طرفداری - از دیرباز فوتبالیست ها یا خانواده هایشان طعمه خوبی برای آدم ربایی بوده اند و نام این ورزش باآدم ربایی عجین بوده است. در این مقاله نگاهی خواهیم انداخت به نمونه هایی از آدم ربایی در فوتبال.
"ایده احمقانه ای بود"
رقابت بین خواهر و برادرها به ندرت تا بزرگسالی ادامه می یابد، پس لیدر مارمول مدافع پاراگوئه ای تیم کانکون مکزیک باید عروسک های زیادی را خراب کرده باشد که این چنین باعث رنجش خواهرش شده باشد. خواهر مورد نظر، پرلا، گروگان گیری خود را شبیه سازی کرد تا به این وسیله از برادر کوچکش 40000 دلار بستاند. پرلا بعد از سه روز گروگان گیری به سلامت آزاد شد؛ اما نحوه آماتورگونه گروگان گیری و توضیحات غیر قانع کننده پرلا در توصیف آدم ربایی پلیس را به شک انداخت و در ادامه تحقیقات، پرلا به جرم خود اعتراف کرد.
تغییر نظر کرویف
یکی از طولانی ترین رازهای ناگشوده جهان فوتبال بی شک این بوده است که چرا یوهان کرویف جام جهانی 78 را از دست داد؟ در آن زمان عقیده بر این بود که فوتبالیست قهار هلندی به خاطر اعتراض به دیکتاتوری موجود در آرژانتین در رقابت شرکت نکرده است. اما در سال 2008 کرویف در مصاحبه ای به شایعات پایان داد. "شخصی اسلحه را بر روی شقیقه من گذاشته بود و من و همسرم را در جلو چشمان فرزندانم در آپارتمانمان در بارسلون بسته بود." بعد از این اتفاق پلیسی مسلح برای 4 ماه در آپارتمان کرویف می خوابید. "بعد از این اتفاق نمی توانستم در جام جهانی شرکت کنم."
لحظه "پدرخوانده وار" بربا
به عنوان شخصی که ادعا می کند انگلیسی را از سه گانه پدرخوانده یاد گرفته است؛ مواجهه با گئورگی ایلیف، ورژن وطنی و واقعی مایکل کورلئونه می بایست برای برباتف 19 ساله بسیار رعب آور بوده باشد. دیمیتار برباتف در سال 1999 پس از پایان تمرین زسکا صوفیه توسط افراد ایلیف ربوده شد. قصد او از این آدم ربایی مجاب کردن مهاجم با استعداد بلغاری برای پیوستن به تیم خودش، لفسکی کیوستندیل بود. برباتف در حین انتقالش برای ملاقات با ایلیف طی تماسی پدرش را مطلع می کند و او طی مذاکره ای شرایط آزاد کردن او را فراهم می کند.
روماریو جواب آدم ربایان را می دهد
روند آماده سازی روماریو برای شرکت در جام جهانی 94 بدین شکل بود: "مریض روانی" خواندن پله، شنیدن خبر ربوده شدن پدرش؛ باج خواهی کردن از تبهکاران زیرزمینی ریو دو ژانیرو. پدر روماریو در تاریخ 5 مه 94 از یک بار ربوده شد و ربایندگان برای آزادی تقاضای 7 میلیون دلار کردند؛ نفس های طرفداران بارسا و برزیل در سینه حبس شده بود. روماریو که توسط یوهان کرویف سرمربی وقت بارسا ترغیب شده بود که در اسپانیا باقی بماند (ال کلاسیکو در پیش بود، تنها دو روز بعد)، تهدید کرد که اگر پدرش آزاد نشود در جام جهانی شرکت نخواهد کرد. خلاف کاران دیوانه فوتبال که امیدی به کسب موفقیت برزیل بدون ستاره بی چون و چرایشان نداشتند، طی یک تماس تلفنی مکان نگه داری پدر روماریو را به پلیس اطلاع دادند. پلیس پدر روماریو را بر روی تشک در مقابل تلویزیون در حالی که بسته شده بود پیدا کرد، تلویزیونی که تهیه شده بود تا ادوایر، پدر روماریو، بتواند هنرنمایی پسرش در ال کلاسیکو را تماشا کند. آن بازی با تک گل روماریو به نفع بارسا به پایان رسید. با وجود فراهم کردن تمام امکانات رفاهی برای ادوایر، ربایندگان مدتی پس از این حادثه توسط پلیس دستگیر شدند.
"من فقط کویینی رُ می خوام"
در بحبوحه کودتای ناموفق و بمب گذاری ها توسط گروه تروریستی باسکی ETA، آدم ربایی 25 روزه کویینی بهانه ای دیگر به اسپانیا برای مغموم بودن داد. بعد از به ثمر رساندن 2 گل در برد 6 بر 0 در مقابل هرکولس در مارس 81، شماره 9 بارسلونا توسط دو آدم ربا به زور به داخل ونی کشیده شد.آنها تقاضای 1.8 میلیون پوند برای آزادی کویینی کردند. هم تیمی او برند شوستر ابتدا از بازی کردن تا زمان آزادی او امتناع کرد. او در رابطه با تصمیمش گفت: "علاوه بر پا، من قلب هم دارم. من فقط کویینی را دوباره اینجا می خواهم."
ششمین گلزن برتر تاریخ لالیگا پس از 25 روز آزاد شد و دو رباینده به 10 سال زندان محکوم شدند. او اکثر این مدت را در پارکینگی زیرزمینی در زاراگوزا گذراند. اما در نبود بهترین گلزن تیم، امیدهای قهرمانی بارسا بر باد رفت، آن ها از 4 بازی بدون کویینی، تنها 1 امتیاز کسب کردند، اما کویینی همچنان لیگ را با عنوان آقای گلی به پایان رساند.
انقلابی واقعی
ربایندگان زیادی وجود ندارند که مجسمه ساز و نقاش کوییست موفقی شوند، پس کلاهمان را به افتخار پل دل ریو بر می داریم، مردی که در سال 1963 آلفردو دی استفانو را از یک هتل در تور آمریکای جنوبی رئال مادرید ربود. دل ریو که عضو شاخه نظامی جبهه آزادی ملی (FALN) ونزوئلا بود، به دی استفانو گفت که وحشت نکند: "ما انقلابیونی هستیم که با نظام سیاسی حال حاضر کشورمان موافق نیستیم. ما به زودی تو را بر می گردانیم." دل ریو به وعده خود جامه عمل پوشانید و دی استفانو دو روز بعد به سفارت اسپانیا تحویل داده شد.
این دو در سال 2005 در مراسم افتتاحیه فیلم "رئال:فیلم" دوباره هم دیگر را ملاقات کردند. دل ریو در بیان خاطرات آن دو روز گفت: "متاسفانه آدم ربایی با تولد پسر آلفردو تداخل داشت و او مجبور شد تولد پسرش را با ما جشن بگیرد."
در برزیل مامان رو بورس است
"هر روز روز بدی است وقتی مادرتان ربوده شده باشد." روبینیو مغموم این جمله را پس از ربوده شدن مادرش در سال 2004 به زبان آورد. روبینیو در آن زمان در آستانه پیوستن به رئال مادرید بود و ستاره جدید فوتبال برزیل بود. گروهی مسلح به خانه مارینا دسیلوا سوزا، مادر روبینیو، حمله بردند و وی را که مشغول آماده سازی بساط کباب بود بستند و با خود بردند؛ دیگر میهمانان نیز در دستشویی طبقه بالا بسته شدند. مارینا پس از 40 روز دوری از خانواده، با پرداخت باج 50000 دلاری توسط پسرش آزاد گشت.
پس از این مورد، سیلی از مامان ربایی ها به راه افتاد. مادر لوییز فابیانو 60 روز اسیر بود و در انتها با عملیات پلیس، بدون پرداخت مبلغی آزاد شد.مارینیو ماتریاک، مدافع کورینتیانس مجبور به پرداخت 20000 دلار برای آزادی مادرش شد. در 5 ماه بعد از ربوده شدن مادر روبینیو، 5 مورد مشابه از این نوع در برزیل اتفاق افتاد.
نقش بازی کردن سومالیا
با یک آدم ربایی قلابی، این مقاله را به پایان می بریم؛ منتها این بار خود بازیکن، به عنوان ربوده شده نقش آفرینی می کند. به خاطر دیر رسیدن به تمرین پیش فصل و اطلاع از اینکه به خاطر تاخیرهای مکرر، این بار مسئولین بوتافوگو %40 از حقوقش را کسر خواهند کرد، سومالیا ادعا می کند که در ساعت 7 صبح مورد سرقت مسلحانه قرار گرفته است و دزدان پس از گشتی در سطح ریو دو ژانیرو و گرفتن پول ها و جواهرات، او را آزاد کرده اند. اما وقتی پلیس با مرور نوار ویدیویی پارکینگ خانه وی که نشان می داد او دو ساعت دیرتر از زمان ادعا شده منزل را ترک کرده است، به خود او مشکوک شد، سومالیا مجبور به اعتراف شد: "هنوز اثرات پارتی شب قبل در من بود. من از هواداران و مسئولین عذرخواهی می کنم. اشتباه خیلی بدی بود."
