مطلب ارسالی کاربران
تیتری نميشه برا این مطلب گذاشت
یک نفر را اعلام می کنند عفو شده، مادرش از همه مقامات تشکر میکند، فردایش اعدام می شود، اعلام می کنند اشتباه شده بود. نقض پرونده داشت، آب قطع بود، فلان. مادر آن پسر حالا چطور به دلش حالی کند که اشتباه شده بوده؟
یک نفر در قم اعلام کرده قم اصلا شانش بالاتر از این حرفهاست و باید یک کشور مستقل شود، مثل واتیکان. خیلی هم جدی. بی لبخند. هیچکس هم لابد آنجاها نبوده با پشت دست محکم بزند توی دهانش. همه نگاهش کرده اند. بالاخره قم مثل خلیج فارس نیست که ما برایش رگ گردنی شویم.
یک نفر در اهواز دستفروشی می کرده، آمده اند بساطش را نابود کرده اند، از سر خشم و استیصال لخت شده. لخت مادرزاد. مردم؟ فیلمش را گرفته اند و پخش کرده اند. واکنش؟ همدلی؟ اعتراض؟ استغفرالله.
یک نفر گفته کار خارجی هاست که کشاورزان اصفهان و چهارمحال بختیاری را تحریک کرده اند و حالا هردو همزمان به سهم خودشان از رودخانه های منطقه اعتراض دارند. این وری ها می گویند با کمباین و تراکتور تا تهران می رویم، آن وری ها می گویند وای اگر بختیاری دست به برنو شود. دولت؟ لبخند.
یک نفر که قرار بوده برود زندان، ناپدید می شود. می گویند نمی دانیم کجاست. همسرش می گوید سعیدِ من در همین تهران است اما خانه نیست. انگار بچه های کوچه آمده باشند دنبالش که برود فوتبال. کدام سعید؟ همان که دستش تا آرنج به خون جوانان هشتاد و هشت آلوده است.
یک نفر در مشهد گفته برجام اساسا خیانت به حقوق مردم بود و روحانی و ظریف باید محاکمه شوند. خبرنگار پرسیده یادتان هست دارو نبود، مردم می مردند؟ گفته دارو واجب تر است یا دین مردم؟ خبرنگار به صورت "دو نقطه خط " خفه شده.
یک نفر در مجلس گفته از این دختر خوشگل ها به ما نشان بدهید. به ما هم نشان بدهید خب. ما چی مان از نماینده ها کمتر است که وقتی یک فیلم آمریکایی نشان می دهید جای باسن جنیفر لوپز گلدان نشان می دهید؟
هزار و یک خبر است هر روز در این دیار. آنقدر متوالی که وقت نمی کنیم بخندیم، یا گریه کنیم، یا داد بزنیم، یا پریشان شویم. فقط به هم نگاه می کنیم و رد می شویم و به غارهای مدرن خودمان - گوشی ها و هدفون ها - بر می گردیم. والله که در فیلمهای تیم برتون و بقیه فانتزی سازان دنیا هم روزگار این قدر بی در و پیكر و مضحک نیست.
جوانی ما بود، آن که زیر سم قاطران بدرنگتان له شد حضرات. خداقوت.
همین...
