زمانی که آنتونیو کنته هدایت یوونتوس را برعهده گرفت، با حضور سیمونه پپه در یووه تصمیم گرفت از سیستم 4-4-2 استفاده کند.
امّا گذر ماه‌ها باعث شد کنته به 3-3-4 و در نهایت به 3-5-2 تغییر سیستم داد. تغییر سیستمی که به شدت مورد انتقادات رسانه‌ها و هواداران قرار گرفته است.
اوج انتقادات دیشب و زمانی بالا گرفت که بانوی پیر در یک قدمی فینال لیگ اروپا، فینالی که در استادیوم خانگی‌اش انجام می‌شد، نتوانست دروازه تیم نه نفره بنفیکا را باز کند.
در طول تابستان 2012 زمانی که مائوریسیو ایسلا به یوونتوس ملحق شد، همه درک کردند که کنته باز هم همان رویکرد 3-5-2 را در سر می‌پروراند.
امّا موفقیت سیستم 3-5-2 کنته در اروپا معدود بود. آن‌ها در استمفوربریج 2-0 از چلسی عقب افتادند، اگرچه در نهایت بازی را به تساوی 2-2 کشاندند.
در همان فصل قبل یوونتوس سه بازی دور رفت مرحله گروهی را با تساوی پشت سرگذاشت، اگرچه دور رفت توانست با همین سیستم 3-0 چلسی مدافع عنوان قهرمانی را از اروپا حذف کند.
زمانی که یووه از مرحله گروهی صعود کرد، همه سیستم کنته را مورد ستایش قرار دادند، امّا این سیستم در برابر بایرن مونیخ که در همان فصل قهرمان اروپا شد، نابود شد.
سومین فصل پیاپی کنته در یوونتوس در حالی سپری می‌شود که کنته در فصل نقل و انتقالات تنها تیمش را در خط حمله تقویت کرد، این درحالی بود که باید به دنبال وینگرهایی به مراتب در سطح اروپا باشد.
باخت دیدار رفت مقابل بنفیکا همگان را از سیستم کنته عصبی کرده بود و همه معتقد بودند در اروپا باید با سیستم 4 دفاعه بازی کرد.
یووه در مسابقات اروپایی این فصل تنها در مقابل رئال مادرید به سیستم 3-3-4 روی آورد و در دیداری که در مقطع 20 دقیقه ای ابتدایی بازی رئال مادرید را در تورین تحت فشار قرار داده بودند.
بازی که اگر اشتباه مدافعین یوونتوس و فرصت طلبی رونالدو نبود، بازی به تساوی کشیده نمی‌شد و یوونتوس حتی این فرصت را داشت به مرحله بعدی لیگ قهرمانان صعود کند.
به هر حال پس از این بازی کنته باز هم به سیستم 3-5-2 خود روی آورد و نتیجه چیزی شد که پنجشنبه شب در لیگ اروپا دیدیم، بانوی پیر نتوانست به تیم نه نفره بنفیکا، گلزنی کند.
باشگاه یوونتوس باید در تابستان پیش رو به دنبال جذب وینگرهایی در سطح مسابقات اروپایی باشد، آن‌ها الکسیس سانچز را مد نظر قرارداده اند که می‌تواند انعطاف پذیری بیشتری به یوونتوس در خط میانی دهد.
امّا مسئله این است که پیرلو دلیلی است که کنته را وادار به استفاده از سیستم 3-5-2 می‌کند.
بله، درست است می‌توان گفت پیرلو همان نابغه ایست که دست و پای کنته را در این مسئله بسته است. او همچنان در بهترین سطح خود فوتبال را بازی می‌کند، امّا موانعی را برای کنته در ترکیب ایجاد کرده است.
تصور کنید که یوونتوس 4 دفاعه بازی کند، مقابل تیمی که دو مهاجم و یک هافبک پشت مهاجمین دارد که پیرلو را تعقیب می‌کند. اگر پیرلو توپ را لو دهد شرایط برای مهاجمین سخت است که از دفاع چهار نفره عبور کنند.
امّا آن چیزی که در چند سال اخیر نشان داده شده، هر زمانی که پیرلو در میانه زمین توپ را لو داده یک موقعیت خطرناک بر روی دروازه یوونتوس ایجاد شده است. قطعاً 2 مهاجم در مقابل 4 مدافع ناکام تر از 2 در مقابل 3 است.
حالا تصور کنید تیم حریف 4-4-3 بازی کند، آن‌گاه سیستم 3-5-2 کنته کاملاً مغلوب تیم حریف خواهد بود چراکه بر فرض مثال خط حمله سه نفره بنزما، بیل و رونالدو قطعاً خط دفاعی سه نفره یوونتوس را در هر حالتی می‌تواند مغلوب کند.
کارلو آنچلوتی در میلان به خوبی در میلان از آندره آ پیرلو استفاده می‌برد، او بیشتر پیرلو را متمایل به خط دفاعی کرده بود و رینو گتوزو جلو تر از پیرلو بازی میکرد.
اگر پیرلو جلوی مدافعین 4 نفره تیم کنته بازی کند و پوگبا و ویدال از جناحین یووه را در حمله یاری دهند مطمئناً نتایج بهتری برای یوونتوس در مسابقات اروپایی رقم می‌خورد.
راه دیگر این است که مارکیزیو در نقش پیرلو به بازی گرفته شود، مارکیزیو سبک تدافعی بهتری دارد و می‌توان پیرلو را جلوتر از او در ترکیب 4 دفاعه قرار داد.
