسازی های فوری و اولیه نیاز دارد.
در سال 2013، مدیران شرکت Odebrecht به همراه AEG و IMX؛ توانستنه بودند در مزایده این ورزشگاه پیروز شوند و 35 سال اداره این استادیوم را بر عهده گیرند. در آن زمان لاگاردِله در مزایده دوم شد.
حال باید ببینیم که وضعی پیچیده مزایده استادیوم به کجا خواهد رسید و در نهایت چه گروهی، بازسازی ماراکانای دوست داشتنی را بر عهده خواهد گرفت.
تورنومنت ها و میزبانی های مهم------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
🔷 جام جهانی فوتبال 1950
🔷 کوپا آمریکای 1989 (برزیل با شکست 1-0 اروگوئه در فینال، برای چهارمین بار قهرمان شد)
🔷 جام باشگاه های جهان 2000
🔷 جام کنفدراسیون های 2013
🔷 جام جهانی فوتبال 2014
🔷 بازی های تابستانی المپیک 2016 (برزیل در رشته فوتبال مردان، آلمان را 5-4 در ضربات پنالتی شکست داد و برای اولین بار طلای المپیک را به گردن آویخت)
(فینال زنان هم در این استادیوم برگزار شد که زنان آلمان با نتیجه 2-1 تیم زنان سوئد را شکست دادند و قهرمان شدند)
🔷 بازی های پارا المپیک 2016
* ماریو فیلیو، یک روزنامه نگار برزیلی بود که برای روزنامه (A Manha (The Morning مطلب مینوشت. او برادر نلسون رودریگز بود که یکی از حامیان مشهور ساخت استادیوم ماراکانا بود.
