طرفداری – در این مطلب جدا از موارد انضباطی و رفتاری، غیبت هافبک سرخ پوشان در ترکیب این تیم از جنبه های مختلف بررسی می شود.
برانکو و تأکید روی تاکتیکِ تیمی
به طور کل سه نوع سبک و نحوه ی نگرش کلی در میان مربیان فوتبال دیده می شود و بررسی ها مشخص می کند برانکو "تاکتیک بیس" است. اینگونه مربیان برای رسیدن به مقاصد خود تاکتیک را ارجح تر از مواردی همچون تکنیک انفرادی می دانند و حتی در مقاطعی تکنیک را فدای تاکتیک می کنند. با این تفاسیر مشخص می شود برانکو برای رسیدن به اهدافش از تکنیک هایی که در راستای کار تیمی و تاکتیکی اش نباشد، صرف نظر می کند.
تغییر استراتژی به ضررِ مسلمان تمام شد
حال این سوال پیش می آید که چرا مسلمان علی رغم نقش تعیین کننده ای که در پرسپولیس داشت به یکباره جایگاه خود را در تاکتیک تیمی برانکو از دست داد؟ برای جواب به این سوال موارد انضباطی را نادیده می گیریم و بررسی استراتژی پرسپولیس در دیدارهای چند ماه اخیر نشان می دهد برانکو در مواجهه با بن بست، دست از طرح های همیشگی اش برداشت و به تعبیری تاکتیک های برانکو برای رسیدن به اهدافش به طور کلی متفاوت از گذشته شد. حضور دو هافبک دفاعی در میدان و سرمایه گذاری روی مدیریت جریان بازی از عمده ترین تغییرات پرسپولیس بود و در چنین روش هایی بازیکنی همچون مسلمان کارآیی گذشته را نخواهد داشت.
به طور کل اهداف، ابزار، استراتژی و تاکتیک، سیستم یک تیم را مشخص می کند و برانکو با تغییر اهداف، استراتژی و تاکتیک، دست به تغییر سیستم بازی تیم تحت هدایتش زد و در چنین شرایطی طبیعی است که ابزار نیز دستخوش تغییرات شود.
با تغییر سیستم پرسپولیس و حضور دو هافبک دفاعی در میدان، گزینه ها برای نفوذ به یک سوم هجومی، گرایش خاصی به کانال های کناری پیدا کرد که در این سبک از فوتبال، بازیکنانی همچون امیری و احمدزاده تبحر بیشتری دارند. هم در وظایف هجومی و هم تدافعی، این تیپ بازیکنان رفت و برگشت های بیشتری دارند و به تعبیری همانطور که عنوان شد تکنیک این دسته از بازیکنان در راستای تاکتیکِ اتخاذیِ برانکو است.
توجه به مسئله انعطاف پذیری
به دور از توجه به بحثِ حضور یا عدم حضور مسلمان در ترکیب پرسپولیس، وجود انعطاف پذیری در هر تیمی ضروری است. به طور کل انعطاف پذیری در فوتبال به دو بخش کلی تقسیم می شود. نخست تغییر در آرایش و استراتژی و دوم تغییر در تاکتیک های مورد استفاده. برانکو در ماه های گذشته نشان داده تیمش در زمینه تغییرات تاکتیکی، انعطاف بالایی ندارد. برای درک بهتر این مسئله تعریفی کوتاه از آن ارائه می شود. tactical flexibility به معنای آن است که تیمی بتواند با استفاده از تاکتیک های فردی، گروهی و تیمیِ مختلف، مشکلات ایجاد شده را حل کند. به عنوان مثال در برخی از دیدارها، پرسپولیس عملا به بن بست تاکتیکی رسیده، اما به دلیل عدم انعطاف پذیری تاکتیکی، توانایی خروج از بن بست را در آن دیدارهای خاص پیدا نکرده است. مسلما در چنین شرایطی بازیکنی همچون مسلمان که در استراتژی پایه یک تیم جایی ندارد، فرصت حضور در ادامه بازی را نیز از دست می دهد و نتیجه آن نیمکت نشینی محضِ این بازیکن خواهد بود.
از سوی دیگر بررسی استراتژی و سیستم فعلی پرسپولیس مشخص می کند مسلمان در آن کارآیی چندانی در زمانی که مالکیت توپ با تیم مقابل است، ندارد.
احتمال بازگشت به ترکیب پرسپولیس در آینده
با تمامی موارد عنوان شده نمی توان پیش بینی کرد که در آینده برانکو بازهم استراتژی تیمش را عوض می کند یا خیر، اما بعید نیست با تغییر استراتژی این تیم و در شرایطی که تکنیک و توانمندی های مسلمان در راستای تاکتیکِ اتخاذی باشد، شاهد حضور دوباره این بازیکن توانمند در ترکیب سرخ پوشان باشیم. البته باید توجه داشت که آیا این نیمکت نشینی ها صرفا ریشه در مواردِ فنی عنوان شده دارد یا مسائل انضباطی را نیز در برمی گیرد که در آن صورت اوضاع پیچیده تر خواهد بود.
