کمتر کسی فکر می‌کرد روزی امیر قلعه‌نویی در لیگ قهرمانان آسیا به مصاف استقلال برود.
کمتر کسی فکر می‌کرد روزی امیر قلعه‌نویی در لیگ قهرمانان آسیا به مصاف استقلال برود چون پیش از این خیلی‌ها در فکر این آرزوی بزرگ بودند که استقلال با امیر قلعه‌نویی به فینال لیگ قهرمانان صعود کند.
در واقع یک یادآوری برای کارهای بزرگی که منصور پورحیدری و ناصر حجازی در استقلال انجام داده بودند.
برای امیر قلعه‌نویی هم این یک آرزوی بزرگ بود که تا امروز به آن نرسیده اما حضور او در ذوب‌آهن هر فکری را در ذهن آدم جا می‌داد مگر اینکه او روزی مقابل استقلال در لیگ قهرمانان آسیا به میدان برود.
برای استقلالی‌ها هم لابد این اتفاق عجیب است اما چاره‌ای نیست؛ لیگ قهرمانان یا استقلال را صدا می‌کند یا ذوب‌آهن در این دوئل مرگبار باقی می‌ماند؛
همان‌طور که وینفرد شفر برای عبور از این مرحله کوتاه نمی‌آید امیر قلعه‌نویی هم اساساً نگاه نمی‌کند حریف امروزش چه تیمی است و اصلاً نامش چیست.
استقلال و ذوب‌آهن از بهترین تیم‌های لیگ بودند؛ یعنی پس از پرسپولیس کارنامه هر دو تیم قابل بررسی است و بعضی‌ها این تحلیل را دارند که اگر لیگ ادامه داشت شاید سرنوشت جور دیگری رقم می‌خورد.
در هر حال آنچه بازی استقلال و ذوب‌آهن را جذاب می‌کند منهای وضعیت حساس لیگ قهرمانان حضور امیر قلعه‌نویی در این بازی است.
نمی‌دانیم او با ذوب‌آهن در این لیگ آسیایی تا چه حد بلندپرواز است و اصلاً به مراحل بالاتر فکر می‌کند یا نه اما شاید بازی با استقلال برای او انگیزه‌های تازه‌ای را ایجاد کند.
به شفر هم تا حالا گفته‌اند قلعه‌نویی کیست و چه نسبتی با استقلال دارد؛ شفر می‌داند این بازی را نباید ببازد؛ درست همان چیزی که ذوب‌آهن به آن می‌اندیشد.
تاکتیک هر دو تیم این است؛ اینکه در بازی رفت، کار خود را برای دیدار برگشت تسهیل کنند یعنی جوری نتیجه بگیرند که دیدار برگشت برای آنها کمترین استرس را داشته باشد.
