مطلب ارسالی کاربران
طه الفَشنی؛ مبتهلی با ویژگی‌های منحصر به فرد+ ابتهال معروف حب الحسین(ع)
دانلود و پخش تنها با قطع کردن فیلترشکن امکان‌پذیر است.
استاد «طه حسن مرسی»، مشهور به «طه الفشنی»
این قاری و مبتهل برجسته مصری در سال ۱۹۰۰ میلادی در شهر «فشن» از توابع استان «بنی سویف» مصر زاده شد.
وی در ۱۰ سالگی کل قرآن را حفظ کرد و سپس برای فراگیری فنون قرائات دهگانه قرآن به الازهر پیوست و اجازه‌نامه علم قرائات را با تأیید شیخ «عبدالحمید السحار»، از علمای برجسته آن زمان کسب کرد.
بنابر گزارش ایکنا، استاد طه حسن مرسی الفشنی زمانی که به قاهره آمد، در حلقه‌های تواشیح شرکت کرد و این امر سبب شد که مؤذن مسجد «امام حسین(ع)» در قاهره شود و قرآن را در مسجد «سیده سکینه(س)» این شهر تلاوت کند.
وی به قرائت سوره کهف در روز جمعه و تلاوت بسیار زیبا و مسلط و تجوید زیبای سوره‌های کوتاه قرآن مشهور شد.
وی نخستین کسی است که مقامات و نغمه‌های قرآنی را وارد علم تجوید کرد؛ به‌طوری که قرآن کریم را با الحان و مقامات قرآنی هم‌زمان با رعایت احکام تجوید تلاوت می‌کرد و در مکتب شیخ «علی محمود»، مبتهل معروف مصر و صاحب مکتب ابتهال بسیار نبوغ یافت.
طه حسن مرسی الفشنی
مرحوم الفشنی در سال ۱۹۳۷ میلادی به‌طور اتفاقی وارد رادیو مصر شد و به‌عنوان قاری رادیو و مبتهل تواشیح دینی شروع به کار کرد، الفشنی سومین قاری پس از مرحوم شیخ «محمد رفعت» و «عبدالفتاح الشعشاعی» است که رادیو با آن‌ها قرارداد بست.
در همین راستا، پس از وفات شیخ عبدالفتاح شعشاعی در سال ۱۹۶۲ میلادی، الفشنی به‌عنوان رئیس اتحادیه قاریان مصر انتخاب شد.
معمولا هر وقت نامی از طه الفشنی برده شـود، همه به یاد ابتـهال‌های بسیار زیبای او مخصوصا «حب الحسین» و «یا ایها المختار» می‌افتند. با این حال ایشان بر فنون و قواعد تلاوت قرآن کریم نیز تسلط کامل داشته و از جایگاه بسیار ممتازی در میان قـرا بلندمرتبه مصـر در دهه چـهل و پنجاه میلادی برخوردار بود تا جایی که به همراه استاد «مصطفی اسماعیل» در حضور «ملک فـاروق» پادشاه وقت مصـر در قصرهای «عابدین» و «رأس‌التین» به تلاوت قرآن می‌پرداخت.
طه الفشنی در ادامه فعالیت‌های خود ریاست مجمع قراء قرآن كریم را به عنوان یكی از مشهورترین قاریان قرآن كریم چه از حیث تجوید و چه از حیث صوت و لحن عهده‌دار شد و این زمانی بود كه وی یكی از قوی‌ترین اركان عرصه تواشیح و مدائح نبوی به‌‌شمار می‌آمد.
صدای استاد طه الفشنی از زیبایی خاصی برخوردار است كه تأثیرگذاری تلاوت وی را در مخاطب دوچندان می‌كند، این استاد به طور معمول علاقه‌مند است كه بیشتر در پرده صوتی خاص خود به تلاوت قرآن بپردازد و این امر نیز باعث می‌شود كه وی بتواند فرازهای بلند از آیات را با یك نفس بخواند.
طه الفشنی در تلاوت قرآن كریم یك و نیم اكتاو صوتی را به صورت كامل اجرا می‌كند و صدایش نیز از زنگ و طنین بسیار خوب و البته از مساحت صوتی به نسبت متوسطی برخوردار است.
هرچند كه هر وقت نامی از طه الفشنی برده شود همه به یاد ابتهال بسیار زیبای «حب الحسین» او می‌افتند و در حقیقت در میان جامعه قرآنی وی بیشتر یك مبتهل است تا یك قاری صاحب سبك، اما باید گفت كه تلاوت وی نیز نكاتی وجود دارد كه در تلاوت دیگر قاریان شاهد نیستیم.
طه الفشنی در بسیاری از تحریرهای خود در پایان یك فراز از آیه، از تحریرهای بسیار نرم و فنی استفاده می‌كند و اگر بخواهیم لحن وی در تلاوت قرآن را نیز بررسی كنیم، از برخی تركیب‌های لحنی ناب و مختص به خود در تلاوت قرآن استفاده می‌كند.
مرحوم شیخ طه الفشنی، توانست نامش را در میان بزرگان هنر تواشیح همچون شیخ علی محمود، محمود صبح، زکریا احمد، اسماعیل سکر، نصرالدین طوبار و نقشبندی به ثبت برساند.
بنابر گزارش ایکنا، شیخ طه الفشنی، در اثر عاملی ناشناخته به مدت چند هفته صوتش را از دست می‌دهد، به‌طوری که پزشکان نتوانستند او را معالجه کنند. اما خیلی ناگهانی در روز عرفه هنگام نماز عصر در حج، صدای زیبایی شروع به اذان گفتن کرد، به لطف خدا شیخ طه الفشنی شفا و صدایش را بازیافته بود، همه مصری‌ها در این روز به گریه افتادند.
از بهترین و مشهورترین ابتهالات برجای مانده از او می‌توان «حب الحسین»، «یا ایهاالمختار» و «میلاد طه» را نام برد.
سرانجام در سحرگاه روز جمعه، ۱۰ دسامبر ۱۹۷۱ میلادی، شیخ طه الفشنی به لقاءالله پیوست و از خود گنجینه‌ای در زمینه تلاوت‌های قرآن، ترتیل و ابتهالات دینی بر جای گذاشت. هدیه به ایشون و سایر درگذشتگان یک صلوات بفرستید
