C4 - NerAzzurriبه نقل از کاربر سایت اتزوری: Giuseppe giannini
این روزها چقدر خبر های شوکه آور میشنویم!
خداحافظی با کاپیتان زانتی ، اینتر بدون خاویر زانتی، اصلا معنی نمیده. بعد از حدود ۲ دهه زندگی با اون خداحافظی سخته، مردی که وقتی توپ زیر پاش بود، با سری بالا و با غرور به همراه بازوبند ، جادو می کرد ، بعد از حدود یک دهه با نراتزوری تنها افتخارش، قهرمانی جام یوفا ۹۸ بود، همون فینالی که زانتی با شوتی سرکش ، طاق دروازه لاتزیو و لوکا مارکجیانی رو هدف گرفت ، گلی که بعدها خودش به عنوان مهمترین گل دوران فوتبالیش نام برد
سال ۲۰۰۶ هنگامی که جیاچینتو فاکتی فقید،در بیمارستان لحضات آخر عمرش رو سپری می کرد، زانتی قول داد که ۲۴ ساعت بعد با جام به بیمارستان برمیگرده، روز بعد در یک بازی دراماتیک هنگامی که رمی ها تا دقیقه ۴۴ ۳-۰ از اینتر جلو بودند، ویرا دو بار و کرسپو یک بار برای اینتر گلزنی کردند، تا دیدار به تساوی کشیده بشه و فیگو در وقت های اضافه نیمه دوم ، از روی ضربه ایستگاهی گل چهارم رو به رم زد، تا اینتر در میان نا باوری بازی ۳-۰ باخته را به ۳-۴ تبدیل کنه… همون روز زانتی با جام به دیدار فاکتی رفت و لبخند اون رو ربود…!
بی شک همه ی این اتفاقات و افسانه ها در ذهن هواداران اینتر خواهد بود، زانتی مثل یک گوهر بود، از گوهرهایی که خیلی کم تکرار میشوند.
خوندم و واسم جالب بود
بهرام جان بغض و اشکتو خریدارم
